تبیان، دستیار زندگی

سلام بر اهل صلح دوستی انسانیت

فريادى در سكوت

گفتگوى غيرحضورى با مولا على عليه السلام

امام عزيز، در ابتدا از محضرتان تمنا داريم از خودتان بگوييد.

هنگامى كه مردم سست و ناتوان بودند، من به يارى دين اسلام برخاستم . هنگامى كه از ترس پنهان و سر در گريبان بودند من خود را آشكار ساختم  به هنگامى كه از وحشت‏به لكنت زبان دچار شده بودند، من حق را بازگو كردم . و هنگامى كه از حركت در راه خدا وامانده بودند، من به نور الهى پيشروى نمودم، با اين وصف در خودنمائى و اظهار وجود از همه خاموش‏تر اما در پيشى جستن از همه برتر بودم . پس زمام نيكى‏ها و فضائل را گرفته و به پرواز درآمدم و تنها برنده جايزه اين مسابقه شدم . من همانند كوهى استوارم كه رعد و برق و تند باد آن را نمى‏جنباند در من عيبى نيست تا كسى بتواند با آن عيب مرا سرزنش كند و به من طعنه زند . خوار در نزد من عزيز و گرامى است تا حق او را بگيرم . و افراد متكبر و گردن‏كش در نزد من خوارند تا حق مستضعفان را از آنان باز ستانم ما به قضا و قدر الهى خرسنديم و به امر حق تسليم . نهج‏البلاغه، خطبه 37

امام بزرگوار، دنيا چيست كه اين‏گونه همه را مبتلاى خود كرده است؟

دنيا سرايى است‏با سرنوشتى ناپايدار و با مردمى ناچار به ترك يار و ديار دنيا شيرين و شاداب مى‏نمايد و همانا كه به سوى خواهنده مى‏شتابد و مهر خود را در دل بيننده مى‏آميزد . پس، از اين ديار با نيكوترين توشه كه در دست‏شما رخت‏بر بنديد و در اين بازار بالاتر از نياز مخواهيد و از آن بيش از آنچه شما را به منزل رساند مجوييد . نهج‏البلاغه، خطبه 174

ای سرور و مولا ،در عصرى كه در آن به سر مى‏بريم، سركشى و طغيان انسان‏هاى متمدن عليه پروردگارشان روز به روز افزايش يافته و كبر و غرور و تفاخر و برترى‏جويى بر ساير همنوعان، آنان را به كلى از ارزش‏هاى معنوى دور ساخته است‏شما چه توصيه‏اى با اين‏گونه انسان‏ها داريد.

تاج تواضع و فروتنى را بر سر نهيد، و تكبر و خودپسندى را زيرپا بگذاريد، و حلقه‏هاى زنجير خود بزرگ‏بينى را از گردن باز كنيد، و تواضع و فروتنى را سنگر ميان خود و شيطان و لشكريانش قرار دهيد، زيرا شيطان از هر گروهى لشكريان و يارانى سواره و پياده دارد . و شما همانند قابيل نباشيد كه بر برادرش تكبر كرد، خدا او را برترى نداد، خويشتن را بزرگ مى‏پنداشت، و حسادت او را به دشمنى واداشت، تعصب آتش كينه در دلش شعله‏ور كرد، و شيطان باد كبر و غرور در دماغش دميد، و سرانجام پشيمان شد، و خداوند گناه قاتلان را تا روز قيامت‏بر گردن او نهاد . نهج‏البلاغه، خطبه192

ای سرور و آقای ما ،گويا در دنيايى كه در آن زندگى مى‏كنيم همه فكر مى‏كنند جاودانه‏اند، در اين‏باره چه توصيه‏اى داريد.

شما را از دنياپرستى مى‏ترسانم، زيرا منزلگاهى است‏براى كوچ كردن، نه منزلى براى هميشه ماندن . دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايى مى‏فريبد .

