تبیان، دستیار زندگی

انسان بدون هدایت الهی، بدون کتاب آسمانی و بدون رهبری ملکوتی، راه رهایی از ظلمت و زندگی بهتر و سلامت و سعادت را نمی‌شناسد. انسان و جهان برای هدفی مقدس پدید آمده‌اند، و بدون رهبری الهی به فلسفه خلقت و پیدایش خویش نمی‌رسند.....

فرزند فاطمه اما، می آید.
روزی از همین روزها.
اگر حتا ساعتی به پایان جهان مانده باشد.
ظهور می کند در مکه.
می آید در مدینه.
قبر خلیفه ی دوم را می شکافد.
او را بیرون می آورد چون گفته شده: " موقع ظهور او خوب ترین ها و بدترین ها رجعت می کنند. "
خلیفه دوم را می بندد به درخت.
درخت سبز می شود. بعضی ها می گویند این معجزه ی خلیفه ی دوم است.
از فرزند فاطمه بر می گردند.
او اما خلیفه را سیلی می زند.
همه ی انتقام مادرش را می گیرد.
فرزند فاطمه (س) می آید.
روزی از همین روزها...

منبع: " اصول کافی،ج8،ص109. "

http://dinist.com/node/870

http://www.hafezanenoor.mihanblog.com/post/363

بسم الله الرحمن الرحیم

عادت هر شبت بود/ یک تکه سیب کنار طاقچه گلی خانه قدیمی/ بعد از قرصت می خوردی تا به قول خودت معده ات اذیت نشود/لباس کارت را می شستی که تا فردا خشک بشود/ نهار روز فردا رو هم آماده می کردی تا اگر من از مدرسه آمدم گرسنه نمانم/ حداقل دست پختت کمی نبودنت را جبران می کرد/ یادم است که صبح ها با عجله سجاده نمازت را جمع می کردی چون که تا لحظاتی دیگر صدای سرگروه زنهای نشاء کار می رسید/ اگر کمی دیر می رفتی جا می‌ماندی/فلق نگاهت در آب گل آلود شالیزار بود وشفق خستگی ات نیز این چنین...!!! با این حال دیگر رمقی برایت باقی نمانده بود تا نازکش بچه های چشم انتظارت باشی.../چه کسی می تواند تصور کند؟/ یک زن/ از طلوع آفتاب تا غروبش/ پاهایش در آب سرد و گل آلود شالیزار باشد...؟!پاهایی که زالوها هم به آن رحم نمی کردند/ساق دستانت/ ساق پاه/ همیشه پوشیده.../ نماز اول وقت به جا/ بچه داریت/ احترام به شوهر...

به خدا قسم در مقابل تو خجالت می کشم از زبان روایت بگویم که ؛ زن ریحان است نه قهرمان.../ آخر این چه ریحانی است که باید اینقدر ریشه هایش در آب باشد... مگر نه اینکه ریحان آب زیادی برای زندگی نمی خواهد؟/ مادر مامان کوثر هم ریحانه ای بود/ آنقدر در آب های گل آلود شالیزار ماند تا ریشه اش پوسید/ خواب دیدم مزارش در همان شالیزار است... 

کاش مادرهای شهری وقتی برنج شمالی را در قابلمه های تفلن یا پلوپزشان آماده می کنند، بدانند که که آن برنج با عرقهای جبین تو آبیاری شده/ و تو تمام هستی ات را به پای آن گذاشتی/ می دانم دلت می شکند وقتی قیمت برنج را با پفک نمکی مقایسه می کنند... چه می شود کرد باید بشقاب های شهری ها پر باشد/ حتی به قیمت جان شما روستائیان...  

/* /*]]>*/

خبر داری؟ می خواهند مزارع را مکانیزه کنند/کاش جوانی تو هم مکانیزه می شد؟/ مثل بعضی از مادرهای شهری/ انواع و اقسام آرایش ها/ مدل آرایش چشم/ ابرو/ مو / اندام/ فقط فرقش این است که مردهایشان روز به روز از آنها متنفرتر می شوند و لی بابا ابراهیم روز به روز عاشق تر/ گرچه نه روز زنی یادش است و نه روز تولدی/ او خودت را از یاد نبرد/ نه مثل آدمهای مکانیزه شده که روزها را خوب بیاد دارند ولی صاحب روزها را فراموش کرده اند...!

