تبیان، دستیار زندگی

عشق یعنی هست و هستی را در آتش سوختن/ عشق یعنی ساختن مانند شمعی سوختن

نویسنده: محسن بوتیمار

گفت‎وگو با سیدمحمد جوزی مسئول خانه شهید بهشت زهرا (سلام‎الله علیها)

زنده‎ترین شهر دنیا

سیدمحمد جوزی برادر دو شهید است و 17 سال از لحظات زندگی‎اش را در گلزار بهشت زهرای تهران، به‎عنوان اولین مسئول خانه شهید گذارنده، مکانی مقدس که سرزمین زینب‎‎های مکرر است. قرارگاه مادرانی غریب که سال‎ها با اشک دیده، غبار از سنگ مزار فرزندان‎شان رفته‎اند و پدرانی که همراه با سنگ مزار عزیزشان قامت‎شان نیز شکست. آن‎چه می‎خوانید نمی است از یم عاشقانه‎‎های بهشت.


قصه راه ‎اندازی خانه شهید در بهشت زهرا از کجا شروع شد؟
سال 71 بود که شهردار تهران آقای کرباسچی به بنیاد شهید نامه نوشت که ساختمان‎‎هایی که در اختیار بنیاد شهید قرار دارد، تخیله کرده و در اختیار شهرداری قرار داده شود آقای رحیمیان هم که رییس بنیاد شهید بود به ما که کارمند رسمی بنیاد بودیم، مأموریت داد تا برویم بهشت زهرا و ساختمان‎ها را ببینم اگر به درد نخور بود، بدهیم به شهرداری. سال 71 مصادف بود با بحث‎‎های حضرت آقا مبنی بر شبیخون فرهنگی، آمدیم دیدم سالن دعای ندبه تکمیل شده و سالن نمایش و کتابخانه هم آماده، گفتیم این‎جا سنگر ماست، آیا این سنگر را هم می‎خواهید بدهید به شهرداری. گفتند: شما برنامه بدهید که ما هم گفتیم این‎جا را می‎شود تبدیل به موزه کرد و کلی برنامه و طرح دیگر هم نوشتیم، اما هیچ‎کس حاضر نمی‎شد بیاید بهشت زهرا تا این‎که من قبول کردم، اول دوستان و خانواده موافق نبودند، می‎گفتند: «می‎خوای بری قبرستون چیکار کنی؟» خانه ما هم شمیران بود و به لحاظ مسافت خیلی برایم دور بود اما معتقد بودم شهدا زنده‎اند و این‎جا هم زنده‎ترین شهر دنیاست، بل احیاء عند ربهم یرزقون، بلکه قرآن درباره زنده‎ها می‎گوید: «اموات بین احیا فقط نفس می‎کشند» و اما درباره شهدا می‎فرماید: «این‎ها زنده‎اند و حیات طیبه دارند.» ما کجا را سراغ داریم که ساکنانش زنده‎ترین مردمان باشند.

کار در زنده ‎ترین شهر دنیا چه حال و هوایی دارد؟
بازسازی مزار شهدا، برگزاری مراسم برای بزرگداشت شهدا، راه‎اندازی سالن نمایش برای پخش فیلم برای گروه‎‎هایی که برای بازدید می‎آمدند، حدود 2 هزار ساعت فیلم در مدت 17 سالی که من مسئول خانه شهید بودم، از مادران و پدران و خاطرات شهدا که به زیارت مزار عزیزان‎شان می‎آمدند، ثبت و ضبط شده است. راه‎اندازی سایت برای اطلاع‎رسانی از برنامه‎ها و آدرس مزار مطهر و خاطرات شهدا، جمع‎آوری آثار از خانواده شهدا که تا به امروز15 هزار اثر، عکس و وصیت‎نامه شهید که خود خانواده شهدا آورده‎اند و برای قرار دادن در موزه تحویل خانه شهید داداه‎اند. مدارس، دانشگاه‎ها و به‎خصوص گروه‎‎های خارجی از کشور‎های آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و به‎خصوص کشور‎های اسلامی که حجم وسیعی از گروه‎‎های بازدید‎کننده را تشکیل می‎دهند، بعد‎ها در شهر‎‎های دیگر فعالیت‎‎های خانه شهید بهشت زهرا الگو شد و الان همین فعالیت‎‎های خانه شهید در دیگر شهر‎ها اجرا می‎شود.