خانه‏اى است كه نزد خداوند بى‏مقدار است; زيرا كه حلال آن با حرام، و خوبى آن با بدى و زندگى در آن با مرگ و شيرينى آن با تلخى‏ها در آميخته است، خداوند آن را براى دوستانش انتخاب نكرد و در بخشيدن آن به دشمنان دريغ نفرمود . خير دنيا اندك، و شر آن آماده، و فراهم آمده‏اش پراكنده، و ملك آن غارت شده و آبادانى آن رو به ويرانى نهاده است . چه ارزشى دارد خانه‏اى كه پايه‏هاى آن در حال فرو ريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان مى‏پذيرد؟ و چه لذتى دارد زندگانى كه چونان مدت سفر به آخر مى‏رسد؟ نهج‏البلاغه، خطبه 113

مولاى من! بد نيست حال كه بحث به اين‏جا كشيده شد از رستاخيز و پس از مرگ خبر دهيد؟

چنين است گردش روزگار تا رشته كارها بگسلد و كارها به پايان رسد و روزگاران به سر آيد و نزديكى رستاخيز به پايان رسد و آنان را از شكاف گورها و آشيانه پرندگان و كنام درندگان بيرون كشند و از مكان‏هايى كه در آنجا در غلطيدند و از پاى درآمدند برآورد حالى كه بى‏درنگ به سوى پروردگار خود بشتابند و به سرعت، به وعده‏گاهى كه حق وعده فرموده است روى آورند همچون رمه چهارپايان كه آن‏ها را به شتاب برانند و هيچ يك در پى رمه بر جاى نماند . گردهم آيندگان خاموش و ايستادگان در صف‏ها هيچ‏يك از ديد الهى پنهان و دور نمانده، فرا خواننده، بانگ رساى خود را به گوش ايشان در مى‏رسانند . همه جامه فروتنى پوشيده و لباس خضوع و شكستگى برتن، همانا كه چاره‏انديشى‏ها، همه پايان گرفته، و رشته آرزوها گسسته، دل‏ها از شادى و از اميد رستن تهى، حالى از بيم برجاى مانده، و بانگ‏ها از بيمى نهان، لرزان، بسيارى عرق وحشت‏بر دهان لگام خاموشى زده و ترس بالا گرفته، از تندى سخن فراخوانده كه خطاب جدا كردن حق و باطل بر زبان دارد، و كردار شايسته و ناشايسته را پاداش و كيفر مقرر مى‏دارد، و عذاب مجازات و عطاى ثواب را معين مى‏كند، گويى بانگ رعد در گوش‏ها مى‏پيچد گوش‏ها از هيبت‏بانگ منادى، كه همه را به داورى نهان و دريافت پاداش اعمال و كيفر كردار، ورسيدن به ثواب فرا مى‏خواند، به لرزه درافتاده . نهج‏البلاغه، خطبه 109 و 223

اى امام بزرگوار، در جهان امروز عمروعاص‏هايى رشد كرده‏اند، از رذايل اخلاقى آنان براى ما بازگو كنيد تا اين فرقه را بيش‏تر بشناسيم

شگفتا اى پسر نابغه كه به مردم شام مى‏گويد كه در من صفت مزاح و بازى است و مردى لعب پيشه‏ام كه مزاح مى‏كنم و در بازى مى‏كوشم همانا كه آن كج‏انديش بر باطل سخن گفته است و سخن به گناه آورده است . هان بدانيد كه بدترين سخن، سخن دروغ است و او سخن مى‏گويد و سخنش دروغ است وعده مى‏دهد و خلاف وعده مى‏كند، از او پرستش مى‏كنند و بيش از اندازه اصرار نمايد، به پيمان خود خيانت مى‏ورزد و قطع رحم مى‏كند و هنگامى كه در پهنه نبرد قرار مى‏گيرد و هنوز جنگ برپا نشده و پاى شمشير در ميان نيامده، نمى‏دانم چه هياهويى مى‏كند و چه اوامرى صادر مى‏نمايد . اما تا آن هنگام كه شمشيرهاى جنگ از نيام برنيامده باشد، اما همين كه هنگامه جنگ آغاز گردد بزرگ‏ترين نيرنگ او اين است كه پس و پشت‏برهنه، رو به مردمان كند، به خدا سوگند كه ياد مرگ مرا از لعب و بازى جلوگيرى مى‏كند و همانا او را فراموشى از آخرت، از ياد حق باز مى‏دارد . همانا (عمروعاص) با معاويه بيعت نكرد مگر وقتى كه شرط نمود كه معاويه به او عطيه‏اى بخشد و براى ترك كردن دين رشوتى ناچيز دهد . نهج‏البلاغه، خطبه 84

آقا جان! از فتنه‏ها برايمان بگوييد.