درود بر همه مادران روستایی شمالی

http://www.rutin.blogsky.com/1390/03/02/post-88/

برخی افراد می پرسند چرا زنان نمی توانند به خواستگاری مردان بروند؟

در جواب باید گفت: اسلام خواستگاری زن از مرد را حرام نمی داند، اما خواستگاری مرد از زن، از سنّت ها و عرف های خوب و پسندیده جامعه است.

از دوران گذشته ودر بسیاری از اقوام و ملل مختلف خواستگاری مردان رسوم بوده که از بزرگترین عوامل حفظ حیثیّت و احترام زن بوده است و این رسم منحصر به جامعه اسلامی یا ایران نیست.

استاد شهید مطهّری در این باره سخن جامع و کاملی دارند :

طبیعت ، مرد را مظهر طلب و عشق و تقاضا آفریده است و زن را مظهر مطلوب بودن و معشوق بودن ، طبیعت زن را گُل و مرد را بلبل ، زن را شمع و مرد را پروانه قرارداده است [۱].

این یکی از تدابیر حکیمانه و شاهکارهای خلقت است که در غریزه مرد نیاز و طلب و در غریزه زن ناز و جلوه قرار داده است . ضعف جسمانی زن را در مقابل نیرومندی جسمانی مرد با این وسیله جبران کرده است.

خلاف حیثیّت و احترام زن است که به دنبال مرد بدود ، اما برای مرد قابل تحمّل است که از زنی خواستگاری کند و جواب رّد بشنود و آن‌گاه از زن دیگری خواستگاری کند و جواب رّد بشنود تا بالأخره زنی رضایت خود را به همسری با او اعلام کند.

برای آشنایی با عواقب خواستگاری زنان از مردان، توجه شما را به خبر زیر جلب می کنم:

زنی در دادگاه خانواده گفت: با خواستگاری کردن از شوهرم سنت دیرینه‌ای را شکستم و همین امر باعث از هم پاشیدگی زندگیم شد.

به گزارش ایسنا؛ این زن با حضور در دادگاه خانواده درخواست طلاق خود را ارایه کرد و گفت: چند سال پیش در یک موسسه خوشنویسی کارآموز بودم و همسرم استادم بود. به مرور زمان به همسرم علاقمند شدم و به خاطر شخص او به موسسه می‌رفتم. این علاقه به حدی بود که حتی یک روز ندیدن همسرم باعث ناراحتی‌ام می‌شد. ابتدا سعی کردم مساله را از خانواده‌ام پنهان کنم اما نتوانستم و موضوع را با پدر و مادرم درمیان گذاشتم. متاسفانه علاقه شدید به همسرم باعث شد سنت‌ها را زیر پا بگذارم و فکر خواستگاری از او در ذهنم نقش ببندد. پدر و مادرم با این مساله به شدت مخالفت کردند زیرا آنها آرزو داشتند یگانه فرزندشان با تشکیلات بهتری روانه خانه بخت شود اما من هیچ کدام از این حرف‌ها را نمی‌شنیدم و فقط به هدفم فکر می‌کردم و نصیحت‌های پدرانه و مادرانه راه به جایی نبرد. تا اینکه یک روز تصمیم خود را گرفتم که از همسرم خواستگاری کنم. آن روز وقتی از همسرم خواستگاری کردم او ابتدا باور نکرد اما وقتی جدی بودن صحبت‌های من را دید از من خواست تا در این باره فکر کند.

مرد که در دادگاه حضور داشت در ادامه اظهارات همسرش گفت: وقتی همسرم خواسته‌اش را با من در میان گذاشت ابتدا باور کردنش برایم سخت بود اما وقتی دقیق به مساله فکر کردم متوجه صداقت و سادگی همسرم شدم و آن زمان به نظر من کار اشتباهی انجام نداده بود و پنج روز بعد به همسرم پاسخ مثبت دادم و مراسم تشریفاتی ازدواج‌مان به زودی شروع شد. ابتدا از این امر خشنود بودم که همسری ساده دارم که احساساتش را خیلی راحت بیان کرد و زندگی خوبی داشتم اما بعد از گذشت مدتی زمزمه‌های اطرافیان گوش مرا پر کرد. از پدر و مادر خودم شروع و به دوست و آشنا ختم شد. سر کوچکترین مساله دعوا می‌کردیم و خیلی از حرمت‌ها از بین رفت.

