پرسش

با سلام...
من دختری هستم15 ساله كه 4سال است خواهرم دانشجو است. (كرمان).من هنوز به دوری اوعادت نكرده بودم كه خواهر دومی ام نیز در دانشگاه بیرجند قبول شد.من هر وقت اسمی از آنها میشنوم گریه ام میگیرد چون ما 3نفر خیلی به هم وابسته هستیم.هنوز 5/3 سال از تحصیل خواهر بزرگترم و4 سال ازتحصیل او مانده ااست.
از شما خواهش میكنم مرا راهنمایی كنید زیرا من هر شب با گریه به خواب میروم.
خدا حافظ
A .S

پاسخ

سلام دختر خوب ،‌
محبت و علاقه ما به یكدیگر ، زمانی در مسیر درست قرار دارد كه مانع از پیشرفت ما در زندگی نشود .
از سوی دیگر باید این را درك كنی كه ابراز ناراحتی شدید شما ، جز ناراحت كردن و غصه دادن خواهرهایت ، نتیجه دیگری در بر ندارد. به درستی بیندیش و مقایسه كن ؛ ببین آیا دوست داری مثلاً در همین لحظه هر دو خواهرت زحمات خودشان و شما را ندیده بگیرند ، درس و تحصیل را رها كنند و صرفاً در كنار شما باشند ؟ این درست كه شما سخت به هم وابسته هستید ، ولی مگر پدر و مادرتان آنها را دوست ندارند ؟ حتماً خیلی هم دلشان به آنها تنگ می شود ، ولی سعی می كنند وسایل تحصیل آنها را فراهم كنند و همیشه به آنها روحیه بدهند تا زحمات همگی شما به هدر نرود .
سعی كن جایی دورتر از جلوی پایت را ببینی ، آنوقت متوجه خواهی شد كه گذراندن این دوران دوری و تنهایی ، به آن دشواری كه فكر می كنی نیست . هر شب برای خواهرهایت دعاكن كه در شهر غربت در سلامت و ایمنی به سر برند و در درس هایشان موفق باشند . حتماً آنها هم هرجا كه باشند ، همیشه و با محبتی مثل خود شما ، دوست دارند شما پیروز ، سلامت و موفق باشید و انشاءا... پس از دیپلم ، در دانشگاه قبول شوید و بتوانید مایه سربلندی و افتخار برای خوید و خانواده باشید . با آرزوی موفقیت برای شما - بخش اجتماعی