پرسش

شوهر من كه فرد مومنی است و قبلا خیلی مراعات حرف زدن با نامحرم را می نمود مدتی است كه با خانم ها خیلی صحبت میكند و حتی بگو بخند دارد و می گوید زمانی كه همه دوستانم همه كار میكردند من اهل هیچ كاری نبودم و یا میگوید من مرد نجیبی هستم اگر بدانی دوستان من چه كارهایی میكنند. ایا این رفتار از نظر شرع اشكالی ندارد و من چگونه و با چه منطقی باید او را متوجه این مساله كنم.

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
خوشبختانه به نظر می رسد كه سن و سالی از شوهرتان گذشته است و دیگر جوانی ناپخته و ناآزموده نیست كه مهار خود را به دست هوس بدهد و دچار مشكل و انحراف و یا بریدن از خانواده گردد. اما به هر صورت، سخن گفتن با این اوصاف با زنان نامحرم شرعاً اشكال دارد، و لازم است كه به ایشان این حكم شرعی یادآوری گردد. می توانید در این زمینه فتوا و یا حكم مرجع تقلید مورد قبول همسرتان را سؤال كنید و به ایشان اعلام نمایید.
از نظر ما می توانید روی محورهای زیر در برخورد ارشادی با همسرتان تكیه كنید:
1. به او تذكر دهید كه پاك بودن در گذشته مسئله ای است و پاك ماندن در حال حاضر مسئله ای دیگر، و حتی مهمتر. او را به صبر سفارش كنید؛ هم صبر و پایداری در طاعت و هم صبر از گناه و معصیت.«و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر»
2. به ایشان بفرمایید تا از هم نشینی با دوستان با اوصاف ذكر شده(آنها كه به گفته همسرتان، چه كارهایی كه نمی كنند!) اجتناب نماید، تا مبادا تحت تأثیر قرار گیرد. می تواند این مسئله با جایگزین شدن آشنایان دیگری كه مقیّد به موازین شرعی هستند، صورت گیرد.
دقت كنید كه همسر شما احساس اجبار و اكراه نكند كه ممكن است عكس العمل تند و عصبی از خود نشان دهد و وضع بدتر شود.
3. اگرممكن است به زنان هم صحبت با همسرتان نشان دهید كه از تكرار و ادامه این كار خشنود و راضی نیستید.
4. همواره او را در مورد گذشته پاك او و نجابت كنونی وی تحسین كنید و آن را عاملی مؤثر در اصالت و نجابت خانواده و فرزندان و دستمایه تربیتی خوبی جهت الگوپذیری آنان بدانید و همواره بر آن تكیه كنید.
كامروا باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.