زن جوان با بیان اینکه خودم متوجه اشتباهم شدم و دیگر نمی‌توانم این زندگی را که بیشتر شبیه به جهنم است، تحمل کنم، گفت: از طرف خانواده همسرم خیلی تحت فشار بودم اما تحمل کردم ولی زمانی که حرف‌های آنها به توهین تبدیل شد دیگر نتوانستم تحمل کنم زیرا خود به این اشتباهم پی بردم. من آن زمان فقط احساسات پاک خود را می‌دیدم و متوجه حرف‌ها و نصیحت‌های خانواده‌ام نبودم. اکنون دیگر حاضر به ادامه زندگی با همسرم نیستم زیرا او خودش خواهان خراب شدن زندگیمان بود.

مرد بعد از شنیدن اظهارات همسرش افزود: من هم دیگر نمی‌توانم با این وضع به زندگی ادامه دهم زیرا حرمت‌ها بین ما از بین رفته است.

قاضی جلسه بعد از شنیدن اظهارات طرفین ابتدا آنها را به ادامه زندگی مشترک دعوت کرد، ولی با رضایت ندادن زوجین به این امر حکم طلاق را صادر کرد.

http://atregoleyas.net/page/7

داروینیسم  موید توحید است
خود داروین که اصلی به نام ((انطباق بامحیط )) ذکر می کند و می گوید موجود زنده در هر محیطی که باشد خودش را با محیط منطبق می کند ، این اصل را به شکلی ذکر کرد که به او اعتراض کردند ، گفتند تو از اصل ((انطباق با محیط)) مانند یک اصل ماورا الطبیعی سخن می گویی وحق هم همین بود ، زیرا {این اصل } این مطلب را ثابت کرد  که هر موجودی در هر محیطی که هست ،حتی بدون انکه خود او تشخیص بدهد ،یک نیروی مرموز داخلی وضع اعضاء وجوارح وشرایط زندگی او را در داخل طوری می سازد که با محیط جدید متناسب باشد ،واین یکی از ان رموز عجیب خلقت است ،یعنی یکی از رموزی است که نشان میدهد اصل هدایت الهی در بطون همه موجودات هست ، ان ((نور السموات و الارض))در همه جا هست ،موجود را در هر شرایطی که قرار بگیرد ،به سوی خیر وکمال خودش هدایت می کند بدون ان که خود ان موجود درک کند و بفهمد.
همین الان که ما اینجا نشسته ایم قلب ما روی میزان معینی کار می کند ،کبد ما روی میزان معینی کار می کند ، خون ما یک میزان معینی دارد ، گلبولهای سفید وقرمز ما یک مقدار معینی دارد . اگر جو ما را عوض کنند ، مثلا ما را ببرند در فضای خیلی بالا که فشار هوا خیلی کمتر می شود ، نیاز های بدن تغییر می کند . تا نیازها تغییر کرد اگر به سرعت ما را از محیط خارج نکنند که مجالی برای ان نیروی مرموز باقی نماند ، بلکه تدریجا ما را به جو جدید ببرند تدریجا دستگاه بدن ما خودش را تغییر می دهد وبا وضع موجود منطبق می کند ، یا اگر برعکس ،بدن نیاز به گلبول سفید بیشتری داشته باشد فورا شروع می کند به ساختن . حتی لازم نیست بگوییم محیط را عوض می مکنیم. یک انسان مثلا در اثر تصادف ، شکستگی استخوان ،چاقو خوردگی وغیره خون زیادی از بدنش می رود .بدن به یک مقدار معینی خون نیاز دارد ، در وقتی که خون به قدر کافی دارد راحت وارام است ،تا خون رفت وبدن نیاز به خون پیدا کرد فورا تمام  بدن شروع می کند به فعالیت برای ساختن خون . ولی خون بی جهت ساخته نمی شود ، شرایط اول ساختن خون اب است . شما می بینید یک تشنگی فوقالعاده بر افراد مجروح که خون از بدنشان رفته است مستولی می شود. بدن نیاز به خون دارد واین خون شرط اولش اب است ، این تشنگی را ایجاد می کند که فورا اب بنوشد ، و بدن به سرعت شروع به ساختن خون می کند . این دیگر با اصول طبیعی کور وکر جناب داروین قابل توجیه نیست ، وخیلی از این مسایل هست. 
       پی نوشت:
        
