سلام
اول ایشالا كه راست راستی ایمان آورده باشم...
بعدش هم آره فكركردم راجع بهش
میتونه واسه خودشیرینی باشه..یا خودمون رو تاقته ی جدابافته فرض كردن یا...
سعی كردم تاحالا مخاطبش نباشم...چون وجدانم نمیذاره..
هرحرف نصیحت گونه ای كه میخوام بزنم یا كلا حرفایی كه درش به عمل خودم برمیگرده،
اولش یه تلنگركوچولوبه خودم میزنم
درپناه حق