تبیان، دستیار زندگی

بد ترین روز زندگی من امروز بود كلی زحمت كشیدم برای یه طرح چقدر به خاطرش از این اداره به اون اداره رفتم چقدر برای دفاع كردن ازش مجبور شدم با همه جور ادمی بحث كنم اخرش كه كامل شد و یه طرح جا افتاده شد توی اخبار دیدم یه نفر دقیقا عین همون رو ثبت اختراع كرده طرحی كه چقدر بخاطرش زحمت كشیدم نمی دونم شاید اصلا من نمی تونم برای یك بار هم كه شده استعداد هام رو درست به كار بگیرم شایدم بدشانس ترین ادم روی كره زمین من هستم

شما چی چه روزی براتون بدترین روز بوده؟

به نام خدا

سلام

بد ترین روز زندگی من

صبح زود (6) زن داییم خونمون زنگ زد گفت حال داییم دوباره بد شده

من و بابام داشتیم می رفتیم خونشون که یه زن دایی دیگم به گوشی پدرم زنگ زد .

چون بابام تند می رفت من جواب دادم

-- الو

-- عباس آقا , این بنده خدا که فوت کرد

(اسم پدرم عباس ه)

بدترین روز زندگی من حدود یکسال پیش بود که 6میلیون گوشی موبایل رو ازم دزدیدند کم مونده بود سکته کنم

الهی به امید تو

***

سلام.

ناگفته پیداست که بیشتر دوستان بدترین روز زندگیشون روز فوت عزیزانشون بوده که با اینکه مرگ حق و بدیهیه ولی خب این غصه دار بودن طبیعی به نظر میاد.

منم روزهای بد توی زندگیم زیاد داشتم که بدترینش روز فوت تنها برادرم سهیل بود.

ولی خب راضی هستم به رضای خدا و امیدوارم جاش خوب باشه.انشاالله که همه مون عاقبت به خیر بشیم.

یاعلی...

سلام

درسته حق باشماس.. خدا همه رفتگانو بیامرزه.. علی الخصوص عزیزان شمارو.

بدترین روزا، با تلفنای بی موقع گره خوردن.. تلفنای بی وقت.. تلفنای صبح زود.. نصفه شب..رفتارای عجیب غریب.. سکوت مرگبار.. غم پنهان.. رنگ پریده.

منم از این روزا داشتم.. وقتی که خانوادم برای رعایت حال من.. لباس مشکیاشونو در میاوردن و میومدن پیشم تا من نفهمم چه عزیزی رو از دست دادیم.. وقتی همشون چشمهای سرخ و پر از اشکشونو ناشی از سرماخوردگی قلمداد میکردن.. وقتی که غیبتای همسرم مکرر و طولانی شد.. وقتی که همه یه جورایی مهربون شده بودن.. یه جور عجیبی شده بودن.. وقتی که هرچی من سراغشو میگرفتم .. میگفتن کارداشت نتونست بیاد ولی سلام رسوند..

اون روزا واسه من خیلی سخت بود ولی برای خانوادم سخت تر.. چون خیلی دردناکه آدم بخواد نقش بازی کنه و دردشو تو خودش بریزه و وانمود کنه که عزیزش زنده س.

سلام

از همتون ممنون

اكثرتون بدترین روز زندگیتون روز مرگ عزیزاتون بوده . اگه یكی 7 سالگی بی مادر بشه تو اوج نوجوونی و وقتیكه به برادرش بیشتر از همیشه احتیاج داره برادرش رو هم از دست بده دیگه مرگ براش می شه یه اتفاق ساده من سعی كردم خودم رو با شركت توی جشنواره و درس خوندن سرگرم كنم تا شاید بتونم خیلی چیزها رو فراموش كنم اما وقتی كه دیدم توی درس و كارهای دیگه هم نتونستم موفقیتی به دست بیارم اون روز شد بدترین روزم روزی كه نمی دونم واقعا نمی دونم به چیه خودم و این دنیا باید دل خوش كنم

