تبیان، دستیار زندگی

سلام به دوستان

می خواستم بدونم چرا دخترخانمهای محترم اینقدر اصرار دارند وارد دانشگاه بشن در حالی که تعداد زیادی از اونها بعد از اینکه مدرکشون رو گرفتن، درس و کار رو به کلی کنار میذارن ؟ اونهم با کلی خرج که بابت این تحصیل کم نتیجه (نمیگم بی نتیجه) رو دست بیت المال گذاشته؟ (قابل توجه دوستان: هزینه یک دانشجوی پزشکی در دوره تحصیلاتش در دانشگاه دولتی یک میلیون دلار است!(اخبار همین یکی دو سال اخیر) حالا خودتون با نسیت تناسب، هزینه بقیه رشته ها رو حساب کنید)

جالبه که همین خانمها برادرانی دارند که دانشگاه قبول نمیشن و بالطبع کار هم سخت گیر میارن و در اثر بیکاری باعث نا امن شدن جامعه برای همه مخصوصا خانمها میشن ...؟

خانمهای محترم ... نمیخوام بدون شنیدن دلایل طرف مقابلم کسی رو تخطئه کنم. نمیدونم چقدر این سوال برای شما دغدغه جواب دادن ایجاد میکنه، ولی فکر کنم که حداقل ارزش فکر کردن رو داشته باشه.

اگر فکر میکنید من چون یک پسرم دارم این حرفها رو میزنم، حاضرم ظلمهایی که ما پسرهای ظاهرا تحصیل کرده  به جامعه کرده ایم و میکنیم رو در طی یک بحث دیگه بیان کنم. بنابراین لطفا مسئه رو زنونه-مردونه نکنید و کمی از بالاتر و کلی تر بهش نگاه کنید.

دمت  گرم  گل گفتي ها

سلام

با تشکر از haniahwaz به خاطر نکته ای که گفتند.

هدف من از بیان این بحث این نبود که جا برای آقایان بیشتر باز شود. من میخواهم بگویم که افزایش اطلاعات باید در جایی صورت پذیرد که فایده ای داشته باشد و از آن استفاده شود، مثلا همه قبول داریم که حفظ کردن همه کتابهای یک کتابخانه نه تنها کار مفیدی نیست بلکه بسیار مضر هم هست. این ایراد که ما از تحصیلات دانشگاهی بهره زیادی نمی بریم فقط به خانمها بر نمی گردد. بلکه مثلا پسری که لیسانس مهندسی مکانیک گرفته و بعد از دانشگاه تازه فهمیده به موسیقی یا خطاطی علاقمند است و در رشته خودش مشغول به کار نشده، بابت سرمایه های کشور که هدر داده مقصر و مسئول است. بابت کسانی که ممکن بود به جای او در دانشگاه در آن رشته درس بخوانند و خدمت بیشتری به کشور بکنند، مسئول است و ...

پس مخاطب من فقط خانمها نیستند گرچه به خاطر شیوع بیشتر این سهل انگاری در بین خانمها، آنها باید نگاه جدیتری به مسیری که می خواهند در آینده بروند داشته باشند.

خلاصه اینکه : "گر مسلمانی از این دست که ماها داریم      وای اگر از پس امروز بود فردایی"

امیر ر.ح.

من كلا با نظر شما مخالفم چرا چون خانمها با علاقه وپشتكار وتمام سختيها وموانعي كه در جلوي راهشان است تحصيل مي كنند اما به خاطر مسئله ي امنيت در جامعه ودر محل كار واينكه خوب خانمها تا اندازهي زيادي اختيارزندگي دستشان نيست وممكن است همسر وتربيت فرزندان وخانه داري و....مهمترين فاكتور در اين امر باشد 

 گرچه به خاطر شیوع بیشتر این سهل انگاری در بین خانمها، آنها باید نگاه جدیتری به مسیری که می خواهند در آینده بروند داشته باشند.پس اين جمله ي شما اشتباه است چون خانمها اصلا سهل انگار نيستند

مشكلات ونبود درك كافي در مورد زنان واجتماع از سوي افراد جامعه ي ما اين امر را موجب شده كه شماوخيلي از مردان ما چنين فكري كنند .

به اميد اينكه روزيكه  مردمان ما با ديد باز تري به زن واجتماع نگاه كنند ودر اين زمينه همكاري لازم را داشته باشند با زناني كه مادران ماهستند واز دامن زن مرد به معراج رود.