       1- داروین نام دانشمندی زیست شناس است که نظریه تکامل را مطرح کرده
        
       2- داروین مسیحی معتقد به خداست که هنگام مردن دستور داد انجیل را بر سینه او قرار دهند
        
       3- بعضی از طرفداران داروین کاسه داغ تر از آش هستند یعنی نفی خلقت می کنند در حالیکه او به خدا معتقد است
        
       4- اگر چه شاید نظریه داروین در باره تکامل مشکلاتی را داشته باشد ولی با توحید نه تنها منافاتی ندارد بلکه موید وجود خدا وآفرینش از سوی اوست.
       5- اصل مطلب از کتاب تفسیر نور شهید مطهری ، ص219

http://www.agaed.mihanblog.com/post/69

هر سال که می گذرد بهتر از سال قبل برگزار می شود، اکثر مشتریان این ضیافت الهی جوانانند، شور و شوق خاصی فضای کشور را فرا می گیرد، تمرین روزه داری است، تمرین عبادت و بندگی است، ضیافت خلوت، فکر و محاسبه است، هر کس به گذشته، حال و آینده خود نگاهی می اندازد و با هدف تسویه حساب با خدای متعال به فکر پاک شدن و تقرب به اوست، به فکر تداوم خوبی ها و زدودن زنگارهای قلب است، نگاه ها به بهشت است و این حرکت بیزاری عملی از عذاب و جهنم است، معتکفین ترسیده اند، از قهر خدا، عذاب و عاقبت بد واهمه دارند و ...
 آیا اعتکاف مسکّن است و می خواهیم با آن چند روزی از عذاب وجدان دور باشیم و گناهان گذشته را ماست مالی کنیم یا نه به فکر درمان بدی های وجودمان از دین نسخه گرفته ایم و به داروخانه معنوی رجب پناه آورده ایم؟؟؟
فضای معنوی حاکم بر مسجد در ایام اعتکاف خود عاملی مؤثر در ایجاد شوق برای عبادت و بندگی است و خیلی ها خود را در این ایام پیدا می کنند ، راه وصل به معبود را می یابند و لذت عبادت را می چشند.
یکی از عذاب های خداوند برای بندگان گرفتن لذت عبادت است که به واسطه گناهان این بلا دامنگیرشان می شود ولی اعتکاف حس لذت بردن از عبادت را زنده می کند.
عده ای برای شستن گناهان گذشته به اعتکاف آمده اند و پس از سپری شدن این ایام و لیالی به منزل قبلی خود بر می گردند و امید دارند که گناهانشان آمرزیده شده ولی از خوف غافلند[چون خوف و امید باید باهم در وجود بندگان زنده باشند] از گذشته خیالشان راحت شده(به زعم خودشان) و دیگر کاری به معنویات  ندارند و اثری از تضرع و مناجات و نماز آن سه روز نیست چون چشم به شب های قدر و اعتکاف سال آینده دارند!!
عده ای به این خاطر به اعتکاف آمده اند که ضمن توبه از کوتاهی های گذشته خود را برای درک رمضان آماده کنند و می خواهند از این فضا توشه ای بگیرند که بتواند آنها را از تاریکی های دنیا عبور دهد و به خدایشان نزدیک کند و از فاصله گرفتن از معبود واهمه دارند، آن ها امیدوارند خداوند کریم از سر تقصیرات گذشته شان گذشته باشد  ولی شب شانزدهم رجب با خوف از مسجد خارج می شوند که نکند هنوز پاک نشده باشیم! [خوف و امید را باهم دارند] و این یعنی یک پله نزدیکی به کمال.
انسان مؤمن همیشه در حالت خوف و رجاست و ضمن ترس از گناهان خود، به رحمت و فضل خداوند نیز امیدوار است.
با بیان دو تقسیم فوق مشخص شد که اعتکاف برای کدام دسته مسکّن و برای کدام دسته درمان است.
با نظرات سازنده خود به غنای مطلب بیافزائید.

http://www.roshd.mihanblog.com/post/59