هو العزیز
سلام
چکیده ای از مطالب استاد شورشینی در مورد صاحب ابن عبٌاد:
صاحب یکی از علمای بزرگ بودندکه در ابتدای قرن چهار در سال 326 هجری قمری در محلی به نام طالقان در اطراف اصفهان متولد شدند که مقبره ایشان در فلکه طوقچی اصفهان قرار دارد.البته در محل تولد ایشان اختلاف وجود دارد بعضی ایشان را متولد طالقان خراسان ، طالقان فارس و طالقان اصفهان می دانند اما قول یکی از دانشمندان نزدیک به دوران او به نام طعالبی در کتاب حکمت دهر ذکر می کند که مرحوم صاحب ابن عبٌاد در طالقان جی متولد می شود.پدر ایشان از بزرگان صاحب کمال روستای خویش بوده و در بین مردم به نام شیخ الامین معرف بوده و همچنین او صاحب منسب آل بویه نیز بوده است.اسماعیل ابن عبٌاد نام کامل صاحب ابن عبٌاد بوده که پدرش عبٌاد این نام را برای او انخاب کرده است.
عواملی که در شکل گیری شخصیت صاحب تاثیر گذار بوده :
اول از همه ویژگی های پدرش که معروف به امین در بین مردم بوده و مورد دوم این خاطره از خود صاحب که مادر ایشان هر روز یک درهم و دینار به ایشان می داده و به فرزند خود می گفته این پول را در مسیر به اولین مستمندی که رسیدی بده و این عامل باعث سخاوتمندی صاحب شده است.
در خصوص سخاوتمندی او قولی هست و آن اینکه:
زمانی که ایشان شاگرد ابن عمید قمی بوده یک جلسه درسی د رماه مبارک رمضان تشکیل شده و ابن عمید درس خود را به شاگردان داده و نزدیک افطار می شود ، این عمید شاگردان را تا دم درب همراهی کرده و از همه خداحافظی می کند ، این حرکت باعث می شود که صاحب با خود عهد کند اگر روزی خود به مقام و مرتبه ای رسید و استاد شد اگر این اتفاق افتاد نگذارد کسی از خانه اش برود و به آن ها افطاری بدهد می گویند زمانی که خودش به مقام استادی رسید زمان هایی می رسید که مهمانی بعد از ظهر برای او می آمد و ایشان نمی گذاشتند بدون خوردن افطاری منزلش را ترک کند.می گویند روز هایی نیز بوده است که هزاران نفر در ضیافت افطاری ایشان شرکت می کردند و حتی عنوان شده که مبلغی که صاحب در ماه رمضان صدقه و هدیه می داده برابر کل مبلغ در طول سال بوده است.
