تبیان، دستیار زندگی

سید محمدرضا آقامیری متولد 1345 در جنوب تهران، دانش آموخته حوزه علمیه قم، طی سالهای 61 تا 86 - در مدت تحصیل با اساتید بسیاری حشر و نشر داشتم که خاطره انگیزترین آنها حضور در درس حضرات آیات روح الله شاه آبادی، استاد نیازی خرم ابادی، مرحوم آقای محامی، بیگدلی قمی ، نورانی اردبیلی، شیخ علی پناه اشتهاردی و حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی است . حوالی سالهای 67 یعنی اواخر دهه شصت با دوستان نواندیشی آشنا شدم که مسیر زندگی مرا تغییر دادند. در رأس این دوستان خوب، جناب آقای دکتر محمد سمیعی، دکتر علیرضا طالب پور و اخوان شبیری زنجانی، مخصوصاً آقاسیدعلی و دکتر سیدحسن شبیری قرار داشتند.
می توان گفت "سید محمدرضای سال 65، یک باره در سال 68 به شخص دیگری تبدیل شد" با افکاری تازه و با نشاطی غیرقابل توصیف. بنابراین، همراه این دوستان، در صدد کاری جدید بودیم. سرآمد ما آقای دکتر طالب پور بود، که در آن سالها، جوانی بیست و چند ساله ، پرنشاط، پرانرژی، نابغه و خلاق و در درس های حوزوی نیز از طلاب موفق بود . درس های دانشگاه را نیز خوب آموخته بود و جالب اینکه در صدد برقراری ارتباط بین دروس دانشگاهی و حوزوی بود، تا بالاخره این ارتباط را ایجاد کرد. یعنی محتوا از حوزه و تکنولوژی از دانشگاه ! سالهای خوبی بود یادش بخیر...