فتنه‏ها چون روى آورند، حق و باطل به يكديگر مانند شوند و هنگامى كه پشت كنند معلوم شود كه حق كدام بود و باطل كدام . وقتى فتنه‏ها روى آورند شناخته نشوند و هنگامى كه پشت كنند شناخته شوند و مانند چرخيدن گردباد بچرخند و به شهرى رسند و از شهرى گذرند . هان بدانيد كه ترسناك‏ترين فتنه بر شما، از نظر من، فتنه بنى‏اميه است كه فتنه‏اى كور و تاريك است و كارش شامل همه مى‏گردد و فتنه‏اى عام است و بلاهاى آن خاص . بلا به هر آن كس كه چشم دل او بينا است و در آن فتنه‏ها مى‏نگرند مى‏رسد، و دامن‏گير آن كس كه از ديدن آن فتنه‏ها كور مى‏گذرد نيز مى‏گردد . به خدا سوگند كه پس از من بنى‏اميه را اربابانى ناهنجار و بد خواهيد يافت مانند شترى كهن‏سال و بدقلق كه با دندان بگذرد و با دست‏خود كوبد و با پا لگد اندازد، و نگذارد تا شيرش را بدوشند . نهج‏البلاغه، خطبه 93

اى مظهر عدل، علل عوامل انحراف و هلاكت مردم چيست؟

همانا كه خداى تعالى گردن‏گشان روزگار را در هم نمى‏شكند مگر پس از مهلت دادن، و زندگانى فراخ عطا كردن، و شكستگى استخوان هيچ امتى را درست نمى‏كند و نمى‏بندد مگر پس از سختى و گرفتارى در بلاها و در مقابل آنچه از سختى و رنج كه به آن روى آورند و آنچه از كارهاى بزرگ و معتبر كه به آن پشت كنند . نه هر صاحب قلب، داناست و هر خداوند گوش شنوا و هر نظركننده بينا، پس شگفتا و چرا از خطاى اين فرقه‏ها در اختلاف برهان‏هايشان بر دينشان شگفت‏زده نباشم و به عمل وصى كار نمى‏كنند و به غيب ايمان نمى‏آورند و در عيب مردمان عفت نمى‏ورزند و در پوستين خلق مى‏افتند، به شبهه‏ها عمل مى‏كنند و در پى شهوت‏ها مى‏روند . كار نيكو در ميانشان چيزى است كه خود نيكو دانسته باشند، و ناپسند چيزى كه خود ناپسند شناخته باشند . پناهگاهشان در دشوارى‏ها بر خويشتن است و اعتمادشان در كارهاى ناشناخته بر انديشه‏هاى خويش گويى هر يك پيشواى نفس خويشند . همانا آنچه را كه از نفس خويش مى‏گيرند به منزله پندهاى استوار و دلايل محكم مى‏پندارند .

اى مولا و مقتداى ما، مردم به غيبت و عيب‏جويى عادت كرده‏اند. براى ترك آن چه توصيه‏اى داريد؟

اى بنده خدا در عيب‏جويى هيچ كس از گناهش، شتاب مكن، بسا كه بخشوده شده باشد، و بر نفس خويش از گناه كوچك ايمن مباش كه به آن، كيفر بينى هر يك از شما كه عيب ديگرى را مى‏داند بايد به جهت عيبى كه از خويشتن مى‏داند از غيبت كردن او باز ايستد و بايد به علت رستگارى از گناهى كه ديگرى به آن گرفتار آمده است، او را شكرانه به خود مشغول دارد . نهج‏البلاغه، خطبه 199

اى مولاى عاشقان، به راستى در فرمانى به مالك اشتر، در خصوص بدگويان چه توصيه‏اى فرموديد؟

در قبول سخن بدگويان شتاب مكن كه سخن‏چين فريبنده است، اگر چه در جامه خيرخواهان درآيد . در مشورت، نه بخيل را بر خود راه ده كه تو را از احسان باز دارد و از درويشى بترساند، و نه بزدلى را، كه تو را در كار ناتوان گرداند، نه حريصى را كه آزمندى و تجاوز را در نظرت جميل نمايد، همانا كه بخل و ترس و حرص، نهادهايى است گوناگون كه سرچشمه همه بدگمانى‏ها به خداى است .

اى اولین شهيد محراب، صفات منافقين را براى شناخت هر چه بيشتر آنها در اين زمان بيان فرماييد .

