آقا سید ابوالحسن به ایشان فرمود. در همین دیدار به ایشان می فرماید: آقای سامت، اصرار نداشته باشید که برگردید. اگر مقتضی بود، در قزوین بمانید.)

علت ماندگاري در قزوين وقتي هنوز در حوزه قزوين بود و خدمت مرحوم مفيدي ، مطول مي خواند، روزي مرحوم مفيدي در سر درس، عبارت مشکلي را از مطول، مطرح کرد و گفت: هر کس، اين عبارت را مطالعه کند و پس از درک آن نظر خويش را نوشته و براي براي من بياورد. ميرزا عبدالرحيم آن عبارت را مطالعه کرد، معناي عبارت را به عربي، که از طلبه اي مانند ايشان، انتظارش نمي رفت، را نوشت و براي ايشان آورد. ايشان وقتي عبارت را مطالعه کرد،ضمن تمجيد و تحسين از آيت الله سامت بر ايشان واجب کرد که براي ادامه تحصيل، به نجف اشرف برود. اتفاقاً، پس از چند سالي، مقدمات رفتن ايشان به نجف آماده شد. ده سالي در نجف بود. از طرف خانواده، نامه اي به دست ايشان رسيد که در آن آمده بود: به قزوين برگرد و اگر نمي خواهي در قزوين بماني، تشکيل خانواده بده و به نجف اشرف برگرد. آيت الله سامت تصميم گرفت به قزوين برگردد، منتهي بر آن بود که مدتي بماند و دوباره به نجف برگردد. برگشت دوباره به نجف، نياز به مجوزي به نام (سمت العوده) داشت. اين مجوّز را به هر کسي نمي دادند. خدمت مرحوم آقا سيد ابوالحسن اصفهاني رسيد و از محضر ايشان تقاضا کرد که توصيه اي به مقامات بفرمايند، تا مشکل حل شود. ايشان هم لطف کرد به مقامات عراقي توصيه فرمود و آنان نيز پذيرفتند و به ايشان (سمت العودة) دادند. هنگام حرکت، فرا رسيد، براي خدا حافظي و گرفتن اجازه اجتهاد، خدمت مرحوم سيّد رسيد. ايشان مريض بود. با اين حال، با دست خط مبارک، براي ايشان اجازه نوشت. معمول در اجازه ها اين بود که ديگران مي نوشتند، و آقا سيد ابوالحسن آن را امضا مي فرمود. ولي در حق ايشان لطف کرد و با دست خط خود، اجازه صادر فرمود. در همين ديدار به ايشان مي فرمايد: آقاي سامت ، اصرار نداشته باشيد که برگرديد. اگر مقتضي بود، در قزوين بمانيد. آيت الله سامت از اين فرمايش، تعجب مي کند. چطور، چند وقت پيش، ايشان براي گرفتن (سمت العودة) توصيه فرمود، حالا چرا اين چنين مي فرمايد. در نهايت ايشان به قزوين آمد و با دختري از خانواده متدين ومذهبي وصلت کرد. پس از ازدواج تصميم به برگشتن گرفته بود که آقاي مفيدي به ايشان مي فرمايد: ( آقاي سامت ، مردم و حوزه قزوين، به شما نياز دارند. در اين صورت، بر شما حرام است که به نجف برگرديد و اين مردم و حوزه ها را رها کنيد.) سخن اين استاد بزرگوار و سفارشي که مرحوم سيد ابوالحسن ، به هنگام عزيمت به قزوين، به ايشان کرده بود، وي را در بازگشت به نجف، دچار ترديد کرد. از اين روي، براي بازگشت به نجف، استخاره کرد. بد آمد. دوباره استخاره کرد، باز هم بد آمد. لذا از تشرف به نجف، صرف نظر و در قزوين ماندگار شد. منبع: نشريه حوزه شماره 67 تهيه و فرآوري: گروه حوزه علميه