الهى دندان دادى نان دادى، جان دادى جانان بده.
الهى هر چه بيشتر دانستم نادانتر شدم بر نادانيم بيفزا.
الهى پيشانى بر خاك نهادن آسان است دل از خاك برداشتن دشوار است.
الهى شكرت كه كور بينا و كر شنوا و گنگ گويايم.
الهى اگر گلم و يا خارم از آن بوستان يارم.
الهى خوشا آندم كه در تو گمم.
الهى از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن شرم بيشتر.
الهى در جواب خطاب يا ايها الذين آمنوا لبيك بگويم مايه شرمندگى است، نگويم دور از وظيفه بندگى.
الهى از من آهى و از تو نگاهى.
الهى شكرت كه فهميدم كه نفهميدم.
الهى همين قدر فهميده ام كه خدا است و دارد خدايى مى كند.