پرسش

با سلام:
دو سوال
1اینكه انسان همواره در حال رفتن به سوی كمال است و با توجه به اینكه روح انسان از خداوند نشات گرفته است میشود استدلال كرد انسان بالاخره به ذات اقدس الهی متصل می شود و تنها تفاوت بین او و خداوند تعالی در نقطه شروع است؟
2-راجح به اینكه انسان در روز تولد و شهادت ائمه علیهما السلام روزه بگیرد به این نییت كه خداوند درود خود را بیشتر نثار ارواح پاكشان كند ؟
ممكن است جواب دهید كه این كار باعث میشود كه ثواب روزه برای خود شما جند برابر شود اما من به این مسئله كاری ندارم فقط میخواهم بدانم كه با این عمل بنده ایا من توانسته ام گامی در جهت متعلی شدن ارواح مطهرشان و بیشتر نزدیك شدن ان بزرگواران به خداوند تعالی با توجه به سوال نخست شده باشم؟
فلسفه ی صلوات جیست؟
اگر میتوانید منابع ای را به اینجانب معرفی كنید
برای گرفتن سوالاتی از این قبیل لطفا مرا راهنمای كنید
اجر شما با ابا عبدلله

پاسخ

برادر عزیز!
1) گر چه در قرآن می خوانیم كه «انا لله و انا الیه راجعون» یعنی ما از خدائیم و به او باز می گردیم، یا در آیات دیگر می خوانیم كه «و نفخت فیه من روحی» یعنی از روحم در او دمیدم، اما از این آیات و امثال آن نمی توان چنین نتیجه گرفت كه انسان در تكامل خود و سیر الی الله سرانجام به خدا متصل خواهد شد.
دلیل آن هم روایاتی است كه بر این معنا تاكید دارد كه روح امر خدا و مخلوق اوست، و نه جزئی از حقیقت او. خدا كه جزء ندارد تا روحی داشته باشد و از آن در كالبد انسان بدمد!

طرح همین دیدگاه ها بوده است كه برخی می پنداشته اند جزئی از خدا جدا شده، و روح خدا به درون انسان آمده، و بعداً نیز به خداوند باز می گردد؛ و از این نكته نتیجه می گرفته اند كه روزی انسان به دلیل پیوستن و بازگشت روح به خداوند، خدا خواهد شد!!!
همچنانكه گذشت در روایات با این برداشت مبارزه شده است.
(ر.ك. به "معارف قرآن"، استاد مصباح یزدی، بحث معاد)

2) اما اینكه آیا اعمال ما باعث علو درجات اولیا می شود یا نه؟
در روایاتی از پیامبر نقل شده است كه فرمود: من در قیامت كنار ترازوی اعمال می باشم، هر كس گناهش سنگینی كند صلوات بر خودم را به كفه حسنات او اضافه می كنم، تا كفه اعمالش سنگین شود.
این روایت نشان می دهد كه با صلوات چیزی بر تواناییهای حضرتش افزوده می شود كه به تبع آن آن را به گوینده صلوات بازمی گرداند و او را از خیر آن بهره مند می سازد.
به علاوه روایاتی كه در ترغیب به ایجاد سنت های حسنه وارد شده است قطعا شامل حال همه انسانها ـ منجمله اولیای دین ـ می شود. در این روایات آمده است هر كس سنت حسنه ای را پایه گذاری كند و كسی به آن عمل نماید، نتیجه اش هم برای عامل و هم برای پایه گذار آن سنت باقی می ماند.
از این مقدمات می توانیم چنین نتیجه بگیریم كه پیروی ما از سنتهای آنان مقام آنان را بالا می برد.
حال اگر مقام آنان به تبع كارهای دیگران بالا رفتنی است، چرا با صلوات ما بالا نرود؟!
چرا دعا برای هر كس مستجاب شود و برای ین بزرگواران مستجاب نشود؟!
به خصوص كه در روایات هست كه دعای خدا و ملائكه در حق هر كسی مستجاب است. وقتی از خدا و ملائكه می خواهیم كه بر این وجودات مبارك درود بفرستند، مگر می شود دعای آنان مستجاب نشود. به خصوص كه بدانیم دعای برای دیگران مستجاب است.
با این وجود آن كس كه به دعا و درود نیاز دارد ماییم تا با گوشه چشم حضرات و شفاعت آنان از آلودگی ها نجات یابیم و از بركات وجود آنان بهره مند شویم.
و شاید فلسفه اصلی صلوات بر محمد و آل محمد(صلوات الله علیه و علیهم) آثار و بركات معنوی ای باشد كه برای صلوات فرستنده است، و این لطفی از جانب خدای متعال است.
در روایات آمده، صلوات بر محمد و آل محمد گناهان را محو می سازد و در بر آورده شدن حاجات نقش مهمی دارد.
در این زمینه از امیر المؤمنین علیه السلام روایت شده كه: چون خواستی از خداوند حاجت بخواهی نخست بر محمد و آل او صلوات فرصت، و سپس حاجت خویش بخواه، زیرا خداوند بزرگتر از آن است كه دو حاجت از او خواسته شود و او یكی را بپذیرد و دیگری را رد كند.
به جهت كسب اطلاعات بیشتر در این موضوع به كتاب بحار الانوار، اثر علامه مجلسی، ج 6 و 8 و 94 و 93 مراجعه كنید.

خدا نگهدار شما.