پرسش

آیا دو حدیث زیر با یكدیگر ارتباط دارند ؟ چگونه ؟
حدیث قدسی : قال الله تعالی : عبدی اطعنی اجعلك مثلی و لیس كمثلی
قال رسول الله : العبودیه(ت)جوهره(ت) كنهها الربوبیه(ت)

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
بین این دو حدیث نورانی كاملاً ارتباط هست؛ به این گونه كه حدیث نبوی ـ كه البته از امام صادق(ع) در "مصباح الشریعة" نقل شده است ـ تفسیر و بیان حقیقت و عصاره حدیث قدسی است. به عبارت دیگر، این دو حدیث به این حقیقت می پردازند كه "چگونه اطاعت خداوند موجب می شود انسان به مقام خلافت برسد و كار خدایی كند؟"
رسول اكرم(ص) می فرماید: عبودیت حقیقتی است كه در كنه و ذات آن انسان به ربوبیت متصل می شود و به مقام خلیفةاللهی می رسد.
"بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گل بانگ سربلندی بر آسمان توان زد"
عبودیت در شكل كامل خویش یعنی این كه بنده اراده الهی را ابتدا بر اعضاء و جوارح خود، و بعد بر جوانح و باطن خود حاكم نماید، به طوری كه جز اراده الهی را اتیان ننماید. از این رو، دست او دستی برای اراده خدا و چشم او چشمی برای اراده خداست و...
از همین رو در حدیث مشهور "قرب نوافل" آمده كه با اتیان بندگی و اقامه نوافل، بنده به مقامی می رسد كه خدا چشم او و زبان او و دست او و... می گردد.
چنین انسانی خلیفه خدا بر زمین است؛ و پس از رام شدن همه وجود او در مقابل اراده الهی، زمین و زمان نیز رام او خواهد شد، و هر چه اراده كند می شود؛ چنانچه خدا چنین است، و البته او جز اراده خدا را ارائه نمی كند.
در این باره به كتاب شریف "گفتارهای معنوی" شهید مطهری، بحث عبادت و دعا مراجعه بفرمایید.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.