پرسش

بسمه تعالی
با عرض سلام
لطفا واژه ورع را تعریف كنید؟

پاسخ

برادر بزرگوار!

ورع به معنای پرهیزگاری و خویشتن داری می باشد. بنا به این تعریف تقوا و ورع به یك معنا هستند.
بعضی می گویند منظور از ورع، ترك منهیات و خواهشهای نفسانی می باشد و منظور از تقوی، ترك شبهات است. بر این اساس تقوا از ورع ارزش بیشتری دارد.
و بالاخره بعضی ورع را تقوای شدید دانسته و گفته اند: مراد از ورع، اجتناب كردن از شبهات است. از ترس وقوع در محرمات.(اقرب الموارد)
شاید بتوان گفت كه با توجه به موارد استعمال آن در متون دینی، قول سوم به حقیقت نزدیك تر است‎؛ كما این كه مشهور هم بر این رأی است.
به طور خلاصه ورع به معنی باز ایستادن است از آنچیزی است كه خداوند ارتكاب آن را مطلوب نمی دارد.
امیر المؤمنین(ع) فرمود: «لا معقل احسن من الورع» یعنی باز دارنده ای بهتر از ورع نیست. (نهج البلاغه، حكمت 371).
حدید بن حكیم گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم فرمود: دین خود را با ورع نگه دارید.
مرحوم طبرسی در مجمع البیان اقسامی برای ورع بر شمرده است:
1- ورع نائبین: ورعی كه مكلف را از حالت فسق بیرون برد‏ به نحوی كه شهادت و گواهیش در دادگاه مورد قبول باشد.
2- ورع صالحین: ورعی كه آدمی را از شهبات به دور دارد.
3- ورع متقین: ورعی كه صاحب خود را از برخی حلالها نیز به دور دارد، تا اینكه مبادا آن حلال او را به حرام دعوت كند.
4- ورع صدیقین: ورعی كه صاحب آن از غیر خدا، اعراض كند‏، از بیم آنكه مبادا ساعتی از عمر هدر رود.

در پایان كلام خود را به قسمتی از حدیث امام صادق علیه السلام به فضیل بن عیاض تبرك می نمائیم: در جواب این سؤال كه پرهیزگار چه كسی است؟ فرمود: آنكه از محرمات خدا اجتناب نماید … و اگر كسی از موارد شبهه ناك اجتناب نورزد ناخود آگاه به حرام خواهد افتاد.

موفق و موید باشید.