بازي در طيف‌هاي رنگارنگ از نقش‌هاي متفاوت

کارنامه سينمايي مريلا زارعي با نقش‌آفريني در قالب نقش‌هايي متنوع و مختلف همراه است، نقش‌هايي که توانايي‌هاي اين بازيگر را نشان مي‌دهند.

به گزارش خبرنگار مهر، مريلا زارعي در بيست سالگي و با بازي در مجموعه‌اي تلويزيوني فعاليتش در سينما را شروع کرد، در همان سال‌ها در فيلم‌ها و مجموعه‌هاي مختلف که تعدادي از آنها مانند "دبيرستان خضرا" و "کهنه سوار" پرمخاطب هم بودند مقابل دوربين رفت و شانس همکاري با محمد رحمانيان در مجموعه متفاوت "هواي تازه" و نمايش تلويزيوني "خانه‌هاي اجاره‌اي" را به دست آورد.

اما نقطه عطف کارنامه بازيگري زارعي "دوزن" به کارگرداني تهمينه ميلاني بود، فيلمي که مورد توجه منتقدان و مردم قرار گرفت و البته توانايي‌هاي اين بازيگر را بيش از پيش نشان داد، با "دو زن" مسير حرکت زارعي در سينماي حرفه‌اي هموارتر شد. او بازهم در فيلم‌هايي از ميلاني مقابل دوربين رفت و در تمام اين آثار بازي‌هايي قابل توجه به يادگار گذاشت.

همکاري با ميلاني اين فرصت را براي زارعي به وجود آورد تا در "سربازهاي جمعه" به کارگرداني مسعود کيميايي مقابل دوربين برود و سيمرغ بلورين بهترين بازيگر مکمل و تنديس بازيگر نقش دوم زن از جشن خانه سينما را به دست آورد.

نقطه عطف دوم کارنامه زارعي با "سربازهاي جمعه" رقم خورد، زارعي که پيش از اين به نظر مي‌رسيد مي‌تواند بازيگر نقش زنان پرانرژي و شاد از طبقه متوسط شهري باشد در "سربازهاي جمعه" پرسوناي قبلي را شکست و در سيماي زني رنج کشيده، شکسته و نااميد ظاهر شد. تصوير تکان دهنده‌اي که او از اين زن قرباني شرايط و خانواده در "سربازهاي جمعه" به يادگار گذاشت بيش از همه بازيگران اين فيلم در ياد مانده است.

زارعي از معدود بازيگران حرفه‌اي است که هرگز رابطه‌اش را با تلويزيون قطع نکرده است، همزمان با به شهرت رسيدن در سينما در مجموعه‌هاي "ولايت عشق"، "دريايي‌ها"، "پليس جوان" و... بازي کرده که تجربه‌هايي متفاوت براي او رقم زده‌اند و مهمتر از آن به اين کمک کرده‌اند تا چهره او براي مخاطب عام و قشري که کمتر به سينما مي‌روند شناخته شود.

در سال‌هاي اخير زارعي تلاش کرده دو جريان را همسو با هم دنبال کند، هم در فيلم‌‌هايي بازي کرده که در جذب مخاطب موفق بوده مانند "خروس جنگي" و هم فرصت همکاري با کارگردان‌هايي مثل ابراهيم حاتمي‌کيا، اصغر فرهادي و مسعود کيميايي را از دست نداده است. حاصل اين نگاه حفظ موقعيت او به شکلي توامان در سينماي حرفه‌اي و هنري است.

مريلا زارعي بازيگري قابل اعتماد است، هم براي تهيه‌کنندگاني که به فروش فيلم‌هايشان فکر مي‌کنند، هم کارگردان‌هايي که به دنبال تجربه کردن هستند. نقش آفريني زارعي در "خروس جنگي"، "نصف مال من، نصف مال تو" و کمدي مفرح "نيش و زنبور" به يک اندازه قابليت او را در بازيگري نشان مي‌دهد که تجربه دشواري مثل "درباره الي"،"کيفر" و "ديگري".

زارعي در "ديگري" نقش زني روستايي را بازي کرده که نمي‌تواند سرنوشتش را آن طور که خود مي‌خواهد انتخاب کند، بازي او در کنار محمدرضا فروتن يکي از امتيازهاي اولين فيلم مهدي رحماني است که فضايي واقع‌گرايانه دارد، در اين فضا بازي روان زارعي همسو با هدفي است که کارگردان دارد و معصومه (زارعي) را به شخصيتي قابل باور تبديل کرده است.

بازي‌هاي به ياد ماندني در کارنامه زارعي کم نيستند، حضور در "درباره الي" و ديده شدن در ميان انبوهي بازيگر و نشان دادن تغيير و تحول‌هاي يک شخصيت به شکلي قابل باور و با استفاده از ميميک چهره از نقاط برجسته کارنامه زارعي است. اما به همان اندازه حضور او در نقشي مکمل در فيلم سينمايي "کيفر" به کارگرداني حسن فتحي ديدني است. در نقش زني رنج کشيده که تلاش مي‌کند مصمم و قوي به نظر برسد و شکست‌هاي زندگي را ناديده بگيرد.

مريلا زارعي در 15 سالي که در سينماي ايران حضور داشته مسيري رو به رشد را طي کرده. او مي‌توانست بازيگر مکمل فيلم‌هايي از جنس "پاتک" يا "روي خط مرگ" باشد يا به بازي در مجموعه‌هايي تن دهد که هرگز در خاطر مخاطب نمي‌مانند اما با هوشمندي و به شکلي تدريجي طبقه بازيگري‌اش را تغيير داد و فرصت درخشش در نقش‌هايي دشوار را به دست آورد.