من با اين حرف شما كاملا موافقم چون شايد 20 درصد خانم ها از درسهايي كه خوانده اند استفاده كنند و در ضمن با گرفتن حقوقهاي كم باعث كمتر شدن كار براي اقايان ميشوند .

به نام خدا

از خانم/آقای montazer_mj متشکرم به خاطر اینکه نظرشان را صریح گفتند.

احتمالا سوء تفاهمی در رابطه با آن جمله (سهل انگاری خانمها و ...) برای شما اتفاق افتاده است.

اینکه خانمها معمولا وقتی در کاری که تا کنون در انحصار آقایان بوده وارد شوند، احتمالا آن کار را خیلی مرتب تر و بهتر انجام می دهند من در این باره شکی ندارم. همانطور که شکی ندارم که اگر مادری مسائل ریاضی فرزندش که سال سوم دبستان است را به جای او حل کند، همه را به بهترین صورت حل می کند.

اشتبا ه معمول اینجاست که ما توقع داریم که یک کار را به کسی بسپاریم که بهتر از همه آن را انجام میدهد. در حالی که باید ببینیم با توجه به استعدادها و نقش هر فرد در عالم هستی، چه کاری از چه کسی انتظار میرود و وظیفه هر کس چیست.

پس منظور من از سهل انگاری این نبود که در همه مسائل مربوط به خانمها این مشکل وجود دارد. بلکه مشکل آنجاست که آیا خانمها مطمئنند که برای آنکه برای خود (و طبعا در درجه بعد برای جامعه ) مفید باشند،باید حتما به سراغ تحصیلات دانشگاهی بروند؟ آیا این جنبش "تحصیل در دانشگاه" از سوی خانمها یک هدف فکر شده از جانب آنهاست یا صرف اینکه افرادی تصور کرده اند: "زن جز با تحصیل در دانشگاه محلی از اِعراب، ارزشی در افکار عمومی و حرفی برای گفتن ندارد" آنها را برای قبولی در دانشگاه (حال هر رشته ای در هر شهری و با هر شرایطی) به جنب و جوش واداشته است؟

آیا خانمهایی که حاضرند برای رسیدن به تشخص در جامعه دست به دامن چیزهای مختلف (از جمله دانشگاه)  بزنند، در ضمیر خود ارزش شخصیت خداداده خود را ناچیز ندانسته اند؟

احتمالا خانمهایی هستند که با دور اندیشی و تفکر راه تحصیل در دانشگاه را انتخاب کرده اند. من ایرادی در این کار نمی بینم. ولی جا دارد که هر کسی دوباره از خود بپرسد: "چقدر در انتخاب این راه فکر کرده ام؟"

  . امیر ر.ح.

سلام دوست عزيز از نظر من اين درست نيست كه ما بخواهيم قشر زن را متهم به اين كنبم كه چرا مي آيند دانشگاه در حالي كه بعد از پايان تحصيللات سر كار نمي روند، ما بايد ببينيم كه مشكل از كجا آب مي خورد ،در هر جامعه اي هر كس كه مي خواهد بايد آزادانه به تحصيل بپردازد و اين زمينه را هم بايد دولت فراهم كند به نظر من تا دولت فكري به حال جوانان نزديك به كنكور نكند اين ناعدالتي هايي كه اشاره كرديد وجود خواهد داشت. مگر مي شود كه كسي سالها تلاش كند و درس بخواند و دوست نداشته باشد كه برود سر كار چه زن و چه مرد

AmirLoyal

با سلام

به نظر من حرف اشتباهیه که میگیم خانمها نرن دانشگاه

اگر پسرها  درسشون رو خوب بخونن این نسبت دانشجوها به تعادل میرسه چون در پذیرش دانشجو جنسیت ملاک نیست و دختر و پسر از یک امتیاز مساوی برخوردارند

در ضمن خود شما که درس خوندی مدرک دکترا گرفتی و کلی برو و بیا داشتی حاضری با یک خانم بیسواد ، نه حالا بیسواد هم نه بگیم دیپلمه ازدواج کنی

شاید بگی که اگه همه خانم ها دانشگاه رو ول کنن بعد آقایون از نظر داشتن همسر مثل هم میشن و پیش هم سر افکنده نمیشن

ولی بهتره بدونی اون زمان هم تو دیگه یه هم زبون هم فکر خوب تو زندگی نداری چون فاصله طرز تفکراتون از زمین تا به آسمون میرسه

در ضمن بهتره به جای این حرفا آقایون درساشونو بخونن چون شاید صد سال دیگه دانشجوی آقا رو فقط تو موزه ها ببینند

به نام خدا

سلام

از آقای AmirLoyal و آقای پارسا زاهد متشکرم که وارد بحث شدند.

