تبیان، دستیار زندگی

اون روزها موفقیت تعریف خودش رو داشت. مثل خیلی چیزهای دیگه. موفقیت طوری تعریف شده بود که دست پیدا کردن بهش برای هرکسی امکان پذیر نبود. در واقع برای رسیدن به نقطه ی      نا مشخص موفقیت، باید از خیلی مرزها می گذشتی و خیلی چیزها رو پشت سر می ذاشتی و با خودت و اطرافت و حتی در و دیوار می جنگیدی و پیروز می شدی. گرچه شرایط اون روزها معنی پیروزی رو هم تغییر داده بود. این خاصیت جنگه. که همه ی قواعد رو درهم می ریزه و همه ی تعریفها رو به نفع خودش تغییر می ده. توی قانون جنگ، نه معنی موفقیت پیروزیه و نه معنی پیروزی کشتن و زنده موندن. البته نمی شه گفت یه معنی قاطع و مشترک برای همه ی اینها وجود داره. چرا که هر جامعه ای و حتی هر عضو از هر جامعه ای دریافت خودش رو از جنگ داره و از زاویه نگاه خودش به این اتفاق نا متعارف نگاه می کنه. با این حال می تونم با قاطعیت بگم:

اون روزها، همه از جنگ یک مفهوم مشترک برداشت کرده بودن. امتحان سختی که عدم موفقیت در اون می تونست به قیمت از دست دادن شرافت انسانی انسان تموم بشه.

       وقتی که جنگ فراگیر بشه، تعریف منحصر به فرد خودش رو هم فراگیر می کنه.     (قسمتی از رمان یاغی) 

       امروز شرایط، مارو به چه سویی کشونده؟  تعریف امروز ما از جنگ چیه؟             تعریف امروز تو از جنگ چیه؟

سلام