به نام خدا
دوستان سلام
ابتدا در پاسخ به خانم آنشرلی:
به نظر من اصلا دلیل منطقی نیست.
از گفته شما و عمه شما این نكته برداشت می شه كه از اول زندگی این فكر تو ذهن آدم نقش بسته كه آخرش قراره به كدورت و دعوا و .. تموم بشه. ولی اگه یه نگاه اجمالی به آمار و ارقام بندازیم متوجه میشیم كه ازدواجهای فامیلی درصد بیشتری از ازدواجهای موفق را تشكیل میدن. چرا كه شناخت بیشتری بین دو طرف وجود دارد و همچنین از لحاظ فرهنگی، خانوادگی،اعتقادات دینی و سایر موارد تفاهمات بیشتری وجود دارد.
یه مورد دیگه هم باید مورد توجه قرار بگیره و اون اینكه اگه نسبت فامیلی وجود نداشته باشه یك اختلاف جزئی ممكنه به دعوایی بزرگ تبدیل بشه كه به طلاق ختم بشه ولی خانواده هایی كه روابط نزدیكتری با هم دارند، اختلافات كوچیك با وساطت بزرگان خانواده ها و ترس از وجود آمدن دعواهای خانوادگی ، حتم به خیر میشه.
A_V_B_2066 عزیز:
شما میگین كه پس به علم پزشكی نمیشه اعتماد كرد!
ولی آیا تشخیص دختر یا پسر بودن نوزاد چیزی جز یك سونوگرافی معمولی هست؟ اون هم با چشم تشخیصش میدن نه با آزمایش و غیره.این كه نوزاد پسر باشه یا دختر اهمیت خاصی برای پزشكان نداره بنابراین در تشخیص آن به همین سونوگرافی بسنده میكنن.
علم پزشكی و به طور دقیقتر علم ژنتیك علمی هست كه بیشترین رشد رو در بین سایر علوم دارا بوده است(بخصوص در ایران) این همون علمیه كه جنسیت نوزاد رو میتونه عوض كنه(كه باعث بهم خوردن نسبتهای دختران و پسران شده).
اگه شما نمونه های تشخیص نادرست جنسیت رو نمونه می آورید من هم نمونه هایی از نوزادانی كه احتمال كمی برای سلامت جسمیشان بعد از تولد می رفت ولی به كمك تشخیص زود هنگام و كمكها و پیشگیریها و معالجات پزشكی همانند یك انسان عادی به زندگی خودشون ادامه دادند.
درضمن شما نباید پزشكان و امكانات پزشكی شهرهای كوچك را با علم روز پزشكی و امكانات بروز مقایسه كنید!