مثل اینکه کم کم داره زوایای مختلف ماجرا برامون بیشتر روشن میشه.

به نظر من هر کس تو زندگیش تکلیفش رو باید فقط با خودش روشن کنه. اینکه پسرها درس نمیخونن، اینکه آزمون به طور مساوی برگزار میشه و ... دلیل این نمیشه که همه خانمها یک مسیر دیکته شده توسط جامعه رو دنبال کنن. منظورم اینه که اگر خانمی مصمم باشه که تحصیل کنه، حتی اگر همه پسرها علامه دهر هم باشن باید تمام سعیش رو برای قبولی بکنه و در مقابل اگر فکر کنه که مسیر بهتری برای موفقیت وجود داره، اگر حتی یک پسر درسخون هم تو ایران پیدا نشه و قبولی برای دخترها مثل آب خوردن باشه، نباید وسوسه بشه که بره دانشگاه.پس مشکل ما نباید این باشه که آیا محدودیت جنسیتی در ورود به دانشگاه  وجود داره یا نه. هر اتفاقی که بیفته در نهایت هیچ کس نمیتونه جای ما فکر کنه و تصمیم بگیره.

درباره اینکه با ورود به دانشگاه به بهره هوشی افراد اضافه میشه بحثی ندارم. ولی اینکه حتما باعث ارتقای شخصیت همه بشه و خروجیهای دانشگاه از ورودیهاش رشد یافته تر باشن، من دلایل و شواهد مشخصی نمی بینم و گاهی بر عکس این قضیه رو بهش برخورد کرده ام. برای همین یکی از ملاکهای خودم توی ازدواج این نیست که طرف مقابلم چند سال توی نظام آموزشی بوده(بگذریم که چگونه تحصیل کردن هم مسئله مهمیه!)، بلکه مشخصا به دنبال نشانه های رشد یافتگی فرد مورد نظر میگردم.

امیر ر.ح.

خیلی جالبه خود شما میگید بدون تبعیض جنسیتی بحث کنیم در حالی اصلا بحث شما جنسیتی است من نه به عنوان یک مرد یا یک زن بلکه به عنوان یک انسان به این قضیه می اندیشم این یه کوته فکری است که بخواهیم راه را بر دختران ببندیم چون هزینه صرف می شود وبازگشت ندارد خب نداشته باشد ما در کدام کارهایمان بازدهی داشته ایم که در این کار داشته باشیم من نه به عنوان یک زن یا مرد به عنوان یک انسان حق فکر کردن سالم اندیشیدن ودنیا را شناختن وبا دیگران ارتباط برقرار کردن را دارم هیچ گاه پیامبر من نفرمود طلب علم کنید ای مردان وزنان اگر برایتان بازدهی داشت اگر هزینه های مملکت بیهوده مصرف نشد. بهتراست کمکاری وتنبلی خود را جای دیگر جستجو کنیم در ضمن من هیچ کاه با مردی همچون شما وامثال شما که فقط به فکر استفاده اید وارزش علم را فقط در کاربرد ان می بینید هم ازدواج نخواهم کرد پس زیاد به  خود غره نشوید  که دختران تحصیل کرده اجتماع منتظر باشند که شما به خواستگاریشان بروید من به زنان ودختران این مملکت افتخار می کنم به داشتن تمام ارزشها چرا که زنان حتی اگر هیچ گاه از علمشان استفاده هم نکنند باز هم ارزشمندندتازه اگر هم به فکر بازدهاید که مبادا بیت المال به هدر برود خب اشتغال زایی کنید نه اینه به جای حل مشکل باز مشکل افرینی کنید اگر به فکر هدر نرفتن بیت المالید بروید نگاهی به وضعیت کشور بیاندازید جاهای دیگری است که سرمایه نه تنها حیف ومال بلکه به تاراج میرود .