فاطمه ی رجبی (همسر سخنگوی دولت ) پس از توهین های همیشگی خود به موسوی این بار چند دستور عمل بری آقای احمدی ن.اد ارائه داد:
در اوج جنگ روانی و فتنه تبلیغاتی براندازان كه زنان و مردان سبزپوش و
سگهای بغلكرده دارای قلاده سبز، با شعار «با موسوی
– بیروسری» اسلامیت و انسانیت ملت را لگدمال
مینمودند، میلیونها مؤمن خداجوی برای آرامش خود و امنیت كشور
و نجات نظام اسلامی، اسلام، تشیع و ملت ایران، به خداوند و اهلبیت
علیهمالسلام پناه بردند..
.. دو نكته سبب گردید تا این نامه را بنگارم: یكی شنیدن جمله «من با
تحجر مخالفم» در نخستین گفتوگوی تلویزیونی حضرتعالی پس
از پیروزی، و دیگری «اعلان حضور وزرای زن در لیستهای
منتشره» كابینه دهم!
..شما نیز آن راه را ادامه دادید و اینك ضروری است در كارنامه این معاونت
تأمل كنید و «ضرورت حضور زن را در این معاونت كه عمر آن به
12سال رسیده است، بررسی نمایید.» سزاوار است احمدینژاد
با گفتمان منجیگرایانه به تصمیمی برسد كه در علائم آخرالزمان از
بدعتها دیده میشود؟ و یا خواستههای
بدعتگزارانه را حاكمیت میدهد؟ احمدینژاد با هاشمی و
خاتمی متفاوت است و از حیث اعتقاد و عمل، كلاً از جنس آنها نیست. او بنا
بر شناخت ملت، یك مسلمان معتقد و شیعه متعبد است و «قدرت» را
«فرصتی برای خدمت» میداند و این «فرصت»،
بستری برای ترویج گفتمان انتظارگرایانه"!..
..آقای رئیسجمهور! قطعاً برای تشكیل كابینه با كمبود مردان دارای
صلاحیت و توانمندی مواجه نخواهید بود، همچنین زنان دارای قابلیت اجرایی
برتر از مردان در اولویت قرار ندارد. این كه در آموزههای قرآنی زن و
مرد در پیشگاه خداوند فقط براساس تقوا ارزیابی میشوند، نشانگر
قابلیت رشد و بالندگی فكری و عملی زنان است كه بر مبنای رضایت خداوند
میتوانند حركت كنند. یقیناً معتقدان به اندیشه و آموزه قرآنی، این
مسأله را با «مدیریت»، «وزارت» و
«ریاستجمهوری زنان» تحلیل و تفسیر نمیكنند...
اما موسوی چه می گوید:
بعضا گفته می شود که کشیده شدن زنان به عرصه های جدی می تواند تاثیرات منفی داشته باشد ولی من برعکس معتقدم جدی شدن نقش خانمها می تواند مشکلات فرهنگی ما را حل کند. در رابطه با شرکت خانمها در سطوح مدیریتی هیچگاه منع قانونی وجود ندارد اما موانع هنجاری هنوز وجود دارد که باید حل شود ( دیدار با جامعه ی دانش آموختگان دانشگاه آزاد-87)