بحث بازسازی مزار شهدا که خیلی هم جنجالی بود و خیلی ‎ها را هم نگران کرد به کجا ختم شد؟
الان مهم‎ترین بحثی که ما با آن درگیر هستیم بحث بازسازی گلزار شهداست که به‎نظر ما طرح بسیار حساس است و باید واقعا کارشناسی عمل کرد. مزار شهدای شهر‎های دیگر را به اسم بازسازی، تخریب کردند. بحث باز‎سازی را بنیاد شهید پیگیری می‎کند، اما مأمور انجام آن شهرداری است.

این طرح بر چه اساسی شکل گرفته است آیا معماری و اصول و قواعد خاصی دارد؟
اصلا طرحی وجود ندارد ما یک نقطه نظراتی داریم که آن‎ها اصلا توجهی ندارند، چندبار هم آمدند پای کار که درگیر شدیم و الان هم دادگاه دستور توقف باز‎سازی را داده‎اند این‎ها می‎خواهند به سبک قبرستان کشته‎‎های جنگ جهانی دوم، همه سنگ، سفید یک شکل و هم اندازه باشند. بی‎توجه به آن‎که هر کدام از این سنگ‎ها با عواطف و احساسات خاصی بنا شده است و هر کدام پیام خاصی را انتقال می‎دهند. بعضی از این ویترین‎ها به‎دست خود شهدا درست شده است. شهیدی بوده که ویترین دوست یا برادرش را درست کرده و بعد به جبهه رفته و شهید شده. در یک نمونه سنگ سیاهی هست که رویش هیچ‎چیز نوشته نشده، و آن سنگ مزار شهید محسن فیض‎آبادی است که در وصیت نامه‎اش نوشته من به احترام شهدای گمنام نمی‎خواهم اسم و عکسی بر روی سنگ مزارم باشد. خوب توی باز‎سازی با این وصیت شهید چه بایدکرد؟ ما حتی 50 هزار عکس از تمام سنگ مزار‎ها و ویترین‎ها گرفتیم که اگر یک روزی زورمان نرسید و مزار شهدا تخریب شد، این‎ها به‎عنوان یک سند باقی بمانند

از این گروه ‎‎های خارجی که به بهشت زهرا می‎آیند خاطره‎ای دارید؟ این‎که در محیط مزار شهدا قرار می‎گرفتند چه نگاه و حرف‎‎هایی داشتند؟
اتفاقا الان یک خاطره‎ای برای شما می‎گویم که مرتبط با بحث باز‎سازی هم هست، یک روز بهشت زهرا بودم که خانمی مسیحی از فرانسه آمده بود و می‎گفت: من فقط به‎خاطر شهید آوینی آمده‎ام، گفتم چرا حالا شهیدآوینی. گفت: من خبرنگار جنگی هستم و مستند‎‎های ایشان را دیده‎ام و جز ارادتمندان این شهید شده‎ام. من از این فرصت استفاده کردم و کل بهشت زهرا رو به این خبرنگار نشان دادم خیلی برایش جالب بود، این خانم فرانسوی می‎گفت: تنها هنرتان باید این باشد که این شکل منحصر به فرد را حفظ کنید. می‎گفت: من خیلی جا‎ها را در دنیا دیده‎ام که این‎جوری نیست و این تنوع را ندارد.

یک گروه 30 نفره از جوانان انگلیس از لندن با هزینه خودشان آمده بودند که با انقلاب و شهدای ما آشنا بشوند. یک آقایی به نام عباسی از آلمان آمده بود. خانه مادر بزرگش دیباجی بود. اما متولد آلمان بود. آمد مسجد و گفت من می‎خواهم با انقلاب آشنا بشوم. باهاش قرار گذاشتم رفتیم بهشت زهرا. فارسی هم خوب صحبت می‎کرد، می‎گفت: پدرم از اعضای سازمان مجاهدین بود و از ایران فرار کرده من چند سال است به پدرم می‎گویم برویم ایران، می‎گوید صبر کن امسال دیگر انقلاب سقوط می‎کند و با هم می‎رویم ایران. که به او گفتم اگر امسال سقوط نکرد من خودم می‎روم حالا هم خودم پا شده‎ام تنهایی آمده‎ام ایران. البته این قصه برای پنج شش سال پیش بود که من هم 200تایی عکس و تعدادی فیلم از مزار شهدا و... گرفتم و گفتم برو این‎ها را بده به پدرت بگو تا این‎ها هستند تا 500 سال دیگر هم انقلاب سقوط نمی‎کند.

