پرسش

یك سال تمام تلاش كردم وتمام وقتم را درس خواندم تا بلكه در دانشگاه قبول شوم اما این طور نشد ومن به خاطر یك اشتباه همه ی تلاشم از بین رفت ومن ماندم یك دنیا حسرت اما ای كاش فقط همین بود صحبت های اطرافیانم عاصیم كرده خواهش میكنم من را راهنمایی كنید تااز این وضعیت رها شوم
با تشكر از سایت خوبتون

پاسخ

سلام ،
دوست عزیز اولاً گمان می كنم می خواسته ای این ایمیل را به بخش آموزشی بفرستی و نامه ات اشتباهاً سر از اینجا در آورده .
دوم اینكه تمام كسانی كه برای قبول شدن در دانشگاه درس می خوانند ، از روز اول به خوبی می دانند كه عده ی زیادی از شركت كنندگان در كنكور ، موفق به مقصد نمی رسند چون اصولاً ظرفیت پذیرش دانشگاه های ما كمتر از تعداد شركت كنندگان در آزمون است . بنابراین آدم باید خیلی خوشبین باشد كه موقع درس خواندن تصور كند حتماً و حتماً وارد دانشگاه خواهد شد .
تمام افسردگی ها و حسرت ها ناشی از وعده های بی پایه ای است كه به خودمان می دهیم . نمی دانم مصاحبه نفر دوم كنكور سراسری ( مرحله اول ) را در تلویزیون دیدید یا نه ؟ مادر ایشان می گفت كه علیرغم تمام تلاشهایمان ، هنگام اعلام نتایج ، من و پدرش هم انتظار داشتیم كه پسرمان نفر اول آزمون شود و هم اینكه انتظار داشتیم اصلاً اسم او جزو پذیرفته شده ها نباشد . در حقیقت این خانواده علیرغم امیدهای فراوان ، این آمادگی را نیز در خود ایجاد كرده بودند كه در صورت عدم موفقیت فرزندشان در كنكور ، از نظر روحی به او كمك كنند تا شرایط موجود را بپذیرد.
صحبت های اطرافیان شما نیز هیچ چیز را عوض نمی كند . به جای نشستن و گوش كردن به حرفهای آنها ، برنامه ی یك سال گذشته ی خود را مرور كنید و ببینید كجای كار نقص داشته است كه شما را به نتیجه نرسانده .
آن سرداری را به یادآورید كه می گفت در جنگی لشگر من شكست خورد و من خود به خرابه ای گریختم . مورچه ای از دیوار خرابه بالا می رفت. شمردم 67 بار از دیوار بالا رفت و هر بار از میانه ی راه بر زمین می افتاد ولی بار دیگر راه خود را از نو آغاز می كرد. از مورچه درس گرفتم و دوباره سربازان خود را جمع آوری كردم و جنگ را از سر گرفتم .
شما نیز اگر از امروز مجدداً شروع كنید و با برنامه ریزی پیش بروید ، حتماً می توانید موفق شوید . چون Im possible is impossible . برای شما آرزوی موفقیت می كنم .
مشاور اجتماعی