به نام خالق مخلوقات
با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)
محرم آمد و و قت عزا شد
این روش ها درست مانند شیوه های نازی هاست که دولت آلمان در جنگ جهانی دوم
علیه تمامی ملت های اروپایی به کار برد : محاصره حتی در مورد مواد غذایی و
کالاهای حیاتی ، بمباران منازل و محله ها و ساختمان ها و تخریب آن ها بر سر
ساکنان آن ها و ... آن چه که در این چند روز گذشته اتفاق افتاد در واقع کشتار
بی رحمانه و ددمنشانه ای در حق ملت ما در غزه بود و هیچ کس نمی داند که چقدر از
مردم فلسطینی باید کشته شوند تا مردم جهان به عمق فاجعه پی ببرند و عنوان و
تعبیر مناسبی برای آن برگزینند.
کودکان از گرسنگی می میرند و عده نیز به خاطر عدم ارائه خدمات در بیمارستان
ها به خاطر قطع برق در صف مرگ ایستاده اند . مادران غمگین و گریان از برادران
خونی و قومی و دینی خود کمک می طلبند اما کسی نیست به ندای آنان پاسخ دهد و به
یاری وکمک آنان بشتابد. گویی ما در عصر یخبندان و انجماد عاطفه ها به سر می
بریم و دیگر کسی به فریاد کمک و اغاثه دیگران اعتنایی ندارد.
آن چه در غزه می گذرد با موافقت و چراغ سبز آمریکا صورت می گیرد و این بوش
است که با دیدار خود از رژیم صهیونیستی آن را شعله ور ساخته است . بوش نسبت به
مبارزان شرافتمند جهان عرب به طور کلی نسبت به تمامی عرب ها و مسلمانان بسیار
کینه توز است ولی خلاف آن را ادعا می کند . متاسفانه کشورهای عرب به مانند یک
فاتح از او استقبال کردند. حوادث غزه در مقابل چشم و گوش جهانیان به وقوع پیوست
ولی به آن واکنش قابل توجهی نشان داده نشد در حالی که اگر یک صهیونیست با سنگ
فلسطینی زخمی می شد؛ برای آن جلسه تشکیل می دادند.
آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی اسراییل را در مورد آغاز جنگ علیه لبنان
و نابودی زیرساخت های این کشور و ارتکاب جنایات در این جنگ در سال 2006 به خصوص
در مورد کشتار قانا تبرئه کردند . این جنگ به خاطر ربودن دو سرباز اسراییلی
صورت گرفت ولی کسی به ربودن ده ها لبنانی و صدها عرب و 11 هزار فلسطینی در بند
صهیونیست ها اهمیتی نمی دهد .
خون ها عرب ها دیگر ارزشی ندارد و دیگران نیز آن را مباح می دانند .
اگربه یک نفر از اتباع آمریکا و اسراییل و یا دیگر کشورها در نقطه ای از جهان
آسیبی برسد؛ در بوق و کرنا دمیده می شود و چه بزرگ نمایی که نمی شود .
گلدماییر روزی که می شنید یک فلسطینی به دنیا آمده است همان روز دچار غم
اندوه و افسردگی می شد و رابین آرزو می کرد؛ روزی از خواب بیدار شود و بشنود
غزه را آب برده است و بسیاری از رهبران اشغالگران آرزو می کردند تا غزه نابود و
از نقشه جهان محو شود.
اما آن ها رفتند و شکوه و عظمت غزه باقی ماند و خاری در چشم دشمنان است.
غزه سرزمین جاویدانی است که با دریای مدیترانه و خاورمیانه زاده شده است .
غزه عروس دریایی زیبا و گوهر نایاب شهرهاست .
غزه دیگر پرتقال هایش را نمی فروشد و امروز خونش بسته بندی شده است .
امروز شهدای غزه در گورهایشان به خاطر حوادث تلخ و خونبار به خود می لرزند.
غزه با دریا و پرتقال و باغ های زیتون عجین شده است.
غزه امروز با جسم و جان و بازوان آن ها در آغوش گرفته شده است.
غزه از آغاز تاریخ تاکنون با مجاهدان و رزمندگان انس گرفته است و زبان آنان
را بهتر می فهمد.
غزه پلی میان گذشته و حال است و میان آینده و آینده.
غزه هرگز نخواهد مرد و خاری در چشم دشمنان خواهد بود.
جنایتکاران و ستمگران به زباله دان تاریخ سپرده می شوند ولی غزه پایدار و
استوار، گوهر جاودان شهرها باقی خواهد ماند.
نویسنده : خلیل العنانی