مشتری کدام شهید بیشتر است؟
فعلا مشتری خرافات (با خنده)

چرا؟
شما اگر از صبح تا غروب قطعه 26 باشید مشاهده می‎کنید که حدود 200 نفر می‎آیند و سراغ مزار شهید پلارک را می‎گیرند و کسی سراغی از مزار شهید چمران، شهید فهمیده و آوینی نمی‎گیرد و این یک آفت و یک انحراف است. برخی هم که اصلا اسم شهید رو نمی‎دانند و فقط می‎گویند این شهید عطری یا شهید گلاب کجاست؟
ما منکر کرامات شهدا نیستیم. به اعتقاد ما همه مزار شهدا بوی عطر می‎دهند و همه‎‎شان با تو حرف می‎زنند. شاید هم یک مزار به‎طور خاص بوی عطر بدهد اما می‎گویم این مسائل را نمی‎شود اساس قرار داد و دامن زدن به این مسائل به‎دنبال خودش انحراف، غلو و بازداشتن از مسائل اصلی را در بر دارد.

یک‎بار پسری آمد خانه شهید و گفت من برادر ندارم و شهیدی رو به‎عنوان برادر انتخاب کرده‎ام که من هم تشویقش کردم، یک‎بار که مرا دید گفت: من پلارک شماره دو، درست کردم. رفتیم سر مزار شهید، دیدم این بنده خدا چیزی به سنگ قبر زده که تا یک هفته بوی عطر بدهد و به‎واسطه این کار دم و دستگاهی به راه انداخته بود و عده‎ای هم دورش جمع شده بودند که بعد من این بنده خدا را سرزنش کردم که این کار‎ها را ادامه ندهد.

خود مادر شهید، صبح زود چهارشنبه می‎آید سر مزار پسرش. یک روز که دوربین را روشن کردم که ازش مصاحبه بگیرم قبول نکرد. گفتم چرا؟ گفت: چون مردم یک کلاغ 40 کلاغ می‎کنند. گفتم: خب شما اگر از شهید پلارک صحبت کنید این شایعات درست نمی‎شود. بعد دید که من مسئول خانه شهید هستم (همیشه آن‎جا مرا می‎دید)، اعتماد کرد و توانستم از او تصویر بگیرم و مصاحبه کنم.

من از مادر بزرگوار شهید پلارک دو بار مصاحبه گرفته‎ام در دو مقطع متفاوت که در هر دو بار هیچ تناقضی در حرف‎هایش نیست.

مادر شهید پلارک می‎گوید: پسر من بچه هیأتی بود. در ایام محرم به یاد یتیم‎‎های امام حسین (علیه‎السلام) کفش پایش نمی‎‎کرد، اگر لباس نو برایش می‎گرفتیم، نمی‎پوشید و لباس‎هایش را می‎برد برای فقرا، حسین از بد حجاب بدش می‎آمد، در صورتی‎که خیلی‎‎هایی که سراغ قبر این شهید را می‎گیرند و سر مزار او می‎آیند، از پوشش و حجاب مناسبی برخوردار نیستند. مادرش می‎گفت: وقتی توی محل می‎آمد، اراذل خودشان ‎را جمع و جور می‎کردند و بار آخری که می‎خواست برود جبهه، آمد پیشم و گفت: مادر من این‎بار شهید می‎شوم، مادر غصه نخور من همه‎جا با تو هستم.

گفتم: چرا این حرف را می‎زنی، گفت: خواب دیدم. با برادرش رفته بودند مشهد و آن‎جا خواب دیده بود که شهید می‎شود.

خب ما باید مروج سیره شهدا باشیم، اگر ما از راه شهدا غافل شویم بعد پلارک شماره دو و سه هم درست می‎شود.

