برای حضرت علی اصغر(ع)

هرچند، او فضیلت ام‌الكتاب داشت

چون ساقه‌های تازه ریواس، ترد بود

از تشنگی اگرچه بسی التهاب داشت

از بس كه در زلالی خود، محو گشته بود

گویی خیال بود و تنی از سراب داشت

لبخند، سایه‌ای گذرا بود بر لبش

با آن كه بسته بود دو چشمان و خواب داشت

یك جا سه پاسخ از لب خاری شنیده بود

آن غنچه لیك فرصت یك انتخاب داشت

خونش، پدر، به جانب افلاك می‌فشاند

گویی به هدیه دادن آن گل، شتاب داشت

خورشید، در شفق شرری سرخ گون گرفت

یعنی كه راه شیری او، رنگ خون گرفت