پرسش

با سلام و تشكر فراوان از آقای باستانی
بحث تقریبا كامل شما را خواندم و مخصوصا در قسمتی كه در مورد علم خداوند فرموده بودید لیس كمثله شی فكر كردم قانع كننده بود. ولی سوال من در مورد حكمت خداوند است. در مورد اختیار و جبر و علم خداوند و رابطه بین آنها من قانع شده ام ولی در مورد حكمت آفرینش و ارتباط آن با علم خداوند هنوز مشكل دارم . لطفا سوال قبلی بنده را دوباره مرور بفرمایید.
آیا حكمت این است كه ما خودمان هم ببینیم كه چگونه عمل خواهیم كرد؟
----------با تشكر فراوان ---------
پیشنهاد می كنم این سایت را بگونه ای برای همه جامعه ایرانی معرفی نمایید. مطمئن باشید سوالات در ذهن جوانان بسیار است.

پاسخ

با سلام و عرض تحیت.
دوست عزیز!
لازم به ذكر است كه هدف از خلقت و آفرینش انسان، رسیدن او به كمال و سعادت است، و صرف داشتن قابلیت و استعداد برای رسیدن به كمال كافی نیست؛ بلكه برای رشد و تكامل بایستی این نیرو‌ها و استعدادهای بالقوه به صورت بالفعل درآمده، و به فعلیت برسند.
به عبارت دیگر، هنگام استحقاق پاداش و عقاب توسط خداوند متعال، پس از آن است كه این قوه و استعدادها به فعلیت رسیده باشند. نكته لازم برای تذكر، آن كه عقاب و ثواب اخروی اثر تكوینی مترتب بر یك كمال است كه به طور مضاعف و به لطف الهی برای انسان درنظرگرفته می شود، و بالطبع وقتی تحقق می یابند كه كمال اولیه و اختیاری انسان به فعلیت رسیده باشد.
به عبارت سوم، وقتی كار به سرانجام رسیده و موقع عنایت و پاداش است كه این مسیر زندگی دنیوی پیموده، و در این راستا این قوای بالقوه به فعلیت تبدیل شده باشد؛ چرا كه پاداش اخروی اثر تكوینی و استحقاقی واقعی است كه به لطف الهی در نظام خلقت درنظر گرفته شده است؛ و از این رو داشتن استعداد و قوه به تنهایی كافی نیست، بلكه به فعلیت رسیدن آن قابلیت ها و استعداد‌ها لازم است، و راه به فعلیت رساندن آن استعدادها همین سیر زندگی طبیعی انسانها است.
خلاصه آن كه كمال و سعادت اخروی انسان در مرحله‌ای پس از فعلیت یافتن قوای ذاتی و استعدادهای فطری او است. از این رو بایستی انسان این زندگی دنیوی را تجربه كند، و با انتخاب نوع رفتار و عملكرد خویش سرانجام مناسبی را برای خود رقم زند.
برای مطالعه بیشتر می‌توانید به كتاب "آموزش عقاید"، اثر استاد مصباح یزدی مراجعه نمائید.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.