تبیان، دستیار زندگی

جلد شـشم - صفحه 246 -  انسانيت به روح است نه به جسم

زمان : 7 اسفند 1357 / 28 ربيع الاول 1399

مكان : تهران ، مدرسه علوي

حضار: اعضاي جامعه معلولين ايران

موضوع : معيار انسانيت

سخنراني

صفحه : 246

اعوذ بالله من الشيطان الرجيم

بسم الله الرحمن الرحيم

من از شما آقايان كه نماينده جامعه معلولين هستيد تشكر مي كنم . خداوند ان شاءالله شماها را سلامت بدارد. خداوند شفاي عاجل به شما عنايت فرمايد. بايد بدانند جامعه معلولين كه انسان داراي روحي است و جسمي . آنكه انسان به او انسان است ، روح انسان است نه جسم انسان . دعا كنيد كه آنهايي كه روحشان معلول است ، آنها شفا پيدا كنند. ودعا كنيد كه شما جامعه معلولين جسمي ، معلولين روحي نباشيد. اگر روح شما سالم باشدو روح شما آزاد و قوي باشد، چه باك كه دست يا پاي انسان معلول باشد. دست و پاي انسان مناط انسانيت نيست . اين قشر(1) است ؛ لب (2) انسان روح انسان است ، نفس ناطقه انسان است . وقتي نفس ناطقه انسان قوي شد، باكي از اين نيست كه جسمش عليل باشد.انسان به روح ، انسان است . ما در نوابغ عالم داشتيم اشخاصي كه نابينا بودند ولي نابغه بودند. اشخاصي كه معلول بودند ولي از علما و نوابغ بودند، از فلاسفه بودند. شما هيچ غم نداشته باشيد كه [از] يك پا يا يك دست يا چشم معلول هستيد. شما اميدوارم كه دراين جامعه به واسطه قوت روحي كه داريد و به واسطه سلامت روح كه داريد، در اين جامعه سرفراز و سربلند باشيد. من ان شاءالله راجع به خواسته هاي شما به مقامات مسئول

انسانيت به روح است نه به جسم

صفحه : 247

اميدوارم خداوند شما را حفظ كند. و شما هم كه در اين نهضت شريك بوديد وهستيد و برادران ما هستيد، خداوند همه شما را شفا بدهد؛ و روح شما كه فوق جسم است و انسانيتتان به روح است ، با سلامت و سعادت باشد.

والسلام عليكم

سفارش مي كنم .