ام وهب همسر عبدالله بن عمیر کلبی بود ودر کوفه می زیست.وقتی شوهرش تصمیم گرفت برای یاری سید الشهدا شبانه از کوفه به کربلا برود اصرار کرد تا او را همرهاه خود ببرد.انان شبانه به یاران امام حسین پیوستند.روز عاشورا وقتی شوهرش به میدان رفتوشهید شد خود را به معرکه رساند وپاک کرئن خون از چهره شوهر پرداخت در این هنگام غلام شمر با گرزی بر سر ان بانو کوبید واو نیز شهید شد
ادامه دارد...
وقتی سید الشهدا علیه السلام در راه کربلا به زهیر بن قین برخورد وقاصدی طرف خیمه او فرستاد.ابتدا زهیر اجابت نمی کردوبی میلی نشان داد.ولی همسرش اورا تشویق کردکه نزد امام برودوببیند که پسر پیامبر چه می گوید وبا او چه کار دادرد؟همین رفتن بود که زهیر را حسینی ساخت وبه امام پیوست.همسرش نیز همراه او امد وهمراه وهمسفرزینبوبیت امام شد.اگر تشویق همسر زهیر(دلهم بنت عمرو)نبود شاید زهیر توفیق پیوستن به جناح حق ونیل به فوز شهادت را نمی یافت
کم سن وسال ترین شهید کربلا از یاران امام عمروبن جناده یازده ساله بود.پدرش در حمله اول شهید شد. خودش خدمت امام حسین علیه السلام امد واجازه طلبید.امام اجازه نمی دادواو اصرار می کرد.امام مراعات حال مادرش رامی کرد.ولی اوگفت:((ان امی امرتنی))مادرم دستور داده است که به میدان بروم ولباس رزم بر من پوشانده است.
علاوه بر اینکه مادرش(بحریه بنت مسعود خزرجی)مشوق او برای جهادوشهادت بود پس از شهادت نیز با روحیه ای بزرگ با این مساله برخود کرد.سپاه دشمن سر اورا به طرف سپاه امام حسین علیه السلام پرتاپ کرد.مادرش ان سر مطهر را برداشت وخطاب به ان گفت:چه نیکو جهادیکردی پسرم ای شادی قلبم ای نور چشمم
