در صدر اسلام ايرانياني كه در مركز خلافت به سر مي بردند طبق سنت ملي خويش به اين عيد پاي بند بودند. البته تا آن هنگام اين عيد نوروز مخصوص ايرانيان بود و نخستين خلفاي اسلامي به نوروز اعتنايي نداشتند، بعد ها خلفاي اموي براي افزودن درآمد خود هداياي نوروز را كه قبل از اسلام در دربارهاي ايران رايج بوده است از نو معمول داشتند. پس از امويان، عباسيان نيز همان شيوه را تعقيب كردند، بنا بر اين عيد نوروز مانند بسياري از سنتهاي ملي كه با شئون اسلامي مخالفتي نداشت، پس از اسلام در ميان ايرانيان باقي ماند.
