**من نیز از تمامی کاربران محترم تبیان تقاضا دارم تا آنها نیز دقیقا لینک Yahoomailرا در وبلاگ یا سایت خود قرار دهند به نشانه ی اعتراض به حرکت زشت سایت یاهو.**
الا بذکر الله تطمئن القلوب...
تعداد تپشهای قلبم را میتوانم در این لحظات بشمارم و صدایشان را بشنوم. قرار است دست به کبریت ببرم و فیتیله را شعلهور کنم. قرار است جرقه را بزنم. بذر مدتها فکر و مطالعه و مذاکره و تلاش و رخصت طلبیدن از بزرگترها، تا لحظاتی دیگر کاشته میشود تا جوانه بزند. و این جوانه مگر با دستهای شما نخواهد رویید...
شتابزدگی و عجله، جوانی و شور جوانی، ابتدای راه و جهالت به آینده... اینها ویژگیها و خصلتهای ذاتی انسانها هستند حتی تا لحظهی مرگ و اگر یک قرن از عمر نیز سپری کرده باشد. ما در مقابل تجربیات گذشتگان و آمال آیندگان، در مقابل اندیشهی بزرگان و رویاهای نوابغ، جوانیم و جوان خواهیم ماند.
شخصیت دشمنتراشی دارم، دلیلش را نمیدانم اما واقعیت این است که اگر نزدیکم نباشی و با خودم رو در رو، کلمه به کلمه و حس به حس گفتوگو نکرده باشی، دلیلی برای تایید و پسندیدن افکار و رفتارم نخواهی یافت. با همهي این احوال و اوصاف، همانطور که یاد گرفتهام در بسیاری از موارد و در لحظات اوج بیم و امید، اضطراب و هیجان، ترس و رجاء "من" خود را با تمام دشواریهایش کنار بگذارم و به "ما" بپیوندم، این پیشنهاد را به شما هم میدهم. کوروش ضیابری را علیالحساب فراموش کنید و به ایران فکر کنید. به ایران هخامنشی، اگر دوستش دارید، به ایران اشکانی اگر دوستش دارید، به ایران سلوکی اگر دوستش دارید، به ایران ساسانی و سرانجام به ایران اسلامی اگر دوستش دارید.
هر کدام از شما در ذهن خود تعریفی از ایران دارید. عدهیی ایران را مام وطن میدانید و در هرجای دنیا که باشید، عطیهی الهی یعنی سرزمین را با خود و در کنار خود میبینید. همان وطنی که یعنی "خلیج همیشه فارس"، عدهیی ایران را سرپناه و خانه میدانید، عدهیی گل شببوی آماده برای رویش و شکوفایی، عدهیی سنگر مبارزه و عدهیی هم خانهی ویرانهیی که امیدی به ساختش نیست و...
در هر کدام از این دستهها که هستید و هر تصوری که به این نام یعنی "ایران" دارید، مطمئناً درصدی از غیرت و عرق ملی در وجودتان هست. من در همین لحظات زیبا و عارفانه، جرقهی بمبی دیگر را خواهم زد که اگر ایرانی باشید، به سربلندی و آبروی ایرانی فکر میکنید و ملیت خود را شناسنامهیی میدانید که بدون آن مجهولالهویه خواهیم بود، کمک میکنید تا به منفجرش کنیم.
یاهو به عنوان یکی از دو پورتال بزرگ اینترنتی، نام ایران را از لیست صفحات ثبت نامش حذف کرده. یعنی وقتی که به عنوان یک ایرانی بخواهید از گوشهیی در دنیا، ثبت نام کنید و شناسهیی مجازی برای خود بسازید، با نام هر دهکوره و تکه خاکی برخورد میکنید غیر از سرزمین پاک و اهورایی خودتان. یعنی اینکه نمیخواهند سرپا باشیم، نمیخواهند باشیم، نمیخواهند ایرانی دوران کوروش کبیر باشیم... میخواهند ایرانی روزهای آغا محمد خان قاجار باشیم. بیخاصیت، آرام، بیغیرت، ساکن و بیحرکت، نادان و جاهل، مشغول به درگیریهای داخلی...
Yahoo mailkeyword یا کلمهی کلیدی اصلی جستوجو شده در موتورهای جستوجو است و حتی از کلماتی مثل بوش یا ایران هم آن را بیشتر میکاوند. کلمهیی است با وزن اینترنتی مشابه Arabian Gulf و کمی بیشتر.
لینک زیر را هر کجا که میتوانید، در وبلاگها، سایتها، فورومها و صفحات اینترنتیتان قرار بدهید و با متنی که در صفحه ی اصلی بمب گوگلی Hello Yahoo به عنوان سومین بمب گوگلی سالهای اخیر مردم ایران قرار گرفته و به تایید چندین مترجم و ویراستار ایرانی و انگلیسی رسیده، همدردی و همفکری کنید. پروژهی "سلام یاهو" پروژهی کوروش ضیابری نیست. با همهی تنفری که از او دارید، کمک کنید تا مردان یاهو متن قرار گرفته در آن صفحه را بخوانند. کوروش ضیابری، حسین درخشان، پندار یوسفی... این نامها را با هر وزن و اندازهیی که دارند، کنار بگذارید، لطفاً. من هم یک ایرانیام، مثل شما، مثل شما و مثل شما...
این هم لینکی که وظیفه داریم دقیقاً با عنوان Yahoomail به آن لینک دهیم و پخشش کنیم تا کاربرانی که به دنبال ایمیل ساختن در یاهو هستند، اول بدانند با سایتی طرف هستند که کشورها را یکی درمیان به رسمیت میشناسد، و بعد در آن ثبت نام کنند
منبع ایمان امروز نویسنده وبلاگ: سيد ايمان (كوروش) ضيابري