پرسش

آیا برای خوب بودن به انسان های بزرگ اطرافمان مانند آقای بهجت نیاز داریم؟

پاسخ

با سلام و عرض تحیت!
گر چه خوب بودن حضرت آیت الله العظمی بهجت الزاماً موجب خوبی ما نمی شود و اراده و تصمیم و تلاش ما برای این كار شرط ضروری است، ولی وجود چنین خوبانی به توضیحی كه خواهد آمد، به خوب بودن و خوب شدن ما كمك می كند.

مشكل ما در طی طریق فرزانگی سه چیز است: ندانستن ـ و به تعبیر جامعتر باور نكردن ـ نخواستن و نتوانستن؛ چرا كه یا ما نمی دانیم باید چه كنیم، و چگونه زندگی ای به طور جزئی و روشن، زندگی درست و مطابق با رضای الهی است؛ یا می دانیم ولی میلی به سوی این گونه زندگی كردن و رفتار نمودن نداریم؛ و یا میل هم داریم ولی قدرت طی این طریق را در خود نمی بینیم، و با شكستها سر خورده شده تلاش خود را رها می كنیم.
كمك عالمان وارسته در هر سه جهت قابل توجه است.
اجمال مطلب آن كه انسان با دیدن علماء ربانی انسان شعاعی از وجود انسانهای كامل و در رأس آنها رسول خدا(ص)، و الگویی عصری، ولو در مقیاسی بسیار كوچك، از آن اولیای كامل الهی را می بیند. با دیدن امثال امام خمینی(ره) و … انسان وضوح بیشتری از آنچه در كتابها از رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) ـ یعنی الگوهای اصیل و كامل انسانی ـ خوانده است، می بیند.
از این رو است كه پیامبر اكرم(ص) می فرماید: «النظر الی وجه العالم عبادة» یعنی نگاه به چهره عالم عبادت است.
وجود انسانهای كامل هم در علم و باور ما، و هم در خواستن ما و هم در توانستن ما مؤثر است. وجود الگوهای و جلوه های انسان كامل هم در مقیاسی، ولو كوچك، همان تأثیرات را دارد.
دانش و بالاتر از آن باور آنها، در ما ایجاد باور می كند. كما این كه محاسن و كمالات ـ و به طور خاص آرامش آنان ـ در ما تقویت میل می كند. كما این كه توانستن آنها توهم نتوانستن انسان را از بین می برد. اگر آقای بهجت مدظله توانست همه می توانند، به شرطی كه مثل او عمل و اندیشه كنند.
باز هم به همین جهات است كه نبی مكرم اسلام(ص) فرمود: «زیارة العلماء احب الی الله تعالی من سبعین طوافاً حول البیت» یعنی زیارت علمای راستین نزد خداوند از هفتاد طواف گرد بیت الله دوست داشتنی تر است. (همان، ص272)
بی شك تاثیر كعبه زنده و ناطق ـ ولو در مقیاسی كوچك ـ شگفت تر از دیدن كعبه سنگی است. دل مردان خدا خانه خدا است، و كعبه را برای یادآوری خدا "خانه خدا" نام نهاده اند.

اینها همه از بركات وجود و زیارت این بزرگان است. حال اگر كلاس درس معتبر این بزرگان و موعظه های آنان را، و همچنین نمونه های عملی عبادات و شهادات و فداكاریهای آنان را در طول زندگیشان ببینیم، تأثیر صد چندان است.

در پایان خود را موظف می دانم توجه شما را به یك نكته مهم جلب كنم. و آن این كه آنچه در باره نسبت این بزرگان با اهل بیت عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین گفته شد، موجب آن نشود كه گمان كنیم نسبت مزبور نسبت قابل توجه و بزرگی است. آیت الله جوادی آملی در مراسم عزای وفات امام خمینی(ره) پس از ذكر فضائل آن بزرگوار فرمود: با نقل این فضائل شما گمان نكنید كه امام با اهل بیت(ع) قابل مقایسه است. نسبت ائمه اهل بیت علیهم السلام با امام راحل مثل نسبت درّه (دانه درشت درّ) است به ذرّه. و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
و این پیامی است كه حوزه های علمی روحانیت از سر تحقیق بر آن پافشاری دارند.

با التماس دعا.