به ‎نظر شما خواسته‎ای که شهدا از ما داشته‎اند و آرمان و هدف‎شان که به‎صورت خاص در وصیت‎نامه‎شان نمود دارد، چیست؟
آقای رحیمیان، نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید، می‎گفت: بر اساس داده‎‎هایی که از تحقیق و پژوهش بر روی وصیت‎نامه‎‎های شهیدان ارائه شده، همه شهدا به‎طور میانگین چهار بار در وصایای خود الهام‎گیری از مکتب عاشورا و کربلا و نیز پیروی از ولایت فقیه را انگیزه اصلی رفتن به جبهه عنوان کرده‎اند و انگیزه اصلی تمامی آن‎ها دفاع از اسلام و نظام جمهوری اسلامی است؛ حتی در یک وصیت نامه شهید دفاع از تخت جمشید و یا ایران منهای اسلام مطرح نشده است و 90 درصد شهدا اسامی مذهبی داشتند. مهدی، حسین، علی و 10 درصد اسامی مانند اردشیر و بیژن، فرشید و داریوش داشتند که من در جواب حاج آقا رحیمیان گفتم: همان 10 درصد هم در وصیت‎نامه‎های‎شان گفته‎اند که ما را مهدی و حسین و علی خطاب کنید.

یک مزار در بهشت زهرا دیدم که اسم شهید آریا چهر بود، یک اسم 100 درصد ایرانی، اما شهید در وصیت‎نامه‎اش جلوی اسمش توی پرانتز نوشته بود: حسینی خصال. شهید داریوش لطیفی وصیت کرده بود به من بگویید مهدی. شهید فرشید صنعتی به من بگویید حسین.

شما بعد از ساخت فیلم اخراجی‎ها نسبت به این فیلم موضع گرفتید و مستندی هم از زندگی شهید خدمت (مجید سوزوکی) در واکنش به این فیلم ساختید، جریان چی بود؟
برای فیلم 1359، مرا دعوت کرده بودند سینما فلسطین، در جلسه نقد تمام عوامل فیلم هم حضور داشته و سالن پر بود، من به‎عنوان اولین منتقد صحبت کردم. گفتم 1 ‎درصد از این فیلم منطبق با واقعیت نبود. چون من الان به‎عنوان کارمند رسمی در بنیاد شهید مشغول هستم و از نزدیک با فعالیت‎ها و روحیات جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس آشنا هستم. گفتم شما جامعه ایثارگری رو تقسیم کردید به معتاد، منزوی و ریاکار و آدم‎‎های بی‎دست و پا در صورتی که 90 درصد از ایثارگران ما تحصیلات عالیه دارند و نقش مؤثری رو در جامعه ایفا می‎کنند.

آقای پرویز پرستویی گفت: من یک روز هم جبهه نبودم و آقای سامان سالور هم گفت که من سنم به جبهه و جنگ نمی‎خورد، اما موشک‎باران تهران را حس کرده‎ام. خوب شلمچه کجا و تهران کجا؟ من آن‎جا یک مقایسه‎ایی کردم با فیلم اخراجی‎ها که آقای پرستویی خیلی شاکی شد (با خنده) گفت:‎ «ای کاش این حرف رو نمی‎زدی»، خیلی بهش برخورد.

فیلم اخراجی آقای ده‎نمکی هم اصلا آن چیزی نبود که درباره شهید خدمت گفته‎اند. شهید خدمت (مجید سوزوکی) كه یک برادرش هم در ارتفاعات «بازی‌دراز» به فیض شهادت نائل شد چهار پنج بار رفته بود جبهه و وصیت کرده بود اگر من شهید شدم، همه وسایل مغازه‎ام را بفروشید و خرج ازدواج جوان‎ها کنید. مجید کشتی‎گیر بود و اصلا اهل سیگار نبود. من خودم اولین‎بار روی تشک کشتی با مجید خدمت آشنا شدم. بعد که آقای مسعود ده‎نمکی در نشست خبری اخراجی‎ها عکس شهید را در آورد و گفت: شهید مجید خدمت قهرمان این فیلم بوده؛ چون اصلا این مقایسه درست نبود، تصمیم گرفتیم مستندی در مورد شهید خدمت بسازیم با خانواده شهید مصاحبه کردیم. من خودم دو ساعت با مسعود ده‎نمکی صحبت کردم و بهش گفتم شما عکس شهید رو از جیبت بیرون آوردی و گفتی قهرمان قصه من مجید خدمت است، در صورتی‎که این واقعیت ندارد. آقای ده‎نمکی گفت: من آن موقع تحت فشار بودم و قول داد که با رسانه‎‎ها مصاحبه کنند و از خانواده شهید خدمت عذرخواهی کند و فردایش این کار رو انجام داد و عذرخواهی هم کرد.

