پرسش

لطفا در مورد سوال 26340 توضیح بیشتری دهید زیرا من آن مقاله را خواندم فكر میكنم منظور شما همان تشخیص حق از باطل بود . من قبول دارم كه ÷یامبر و امامان معصوم و ÷اك هستند ولی سوال من اینست كه خداوند در آیه مورد نظر فرموده "فكر نكنید كسی می تواند در آن روز شفاعت شما را بكند " در ضمن من اكثر سوالها و ÷اسخهای دیگران را مشاهده كردم كه جوابی به سوالی شبیه به سوال من آنجا بود. كارسناس محترم نقل كرده بود كه ÷یامبران و امامان در روز قیامت در دستگاه خداوند به حسابرسی ما می رسند در حالیكه اینگونه نیست.

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست عزیز!
یكی از شیوه‌های صحیح تفسیر قرآن كریم، شیوه تفسیری "قرآن به قرآن" است،‌ كه این شیوه توسط علامه طباطبایی(ره) در تفسیر"المیزان" به خوبی و با مهارت خاص خود، ارائه شده است.
در این شیوه تفسیری اگر آیه‌ای را بخواهند تفسیر كنند، آیات مشابه و هم موضوع با آن آیه را نیز بررسی می كنند. به عنوان مثال در همین مورد "شفاعت"، ابتدا به آیات دیگری كه مسئله شفاعت در روز قیامت را مطرح كرده‌اند مراجعه می كنند.
ما نیز در این جا همین كار را انجام می‌دهیم تا سؤال شما، پاسخ داده شود.
در آیه‌ ای كه شما ذكر كرده‌ اید، خداوند متعال می‌فرماید: «در قیامت از هیچ كس شفاعت پذیرفته نمی‌شود». در همین جا لازم است كه این مطلب مهم ذكر شود كه بدون شك، شفاعت تنها حق خداوند است و هیچ كس غیر از خداوند چنین حقی ندارد. این مطلبی است كه در آن جای هیچ شك و تردیدی نیست، و همه هم آن را پذیرفته‌اند.
اما مطلب دیگر آن كه درست است كه شفاعت فقط حق خداوند است، ولی خداوند می‌تواند این حق را به دیگران بدهد، یعنی به افراد دیگری این اجازه را بدهد كه آنها هم بتوانند شفاعت كنند. كمااین كه در آیات زیادی خداوند متعال فرموده است كه در قیامت هیچ كس حق شفاعت ندارد، مگر این كه او اجازه بدهد. از جمله آن آیات، می‌توان به این موارد اشاره كرد:
1. آیه شریفه:«یومئذ لا تنفع الشفاعة إلا من أذن له الرحمن...»(طه/109)
2. آیه شریفه:«ولاتنفع الشفاعة عنده إلا لمن أذن له»(سبأ/23)
3. آیه شریفه:«ما من شفیع إلا من بعد إذنه»(یونس/3)
4. آیه شریفه:«من ذا الذی یشفع عنده إلا بإذنه»(بقره/255).
با توجه به این آیات می‌بینیم، با این كه شفاعت فقط حق خداوند است، ولی هر كس دیگری را كه خداوند به او اجازه شفاعت بدهد، می‌تواند روز قیامت شفیع دیگران بشود.
و به طور مسلّم آن كسانی كه از حیث كمال و معنویت به درجات عالی‌تری رسیده باشند، به این مقام اولی‌تر هستند از دیگران؛ از این رو پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه وآله ـ و اهل بیت او ـ علیهم السلام ـ از دیگران اولی‌ تر هستند كه خداوند چنین مقامی را به آنها عطا فرماید.
خداوند متعال در قرآن كریم، نائل شدن به مقام "محمود" را به پیامبرش وعده می‌دهد: «...عسی أن یبعثك ربك مقاما محمودا»(اسراء/79)
مقام محمودی بنابر نظر اكثر مفسران و حتی همه مفسران، مقام شفاعت كبری است، و مخصوص پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه وآله و سلم ـ است.
بنابراین خداوند می‌تواند حق شفاعت خود را به دیگران كه اولی‌ترین آنها پیامبرـ صلی الله علیه و آله ـ و امامان ـ علیهم السلام ـ هستند عطا فرماید.
اگر می‌خواهید با برخی احادیث شفاعت آشنا شوید، می‌توانید به كد 8290 در بخش تازه‌های مذهبی سایت مراجعه نمائید.
امیدواریم سؤال شما را درست فهمیده باشیم. اگر باز مسئله ای بود در خدمتیم.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.