پرسش

آیا حسادت در مقام عمل مذموم هست یا اینكه شخص در دل حسود باشد مذموم می باشدد؟

پاسخ

با عرض سلام خدمت شما برادر محترم و امید به روزی برایتان باید عرض كنیم كه یك سری از الوده گیهای اخلاقی صرفا و به خودی حرام نمی باشند به این معنی كه تا زمانی كه منجر به كاری نشده اند مستحق عقاب خداوند نمی باشند.
اگر چه كه به خودی خود مذموم بوده صاحب ان مورد نكوهش قرار می گیرد.
حسادت نیز از همین قبیل است شخص حسود كه نمی تواند نعمتی را برای انسان دیگری ببیند و در درون خود رنج می برد اگر در پی زوال ان نعمت از صاحب ان باشد و مرتكب كارهایی نیز بشود قطعا گناه كرده مشمول این حدیث می شود كه حسد كارهای نیك انسان را از بین می برد همانگونه كه اتش چوب را می سوزاند.
اما اگر هیچ گونه عملی را انجام ندهد مرتكب حرامی نشده است اما نه تنها زمینه بسیار مناسب گناه را برای خود فراهم ساخته بلكه موجبات حزن و اندوه شدید را برای خود اماده ساخته است چرا كه متنعم بودن دیگری این شخص حسود را ازار می دهد لذا ائمه علیهم السلام فرموده اند : الحسود لا یسود یعنی شخص حسود ارامش نمی بیند البته لازم به ذكر است كه تلاش یك شخص برای پیدا كردن نعمتی كه دیگری نیز داراست را حسادت نمی گویند بلكه نام ان غبطه بوده و مورد مدح و تحسین قرار گرفته است بلكه حسود در صدد زوال و نابودی نعمیت دیگری است و خود برای یافتن ان نعمت تلاش نمی كند.
در پایان با ارزوی موفقیت شما در شئون زندگی التماس دعا داریم.