بچه‌ها از دعواهای خانوادگی می‌ترسند
برخی از والدین، هنگامی که با مشکلات روبه‌رو می‌شوند، شروع به بحث و مشاجره می‌کنند و یادشان می‌رود فرزندی هم همراه آن‌ها زندگی می‌کند که تحمل دیدن و شنیدن این همه بحث و دعوا را ندارد.
همه ما در طول زندگی با مشکلات مختلفی روبه‌رو می‌شویم، از مسائل مالی گرفته تا شرایط کار، سلامت اعضای خانواده و... هر کدام از این مشکلات هم با توجه به اهمیتی که برای ما دارد، می‌تواند زندگی‌مان را دست‌خوش تغییر کند؛ تغییراتی که گاه اوضاع زندگی‌مان را حسابی به هم می‌ریزد و وضع آن را تغییر می‌دهد.
خوب یا بد، خیلی از همسران، هنگامی که با این مشکلات روبه‌رو می‌شوند، شروع به بحث و مشاجره می‌کنند و یادشان می‌رود فرزندی هم همراه آن‌ها زندگی می‌کند که تحمل دیدن و شنیدن این همه بحث و دعوا را ندارد. در حالت عادی، زمانی که زن و شوهر با هم جر و بحث می‌کنند یا بر سر یکدیگر فریاد می‌کشند، مشکل فقط بین آن دو نفر خواهد بود و می‌توان طوری آن را حل کرد که به دیگران کمترین صدمه‌ای وارد نشود، اما اگر همین زوج، صاحب فرزند یا فرزندانی باشند، نباید فراموش کنند که بحث‌ها و دعواهایشان بر بچه‌ها هم اثر می‌گذارد و زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد.
اگر می‌خواهید بدانید بحث‌ها و مشاجره‌های خانوادگی چه تأثیری بر روحیه و رفتار فرزندان خانواده دارد، خوب است نظر متخصصان را در این باره بدانید. آن‌ها می‌گویند افرادی که شاهد مشاجره‌های خانوادگی هستند با مشکلات متعددی از جمله افسردگی، احساس ناامنی، احساس نفرت و خشم، مواجه می‌شوند.
این بچه‌ها افسرده می‌شوند
وقتی کودک احساس می‌کند پدر و مادر به دلیل حضور او، با یکدیگر بحث و مشاجره می‌کنند و خودش علت اصلی دعواهای خانوادگی است، احساس افسردگی می‌کند و هر چه این دعواها بیشتر تکرار شود یا شدت بیشتری داشته باشد، افسردگی او هم بیشتر و شدیدتر خواهد بود.
علاوه بر این، تشنج‌هایی که در محیط خانواده وجود دارد، موجب می‌شود کودک گوشه‌گیر و منزوی شود و دائم احساس ترس و نگرانی داشته باشد. گروهی از بچه‌ها هم تصور می‌کنند، همه بزرگ‌ترها همیشه در حال دعوا کردن با یکدیگر هستند و به همین دلیل دوست ندارند هیچ وقت به سنین بزرگ‌سالی برسند و آن دوران را تجربه کنند.
این بچه‌ها امنیت ندارند
هنگام بحث و مشاجره‌های خانوادگی، کودکان و نوجوانان، احساس ناامنی می‌کنند و در صورت ادامه این دعواها، چنین احساسی در آن‌ها ماندگار خواهد شد و هر روز بیشتر از روز قبل، خودش را نشان خواهد داد. بنابراین طبیعی است که چنین بچه‌هایی هنگام ورود به محیط‌هایی مانند مدرسه و حتی دانشگاه یا بازار کار هم احساس ناامنی کنند و البته نباید فراموش کنیم چنین احساسی، روحیه و شخصیت کودک و نوجوان را به شدت شکننده خواهد کرد. در نتیجه، این بچه‌ها به اندازه توانایی‌هایی که دارند، نمی‌توانند پیشرفت کنند و در زندگی موفق شوند.
این بچه‌ها پرخاشگر می‌شوند
از دیگر تأثیرات منفی، مشاجره‌های مداوم و مستمر در محیط خانواده، ایجاد روحیه پرخاشگری در کودک است. کودکی که هر روز در یک یا چند مشاجره خانوادگی قرار می‌گیرد و برای هر مسئله کوچک و بزرگی، جر و بحث بزرگ‌ترها را می‌بیند، به نوعی همین رفتار را می‌آموزد و چنین شیوه‌ای را در پیش می‌گیرد. به این ترتیب، زشتی و بدی پرخاشگری و خشونت در ذهن کودک از بین می‌رود و او تصمیم می‌گیرد با خواهرها و برادرها یا دوستانش نیز با خشونت رفتار کند.
از طرف دیگر، کودکی که در معرض رفتارهای پرخاشگرانه قرار می‌گیرد و همیشه شاهد مشاجره‌های پدر و مادرش است، ممکن است نسبت به یکی از والدین خود احساس تنفر کند. این احساس زمانی در او ایجاد می‌شود که او ببیند یکی از والدین، عذاب می‌کشد و ناراحت است و دیگری هم با او بحث می‌کند.
نباید فراموش کنیم، کودک نمی‌تواند منطقی فکر کند و تصمیم بگیرد و به همین دلیل، فقط می‌تواند از پدر یا مادرش متنفر شود. بنابراین هیچ‌وقت و در هیچ شرایطی نباید پدر و مادرها در حضور فرزندان، با یکدیگر جر و بحث کنند و هر چقدر هم که موضوع کوچک و جزئی باشد، با هم دعوا کنند. به جای آن، باید به فرزندانمان بیاموزیم که همیشه اختلاف سلیقه وجود دارد، ولی به بهترین شکل می‌توان این مشکلات را بدون دعوا و کشمکش برطرف کرد.