من می‎گویم چطور ممکن است که ما سریال در مورد قیام مختار که هزار و 400 سال پیش اتفاق افتاده می‎سازیم و می‎رویم تحقیق و پژوهش می‎کنیم و از منابع موجود و موثق شخصیت مختار و زندگی او را به تصویر می‎کشیم، اما در مورد شهدا و جنگ که چند سالی بیشتر از آن نگذشته است و این‎همه منابع، اعم از رزمندگان و کتاب‎ها و خانواده شهدا که حی و حاضر هستند، فیلم‎‎هایی درست می‎شود که 1 ‎درصد از واقعیت جنگ و شهدای ما را بیان نمی‎کند.

می ‎گویند مادر شهیدی در بهشت زهرا قریب به 30 سال درکنار فرزندش سکونت دارد. داستان ننه علی واقعیت دارد؟
اگر به میان قطعه ۲۴، نزدیک مزار شهید ۱۳ ساله حسین فهمیده رفته باشید، احتمالا اتاقکی کوچک با دیوار‎‎های فلزی توجه‎تان را جلب کرده، چهار دیواری فلزی که محل سکونت مادر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست یا ننه علی است، پسرش را زمان شاه در اهواز که مهماندار هواپیما بوده ساواکی‎ها به شهادت رساندند و شبانه جنازه‎اش را برای دفن، به قبرستان می‎برند که حتی نگهبان آن‎جا را هم کتک می‎زنند، بعد از این‎که ننه علی باخبر می‎شود فرزندش به شهادت رسیده و در شهر اهواز دفن شده است. راهی شهر اهواز می‎شود و در کنار مزار فرزندش بیتوته می‎کند. بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می‎دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می‎کند، البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت‎فرسای جنوب محافظت نماید، به‎دستور امام (رحمت‎الله‎علیه) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (سلام‎الله‎علیها) تهران منتقل می‎شود. و از همان زمان تا همین دو، سه سال پیش نزدیک 30 سال بر سر مزار فرزندش در بهشت زهرا ماند که این اواخر دیگر مریض شد و الان هم در تهران خانه دخترش در بستر بیماری است اولین فیلم را من در سال 71 از ننه علی گرفتم که تازه کلبه‎اش را درست کرده بود که ما هم از طرف خانه شهید برایش برق کشیدیم

منبع: هفته‌نامه پنجره -31 شهریور 90

رئیس دبیرستان شهید - 16/10/65

منبع: روزنامه خراسان ـ 3 آذر 1390

یک فروشگاه، شرکت یا حتی سازمان برای معرفی خدمات و سرویس‌های خود به مردم و جذب آنها به خدماتش، از راه‌های گوناگونی استفاده می‌کند.

برای مثال یک فروشگاه شاید برای جذب خریداران بیشتر دست به حراج فصلی بزند؛ یا یک شرکت برای معرفی خود در جامعه از طریق تبلیغ گسترده در رسانه‌ها، توجه مردم را به خود جلب کند؛ اما همین شرکت‌ها، سازمان‌ها و فروشگاه‌ها کمتر به فکر معرفی خود در فضای وب و جذب مخاطبان به سوی خود از این راه هستند. در واقع در حال حاضر مدیران و صاحبان یک سایت معتقدند که طراحی یک سایت و فعال شدن آن در فضای مجازی پایان کار است و می‌توانند بعد از این مراحل منتظر بازخورد گسترده‌ای از سوی کاربران باشند، اما به باور کارشناسان و فعالان این حوزه، پایان کار طراحی یک سایت نیست. چرا که بسیاری از سایت‌های ایرانی در حال حاضر با بودجه‌ای کلان طراحی شده‌اند و شاید در ابتدای فعالیت، از بازدید خوبی هم از سوی کاربران مواجه بوده‌اند؛ اما به دلیل عدم توجه به محتوا و مخاطب به مرور زمان روبه فراموشی رفته‌اند.

