تبیان، دستیار زندگی

من اسم این رو میزارم وقتی که چندسال توی جبهه خاک بخوری همه چیز از گلوله و ترکش نوش جان کنی و جانت رو در نهایت بزاری کف دستت بعد هم ...............

شاید اگه این مرد پاش رو از دست نمی داد شاید اگه این همه شهید نمی دادیم الان این دخترک پائینی هر بلایی که به فکرتون رسیده باشه سرش می اومد شاید الان سربازهای حزب بعث توی این خیابونها راه میرفتند و هزار شاید دیگه !!!!!!!!! خدا می دونه توی کشور های اروپایی به نوه های کهنه سربازان جنگ دوم جهانی هم رسیدگی می کنند چه برسه به خودشون ولی این جا ، آره اینجا همون ایران مثلا آرییایی هستش که چند نفر که ادعای آریایی بودنشون میشه با کهنه سربازان خودشون که برای حفظ امنیت اونها به جبهه رفته بودند اینطور برخورد می کنند جوابتون رو اینطور میدم امیدوارم به عنوان یه سید ، اهورامزدا و کوروش و داریوش که ادعاتون میشه تنها سربازانش هستید ازتون نگذرند

منبع عکسها: وبلاگ روزنامه نگار مستقل

http://sabzenabe2.blogfa.com/post-237.aspx

خوشحالم از اینکه اینبار تونستم تصویری رو که گذاشتید ببینم . بله ما مدیون همچین ادم هایی هستیم مدیرون همچین خانواده هایی هستیم و بدون اینها وضعیت ما نامشخص بود