در اهميت اين موقوفات همين بس كه ، طبق نقل مورخان معتبر، درآمد سالانه آنها چهل هزار دينار بوده كه تماماً صرف بينوايان مى شده است . شگفت آنكه ، به رغم داشتن اين درآمد سرشار، حضرت امير (عليه السلام) براى تأمين هزينه زندگى خود به فروختن شمشيرش نيز ناچار شد