بی‌توجه به بازدیدکننده

اگر نظر کوتاه به سایت‌های ایرانی فعال در فضای مجازی بیندازید، قطعا شاهد این موضوع خواهید شد که به غیر از چندین سایت مطرح که بازدیدکنندگان ثابت و بالایی دارند، سایر سایت‌ها تقریبا به شکل یک ویترین در فضای مجازی حضور دارند و بازدیدکنندگان آنها شاید شامل مدیران همان سایت باشد!

یکی از دغدغه‌های اصلی مدیران وب‌سایت‌ها، جذب بازدیدکننده برای وب‌سایتشان است. هر نوع وب‌سایتی که در نظر بگیرید، با هدف افزایش مخاطب، ایجاد شده است. از یک وب‌سایت شخصی تا وب‌سایت‌های بزرگ تجاری. اگر بخواهم در یک کلمه، مهم‌ترین دلیل افزایش بازدیدکننده یک وب‌سایت را بیان کنیم، چیزی نخواهد بود جز «محتوای وب‌سایت».

رضا لعالی مدیرعامل شرکت هایپر مدیا، یکی از طراحان تخصصی وب‌سایت در حوزه رسانه، محتوای سایت در ایران را به دو دسته سیاسی و غیرسیاسی (اجتماعی، اقتصادی، اطلاع‌رسانی، تفریحی و..) تقسیم می‌کند و می‌گوید: «در ایران یک سایت سیاسی که از یک جریان خاصی سیاسی هم پیروی می‌کند از بازدیدکنندگان بالایی برخوردار است، چرا که به دلیل دسترسی به یک سری منابع خاص می‌تواند خبر‌های داغ و دسته اولی را منتشر کند. همین خبر‌ها باعث می‌شود طرفداران این جریان خاص یا مخالفانش برای کسب یک خبر دسته اول به این سایت مراجعه کنند.» وی در ادامه می‌افزاید: «غیر از این سایت‌ها که از بازدیدکنندگان بالایی برخوردار هستند، سایت‌های دیگری مثل سایت‌های اطلاع‌رسانی ارگان‌های مهمی چون دولت، سازمان تامین اجتماعی و... نیز به دلیل انتشار اخبار مورد نیاز مردم، بازدیدکنندگان ثابتی دارند.»

به باور این فعال فضای مجازی، برخی از مدیران سایت‌ها هیچ‌گاه در برنامه طراحی سایت، مخاطب را در نظر ندارند و همیشه سعی می‌کنند آن چیزی که در ذهن دارند را پیاده کنند و اگر هم کمی حرفه‌ای باشند، به محتوا توجه می‌کنند. در پایان کار هم تازه به این نتیجه می‌رسند که باید به دنبال مخاطب یا بازدیدکننده از سایتشان باشند.

لعالی گفته‌های جالب دیگری هم در خصوص این‌که توجه به نظر بازدیدکننده بر عهده چه کسی است، دارد: «شرکت‌هایی که کار طراحی یک سایت را برعهده می‌گیرند، اگر کمی با تجربه باشند، باید قبل از طراحی سایت، راه‌های جذب مخاطب به یک سایت را به صاحبان آن سایت توضیح دهند؛ اما از آن‌جا که بیشتر شرکت‌های طراحی سایت در کشور به مسائل فنی بیشتر توجه دارند، تنها پیشنهادی که به مدیران یک سایت می‌دهند، پیشنهادات فنی برای بهبود کارآیی سایت است.» وی در ادامه تاکید می‌کند که اگر مدیران یک سایت هم نسبت به محتوای سایت خود برای جذب بازدیدکننده حساس باشند، شاید به دلیل این‌که نمی‌دانند از این محتوا کی و کجا استفاده کنند، نمی‌توانند در جذب بازدیدکننده موفق عمل کنند.