سلام

من یه نظر دیگه هم دارم امیدوارم به دردت بخوره.. من میگم که آدم هیچ وقت نمیتونه بگه که امروز یا هر روز دیگه ای بهترین روز یا بدترین روز زندگیشه.. ما که از آینده مون خبر نداریم؛ ممکنه روزهای دیگه ای در پیش باشن که بدتر یا بهتر باشن.. بعد هم اینا همش نسبیه.. مثلاً اون کودکی که تو یه زلزله یا تو یه بمبارون همه افراد خونواده شو از دست میده.. اون بد شانس تر بوده یا کسی که فقط یکی از والدینشو از دست داده. اون کودک آرزو میکنه که ایکاش حداقل یکی از اعضای خونوادش زنده میموندن ، یعنی وضعیتی که الان شماداری برای اون یه رؤیاس یه آرزوی دست نیافتنی.. میبینی..  وضعیت فعلی تو برای اون نهایت خوشبختیه ..

من میگم که نباید تسلیم حوادث و بدشانسی ها شد.. تو زندگیت هیچوقت کوتاه نیا.. مقاوم باش.. محکم و خلل ناپذیر.

بله شاید هم شما درست می گید ولی قصه من تنهایی و مرگ عزیزانم نیست غصه من اینه كه به هیچ دردی نمی خورم نمی تونم توی این دنیا به این بزرگی یه سهم كوچیك داشته باشم احساس می كنم دارم كیفر گناهی رو می بینم كه نمی دونم چیه كه به خاطرش توبه كنم اخه گناه من چیه؟

سلام به zeynab_j عزیز

متاسفم از اتفاقی که برات افتاده

همونطور که خودتم میدونی هر کدوم از ما روز یا روزهایی تو زندگیمون داشتیم که تلخ و وحشتناک بوده

اصلا آدم بی غم وجود نداره تو این دنیا:"ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگى او پر از رنجهاست)!" سوره بلد.

خیلی وقتا نمیشه حادثه رو پیش بینی کرد و از اختیار ما خارجه

اما مهم طرز برخورد با این وضعیته

میدونستی اونایی که منبع کنترل درونی دارن یعنی دلیل اصلی شکستا و ناراحتیا رو خودشون میدونن نسبت به اونایی که منبع کنترل بیرونی دارن یعنی همه چیو به شانس و اتفاق نسبت میدن راحت تر میتونن توی شرایط سخت خودشونو کنترل کنن ؟

اونایی که همه چیو به شانس و قسمت نسبت میدن ناخوداگاه دچار یه شرایط جبری میشن.حس میکنن اتفاقات اطراف از اختیار اونا خارجه و نمیتونن کنترلش کنن.

اما اون افرادیکه بعد از هر شکستی به خودشون برمیگردن و سعی میکنن بگردن ببینن ایراد کار کجاست موفق ترن چون میدونن دفعه بعد قدمهاشونو چجوری بردارن که محکم و بی خطر باشه.

اما یه اتفاقایی از دست ما خارجه.مثل از دست دادن عزیزانمون

واقعا تلخ و باور نکردنیه...

اما حتی توی این مورد تلخ هم اگر دید و بینش درستی نسبت به مرگ،زندگی کوتاه این دنیا و حیات ابدی داشته باشیم برامون قابل تحمل تر میشه هضم این اتفاق

امیدوارم روزهایی که در انتظارمونه پر از شادی و موفقیت باشه و اگرم تلخیی هست توانایی کنار اومدن باهاش رو داشته باشیم

سلام دوستان دیگه نگید من دیگه طاقت ندارم

زندگی زیباست

منم خاطرات غم انگیز فوت دارم ولی نمی گم

یکی از این جدیداشو می گم که واقعا اعصابمو چند روزه خراب کرده و اونم نمره5/12 از درس فزیک است که خیلی ناراحتم کرده