اى بندگان خدا، شما را به تقوا در پيشگاه خدا وصيت مى‏كنم و از اهل نفاق برحذر مى‏دارم كه آنان گمراهان گمراه كننده و لغزنده لغزاننده باشند . به رنگ‏ها رنگ مى‏گيرند و در افعال گوناگونند و يك قول ندارند و شما را با نيرنگ و خدعه قصد مى‏كنند به هر گذرگاه چشم مى‏دارند و دل‏هايشان بيمار است و چهره‏هايشان پاكيزه، دزدانه راه روند همچون بيمارى در كالبد، حركت كنند، وصف آنان دواء است و گفتارشان شفا و كردارشان دردى بى‏دوا، به فراخى و وسعت‏حسد مى‏برند و استوار كنندگان بلايند و مردى اميد كش . در هر راه به خاك افتاده‏اى دارند و در هر دلى راهى و در هر غم به اراده خود به ظاهر اشكى ريزند . ستايشگرى را از يكديگر به وام مى‏گيرند و از يكديگر چشم پاداش دارند . اگر چيزى طلب كنند از حد خواهش تجاوز مى‏كنند و به التماس درمى‏افتند و به الحاح درمى‏آيند . اگر كسى را ملامت كنند بى‏پروا عيب او را در چشمش مى‏گويند و پرده‏درى مى‏كنند، و اگر حكم دهند در حكم از ميانه‏روى و عدل پاى بيرون مى‏گذارند . در مقابل هر حقى باطلى آماده دارند، و به راه هر قايم مايلى، و براى هر زنده كشنده‏اى، و براى هر در كليدى و براى هر شب چراغى، به وسيله پراكندن نااميدى در دل‏ها به طمع و غرض‏جويى راه مى‏جويند تا بازار نيرنگ‏هاى خود را رواج دهند، و نيرنگ‏هاى خود را چون چيزى كم مانند و گرانبها زينت مى‏بخشند تا بازاريابى كنند . باطل را به لباس حق مى‏آرايند . همانا راه را آماده كرده‏اند اما آن را كج و پر پيچ و خم ساخته‏اند تا كسى از آن نجات نيابد . اينان گروه شيطانند و نيش دوزخ سوزان .

اى امام عزيز، متقين را توصيف فرمایید، آن‏ها چه ويژگى دارند؟

تقواورزان در دنيا مردمى باشند اهل فضيلت‏ها، گفتارشان صواب است و پرستش آنان ميانه‏روى، روش آنان فروتنى، از آنچه خدا براى آنان حرام كرده است چشم مى‏پوشند و به دانش سودمند براى خويش گوش فرا مى‏دارند وقتى گرفتار بلايند دل به اميد خدا مى‏بندند و گوئى در فراخى و آسانند، نه بى‏تابى مى‏كنند و كوچك و هنگامى كه در فراخى و آسانند از خوف الهى گوئى در بلايند نه خودستايى مى‏كنند و نه سركشى و اگر اجل كه خداى بر آنان نوشته و مقرر داشته است نبودى، ارواحشان از شوق ثواب و خوف عقاب در كالبدهايشان يك چشم برهم زدن قرار نگرفتى .

آفريدگار در دلشان بزرگ است، و غير از حق در چشمشان كوچك، پس، آنان و بهشت، مانند كسانى هستند كه بهشت را ديده باشند و گويى در آن به ناز و نعمت‏سرگرم‏اند، و آنان و دوزخ، مانند كسانى هستند كه دوزخ را ديده باشند و گويى در آن گرفتار عذابند، دلهايشان غم‏زده و همه از سرشان ايمنى يافته، جسدهايشان نحيف و نيازشان خفيف، روزهاى اندك زندگانى را شكيبا باشند و آسايش طولانى در پى آن روزها درآيد تجارتشان سودآور است و پروردگارشان آن را براى آنان آسان كرد . دنيا آنان را طلب كرد و آنان دنيا را نطلبيدند . آنان را به اسارت گرفت و آنان جان به فديه دادند و رها شدند . اما در شب، به وصف نماز مى‏ايستند حالى كه جزوه‏هاى قرآن را به تبين و ايضاح تلاوت مى‏كنند، نفس‏هاى خود را به انديشه در آن اندوهناك مى‏گردانند داروى بيمارى خود را از آن به دست مى‏آورند .

