عشق سرخ

واقعه عاشورا نقطه عطف هنر است؛ جایی که والاترین مفهوم در قالب‌های مختلف به بار می‌نشیند و تبلور می‌یابد. کدام تابلو زیباتر از «ظهر عاشورا»ی استاد فرشچیان؟ چه شعری ماناتر از «باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است» که محتشم در قرن دهم سرود؟ هنر عاشورا «جوششی» است و نه «کوششی». هنرمند و شاعر، ابتدا منقلب می‌شود و بعدازآن درک و حس خود را از این واقعه عظیم متبلور می‌سازد و همین «خلوص» است که حرف را دل‌نشین می‌کند. یک گام عقب‌تر برویم، عاشورا پیش از آن‌که در قالب‌های مختلف هنری و سبک‌های شعری معنا یابد، پیش مردمان کوچه و بازار شکل گرفت. آن‌ها احساس و دریافت خود از مظلومیت و حقانیت امام حسین (ع) و اصحابش را زمزمه کردند که از دل آن نوحه درآمد و پرده‌خوانی و تعزیه و دسته‌های عزاداری و ... هرکدام نمونه نابی از هنر هستند که واژه، کلام، رنگ‌ها و دیگر المان‌هایش را می‌توان از جنبه‌های مختلف تفسیر کرد. این کار سال‌ها است انجام‌شده ولی هرگز سخن درباره هنر و شعر عاشورایی ناتمام نمی‌ماند... . گزیده‌ای از مطالبی که طی سال‌های اخیر در سایت تبیان درباره شعر و هنر عاشورایی منتشرشده است را گردآورده‌ایم.