چگونه به فرزندانمان کمک کنیم تا دیدی مثبت نسبت به زندگی داشته باشند؟
بچه ها باید به آنچه که هستند ارج بگذارند، نه آنچه که دارند. این مهمترین درس دوران کودکی است که نمی توان آن را یک روزه و یا حتی در طی سال آموزش داد، این فرآیندی است که با تولد شروع می شود و در سراسر طول زندگی رشد می یابد.
من نمی توانم آن کار را انجام دهم.
پاسخ والدین: عزیزم باز هم وقت بگذار و سعی کن ؛ من به تو اطمینان دارم.دوستم زهرا، من را دوست ندارد.
پاسخ والدین: می دانم زهرا احساس تو را ندیده گرفت و تو ناراحت شدی. می دانم که می خواستی او تو را دوست داشته باشد. اما به خاطر داشته باش که تو دوست داشتنی هستی، مهم نیست که دیگران چه نظری دارند.من اصلاً استعدادی در درس تاریخ ندارم.
پاسخ والدین: عزیزم هیچ کسی در همه چیز موفق نیست. ببین در درس ریاضی چه نمره خوبی گرفته ای . تو همیشه در کاربرد اعداد و ارقام قوی بودی و هستی.من بی عرضه ام . هیچوقت شنا یاد نمی گیرم.
پاسخ والدین: درست است که یادگیری کار جدید ، دشوار است. اما به یاد بیاور وقتی که برای اولین بار دوچرخه سواری می کردی، چقدر برایت سخت بود، ولی با پشتکار و تلاش توانستی دوچرخه سوار ماهری شوی.چنین گفتگوهایی تفکر مثبت و اعتماد به نفس را در کودکان پایه ریزی می کند. متأسفانه این موضوعات تاکنون در برنامه درسی دانش آموزان قرار نگرفته است. اما کتاب های خوبی در زمینه مثبت نگری برای کودکان همچنین بزرگسالان نوشته شده است. خواندن یک کتاب با همدیگر روش خوبی برای شروع چنین مباحثی است. از این طریق با مطالعه داستان های زندگی افراد می توانید کاملاً تأثیر نگرش های مثبت را در زندگی واقعی به او آموزش دهید. الگوسازی تفکری مثبت ، مؤثرترین روش برای آموزش به فرزندانتان است. بچه ها از شما یاد می گیرند که چگونه زندگی کنند. بنابراین از همین حالا شروع کنید افکار خود را به طور مثبت بیان کنید.مثلاً: بچه ها امروز ماشین ما در تعمیرگاه است و نمی توانیم به پیک نیک برویم، حالا بهتر است در منزل به یک بازی دسته جمعی مشغول شویم.اغلب والدین امیدوارند فرزندانشان دیدگاه مثبتی در زندگی داشته باشند در حالی که آن را شانسی تلقی می کنند.اما وقتی که این امر را در دست خود کنترل کنید و سعی داشته باشید افکار فرزندتان، به مسیر مثبت هدایت شود نتایج درخشان آن را خواهید دید.
بچه ها باید ارزش ها را در خانه بیاموزند
یکی از مهمترین وظایف والدین ، کمک به فرزندان در شناخت ارزش های خانواده می باشد.بچه ها باید به آنچه که هستند ارج بگذارند، نه آنچه که دارند. این مهمترین درس دوران کودکی است که نمی توان آن را یک روزه و یا حتی در طی سال آموزش داد، این فرآیندی است که با تولد شروع می شود و در سراسر طول زندگی رشد می یابد.بچه ها از سنین پایین (بدو کودکی) جذب تماشای آگهی های تبلیغاتی می شوند . آنها در جامعه ای رشد می کنند که ارزش ها نمادین هستند و اغلب ، موفقیت ها را در قالب مادی می بینند. در اینجا وظیفه والدین دشوارتر می شود چرا که می خواهند به فرزندان خود بیاموزند در زندگی چیزهایی مهمتر از یک جفت کفش کتانی گران قیمت نیز وجود دارد. والدین باید کاملاً به رفتار خود توجه کنند.ارزش های حاکم در خانواده شما چیست و چگونه آن را به فرزندان خود انتقال می دهید؟
شما می توانید در حین گفتگو با فرزندتان نعمت های خدا را بشمارید و یا مثلاً هنگام صرف غذا از برکاتی که خدا به شما ارزانی داشته صحبت کنید و شکر گزار باشید و از بچه ها هم بخواهید با شما همراهی کنند. به آنها بگویید با وجود صمیمیت و محبت بین اعضا خانواده و فامیل از موهبت بزرگی برخوردار هستند و این همدلی را بزرگترین ثروت خود می دانید.بچه ها دنیا را از زاویه دید شما می بینند. اگر پدر دائماً مشکلات خود را به خانه بیاورد و ناراضی باشد مادر هم از اوضاع خانه گله کند ، کودکان نیز خود را در دنیایی ترسناک می بینند ؛ پس دید مثبت والدین به زندگی، نور امید را در دل های کوچک کودکان روشن می سازد. از بچه ها بخواهید در مورد دوستانشان صحبت کنند اما به جای چیزهایی که دارند، از ویژگی های مثبت ، از شخصیت و از استعدادهای آنها صحبت کنند.هنگامی که از ارزش ها و عقاید خود با فرزندتان گفتگو می کنید، سعی کنید در فضای باز و بدون قضاوت گفتگو کنید تا او به راحتی نظرات خود را بیان کند و شما نیز فرصت داشته باشید باورهای مثبت و عقایدتان را به او انتقال دهید. والدین عزیز به خاطر داشته باشید بچه ها در خانه، با رفتار و گفتار شما، با خوب و بد، با ارزش ها و ضد ارزش ها آشنا می شوند ؛ پس اگر رفتار فرزندتان مطابق با اصول و ضوابط خانواده تان نبود، علت را در خودتان جستجو کنید.
