عیب های دوست داشتنی همسر

 
گل بی عیب خداست. حرفی که شاید از مادر بزرگ های خود بسیار شنیده باشید. زمانی که خواستگارهای متعدد را به بهانه های مختلف رد می کردید و یا خواستگارهایی زیادی می رفتید ولی مورد پسندتان واقع نمی شد،  بیشتر این را می شنیدید که هیچ کسی کامل نیست. و زمانی که نمی توانید این فرد بدون عیب را بیابید، سعی می کنید کسی که ویژگی هایش به ملاک های شما نزدیک است را انتخاب کنید و این فکر را در ذهن می گذرانید که در آینده و در بطن زندگی او را تغییر خواهید داد. در حالی که شما باید همسر خود آنگونه که در ابتدا بوده است بپذیرید و از او انتظار نداشته باشید تا مطابق خواسته های شما خودش را عوض کند.

قرار نیست همسرتان خودش را در شما ذوب کند و کسی دیگر غیر از خود شود و یا آن که آنقدر قاطع باشد که نخواهد برای احساس همدلی و همراهی هم که شده، چارچوب های خویش را نادیده بگیرد و مطابق دلخواه همسرش رفتار کند. یادتان باشد ازدواج برده داری نیست و شما هرگز مجاز نیستید همسرتان را شبیه خودتان کنید و یا بی تفاوت به خواسته های خود و دیگری باشید.

بدیهی است همسر شما نیز نقایص رفتاری معدود با بسیاری داشته باشد. در عین حال سعی کنید به او کمک نمایید نقایص رفتاری اش را اصلاح کند. تا زمانی که او را نپذیرید، نمی توانید در اصلاح رفتارش او را یاری دهید. او ممکن است تیپ مناسبی نداشته باشد، و یا نوع نشستن، حرف زدن و راه رفتنش به گونه ای باشد که مورد پسند شما نیست.


ایرادهای بنی اسرائیلی
زنانی که همسران شان می خواند در کار منزل به آنها کمک کند ولی راه و رسم خانه داری را به طور قطع آنگونه که یک بانو می داند، نمی داند. به همین علت ممکن است یک نقصی در کمکی که به شما می کند داشته باشد. مثلاً بعد از شستن ظرف‌ها توسّط همسرتان، متوجّه می شوید لکّه های  چربی روی آن است. ممکن است دو نوع برخورد داشته باشید:

الف) او را همان‌طور که هست بپذیرید: «او یک مرد است و انتظار آنکه روی بعضی ظروف لکّه چربی باقی بماند، چندان غیره منتظره نیست.»
در این صورت شما آرامش خواهید داشت. هر چند مجبورید بعضی ظرف ها را دوباره بشویید، ولی ارزش همکاری او را نادیده نگرفته اید و همه توانایی‌هایش را زیر سوال نبرده اید؛ لذا نسبت به او احساس ناخوشایندی مانند تلقّی «بی‌عُرضگی» یا اینکه «هیچ کاری را نمی توان به او سپرد»  نخواهید داشت.

ب) ناراحت می شوید و افکار عجیب و غریب به ذهن شما خطور می کند. «خواسته از سر باز کند!» «من که تو را مجبور نکرده بودم، می گفتی خودم می شستم، مثل بقیه ی کارها که خودم انجام می دهم! هیچ کاری را نمی شود به تو واگذار کرد. همیشه همین‌طور هستی!»
در این حالت شما عصبانی می شوید، پرخاش می کنید و به احتمال  زیاد به مقابله ی سخت او روبه رو خواهید شد و وضع از آنچه هست بدتر می شود. از او کینه به دل خواهید گرفت و نخواهید توانست به او اعتماد کنید. به خاطر داشته باشید، هر برخورد خصمانه میان شما و او باعث سرد شدن روح زناشویی خواهد شد.

یا مردی که ایرادات سطحی از دست پخت همسرش می گیرد، «مثل همیشه، بی مزه و بی نمک! می داند من غذای بی نمک نمی خورم، عمداً بی نمک درست کرده تا تلافی دیشب را که خانه پدرش نرفتم در بیاورد.»

با چنین برخوردی، قطعاً روحیه‌ی شما خراب می گردد، عصبانی می شوید، حرص می خورید و از زندگی با او دلسرد می شوید. بله، به همین راحتی! اغلب دلسردی های زناشویی از مسائلی به‌همین کوچکی شروع شده اند و تبدیل به خشم پنهان گشته و روزی نمود پیدا کرده اند که دیگر خیلی دیر بوده است.

اما اگر به این حالت بیان شود: اگر کمی نمک اضافه می کردید، خیلی خوشمزّه تر می شد، ولی خُب به هر حال همین‌طوری هم‌دستت درد نکند.»

در این حالت، شما از داشتن همسری چون او دلسرد نمی شوید. او را با همین وضعیت می پذیرید و این فرصت را دارید که در کمال ملایمت و بدون طعنه زدن و تحقیر به او بفهمانید. از این پس نمک بیشتری به غذا اضافه کند.

کم بودن نمک غذا و شستن لکه دار ظروف مثال هایی ابتدایی برای درک کردن این امر است که شما باید همسرتان را با ویژگی هایی که دارد بپذیرید و اگر نیت تغییر دادن اموری را دارید به گونه ای عمل کنید که به شخصیت همسرتان لطمه ای وارد نشود و در جرقه هایی برای بحث های بزرگ زناشویی صورت نگیرد.

---

منبع: برگرفته از کتاب "خانواده سالم" نوشته حسنعلی میرزابیگی