سوالی که هر وقت توی گلستان شهدا قدم میزنم تمام بدنم میلرزه که این همه ادم رفتند زیر خاک ...
تا چشم میبینه و کار میکنه مزار شهید و شهدا پیداس .....
تا چشم میبینه عکس و نام و خاطره های پونزه شونزده ساله ها رو میبینیم که ... همش فقط تاسف .... تاسف به حال خودمون که ...... بهترین و خالص ترین افراد رو از دست دادیم ....
بعد از اونها هم بشینیم فقط شعار بدیم و هیچ به هیچ ....اتفاق خاصی نمی افتاد !!
شاید به حال بعضی ناخوشایند میبود که فرزند دارند !! پسر جوان دارند! شاید ناراحت میشدند اگه میدیدند پسرشون ازدواج میکنه!
شاید براشون قابل تحمل نبود فرزندشون رو میبینند که راه میره !!
مشکل رفع میکنه!
شاید نمیتونستند ببیند فرزندشون بعد اون همه مشقت و زجر روزگار که برای بزرگ کردنش کشیدند حالا به دردشون میخوره !
شاید سخت بود اگه فرزنشون میبود تا تکیه گاه پیریشون باشه!
شاید شاید شاید ........
پس بهتره که رفتند ...بهتره که شهید شدند . بهتره که الان نیستند یا به قولی چلاق شدند......
ما هم این وسط بشینیم شعار بدیم ..........
البته برای یه عده ای خوب شد ........ اونهایی که الان چشم و گوششون بسته است .... فقط خودشون رو میبینند .... دوست داشتند راحت زندگی کنند و الان هم همین طور هستند ... دوست داشتندعده ای فدای خودشون بشند ..... عده ای برند تا .......