يا اميرالمؤمنين چه توصيه‏هايى در خصوص تقوى داريد؟

شما را به ترس از خدا اندرز مى‏دهم خدايى كه به آنچه بيم داد، پاداش كردار را آشكار ساخت و به دلايل روشن حجت آورد و شما را از دشمن ترساند كه در سينه‏ها به پنهانى جاى گرفت و در گوش‏ها پنهانى دميد، پس گمراه ساخت و به هلاكت در انداخت، وعده داد و به اميدى بنياد آرزومند گردانيد، و بدى‏هاى جرم‏ها را زينت داد، و گناهان بزرگ را در نظر كوچك و آسان نموده تا وقتى نفس را كه شيطان قرين او شد، از درجه رشد به درجه گمراهى فرود آورد و چنان كرد كه خلاص او امكان نيافت . شيطان انكار كرد كه كسى را گمراه كرده باشد و ناسزايى آراسته باشد، و چيزى را كه در نظر او بى‏مقدار جلوه داده بودند بزرگ مى‏شمرد و از آن چه ايمنى داده بود برحذر داشت . نهج‏البلاغه، خطبه161

اى پيشواى دو عالم، جامعه امروز گرفتار خشكسالى و كمى رحمت‏هاى الهى شده است . چگونه رحمت الهى را به دست آوريم؟

هان بدانيد، زمينى كه شما را در برگرفته است و حمل مى‏كند و آسمانى كه بر بالاى سر شماست فرمانبران پروردگار شمايند . از روى دلسوزى به شما يا به سبب تقرب جستن به شما يا به علت اين‏كه از شما توقع خير داشته باشند بركات خود را به شما نمى‏بخشند، بلكه فرمان رفته است كه سود شما باشند و فرمان پذيرفته‏اند و براى حدود مصالح شما برپاى داشته شده‏اند، پس برخاسته‏اند . خداى; بندگان خود را كه به كارهاى ناشايست دست مى‏آلايند با كاستن ميوه‏ها و حبس كردن بركات، و در فرو بستن به گنجينه‏هاى خيرات مى‏آزمايد تا توبه كنند; و آن‏كه مى‏خواهد از مرتكب‏شدن گناهان باز ايستد، و پند گيرنده پند گيرد و زجر پذيرنده منزجر گردد . همانا كه خداى سبحان طلب آمرزش را سبب فرود آمدن روزى و رحمت‏به خلق قرار دارد . خداى سبحان در كلمات بزرگوار خود مى‏فرمايد: (از پروردگار آمرزش طلبيد كه او آمرزگار است; تا از آسمان بر شما باران بباراند و شما را با اموال و فرزندان مدد فرستد و شما را بهشت‏ها بيافريند و رودبارها قرار دهد). پس خدا بر آن‏كس رحمت آورد كه به توبه روى كند و ازگناه دست‏شويد و بر مرگ پيشى گيرد . نهج‏البلاغه، خطبه115 و 143

اى مولاى متقيان، چگونه عافيت و آمرزش طلب كنيم؟

بار خدايا! آن‏چه كه تو از من به آن آگاهترى بر من ببخشاى، اگر من باز مرتكب آن كار گردم تو باز بر من ببخشاى، بار خدايا! از پيمانى كه در دل با تو بستم و به آن وفا نكرده‏ام بر من ببخشاى . بار خدايا! آنچه را كه با آن، به زبان به تو نزديكى جستم سپس دل به آن مخالفت ورزيد بر من ببخشاى . بار خدايا! از گناهى كه با اشارت‏هاى گوشه چشم و با گفتارهاى بى‏جا و خواهش‏هاى دل و لغزش‏هاى زبان از من سرزده است‏بر من ببخشاى .

سرور و مولاى من، اى اميرالمؤمنين! در پايان براى حسن ختام اگر صحبت و يا پيامى داريد بفرماييد؟

ما اكثر العبر و اقل الاعتبار

پندها چه بسيار و پند گرفتن چه اندك

تهیه و تنظیم: عموی بزرگوارم حاج رضا(حامد...)

مراقب خودتون باشید

MCLAREN SUPER SPORT

سلام بر اهل صلح دوستی انسانیت

ممنونم از یلدا و نگارینای عزیز که لطف دارن نسبت به من، شرمنده، من خب فکر کردم همشو پشت سر هم بزنم اینجوری مخاطبین راحت تر میتونن بخونن و دیگه هی منتظر نشن ببینن آخرش چی میشه ولی خب حرف شما هم کاملا متین، ایشالله از سری های بعد، بازم از حاج آقا رضای عزیزم تشکر می کنم خداییش جمع آوری این چنینی یه مصاحبه از داخل نهج البلاغه کار بسیار شیرین و دشواری بود که ایشون زحمتشو کشیدن، دستشون رو از همین جا می بوسم و براشون آرزوی سلامتی و تندرستی دارم و همچنین شما دوستان عزیزم.

مراقب خودتون باشید

MCLAREN SUPER SPORT