تماشای طبیعت سرسبز و اصولاً شگفتی های زیبای جهان هستی می تواند انسان را به نظاره زیبایی های نامحسوس رهنمون کند؛ به گونه ای که حقایقی چه به طور مستقیم و چه به طور غیرمستقیم برای انسان روشن خواهد گشت که حتی در احساس عظمت ملکوت درونی و ملکوت بیرونی ظاهر خواهد گشت، ولی متأسفانه چه اندک اند افرادی که قدرت گذشت از سطوح ظاهری درون و بیرون به اعماق حقایق و به قول افلاطون از سایه ها به واقعیات را بوده و از این راه به معرفت های والاتری در قلمرو درون ذات و برون ذات موفق شوند