جذب بازدیدکننده برای یک سایت تنها مربوط به طراحی یا محتوای آن، خلاصه نمی‌شود؛ چرا که تقویت زیرساخت‌هایی مانند پهنای باند کافی و داشتن فضا و دامنه اینترنتی استاندارد هم در این زمینه تأثیرگذار است.

اوج و خیز بازدید از سایت

در حال حاضر به جز سایت‌های پربیننده و سایت‌های سازمانی که بازدیدکنندگان ثابتی دارند، سایت‌هایی هم هستند که در یک زمان با افزایش بازدیدکنندگان و در زمانی دیگر با کاهش بازدید مواجه هستند.

مهدی رودکی، متخصص در زمینه دانش seo، به وجود آمدن افت‌وخیز بازدیدکنندگان یک سایت را به مدیریت غلط یک سایت ارتباط می‌دهد و می‌گوید: «در ابتدای طراحی یک سایت اکثر مدیران انتظار دارند آن‌چه در ذهن دارند را پیاده کنند و بعد از پیاده‌سازی، وقتی سایت با مشکل مواجه می‌شود، دوباره می‌خواهند طراحی سایت را تغییر دهند. همین امر باعث فرار کاربران می‌شود. چون با یک طراحی ثابت و محتوای استاندارد روبه‌رو نیستند.»

رودكی می‌افزاید: «در فضای اینترنت سایت‌هایی هستند که مدیران آنها برای رقابت با سایت‌های پربیننده ممکن است یک خبر دست اول منتشر کنند و بازدیدکننده‌ای را هم به طرف خود جذب کنند؛ اما بعد از این حرکت، آنها به فکر محتوای جدیدتر و جذاب‌تر نیستند و همین امر باعث می‌شود که مراجعه به سایت‌ آنها با افت‌و‌خیز همراه باشد.» به باور وی این سایت‌ها تنها به فکر جذب بازدیدکننده با انتشار یک خبر هستند؛ چه دروغ و چه راست و به سایر بخش‌ها از جمله محتوای دیگر سایت توجه ندارند. براساس اظهارات فعالان این حوزه، در حال حاضر استاندارد مشخصی برای جذب بازدیدکنندگان از یک سایت وجود ندارد و در کل نمی‌توان برای آن هم استانداردی به وجود آورد. محمود بشّاش، محقق و کارآفرین حوزه وب، معتقد است که نمی‌توان استاندارد مشخصی در این خصوص تعریف کرد. به باور وی پارامترهایی هستند که قابل بررسی هستند؛ ولی این‌که بتوان براساس یک استاندارد، مثلا تعداد بازدیدکننده یک وب‌سایت را تخمین زد، وجود ندارد.

از جست‌وجوگرها کمک بگیرید

بر اساس آمارها، بیش از هشتاد درصد بازدیدکنندگان هر وب‌سایت، از طریق موتورهای جست‌وجو به وب‌سایت هدایت می‌شوند. در واقع همین موتور جست‌وجو‌ها هستند که می‌توانند مراجعه کاربران به یک وب‌سایت را افزایش یا کاهش دهند. براساس آمارها، کاربران در جست‌وجوهای خود به آن دسته از سایت‌هایی برای مراجعه اعتماد می‌کنند که در رده نخست تا دهم نتایج جست‌وجو باشند. رودکی به عنوان یک "SEOکار"، با بیان این‌که جذب کاربران به سایت از طریق موتور جست‌وجو در ایران مورد توجه قرار نمی‌گیرد، می‌گوید: «در حال حاضر می‌توان از طریق تبلیغات در سایت‌های پربیننده یا ارسال ای‌میل باعث جذب مخاطب به یک سایت شد؛ اما شاید یکی از مؤثرترین راه‌ها برای راهنمایی کاربر به یک سایت حضور در رتبه‌بندی‌های جست‌وجوگرها از جمله گوگل باشد. اما در ایران به این تخصص کمتر توجه می‌شود.»

به گفته وی در حال حاضر در کنار "برنامه‌نویس وب" و "گرافیک‌کار وب"، "سئوکار"هایی وجود دارند که کارشان مدیریت جذب مخاطب است! آنها با مجموعه فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند، باعث می‌شوند یک سایت در بهترین رتبه جست‌وجوگر قرار بگیرد. اما متأسفانه در ایران بازار سئوکارها به دلیل نبود آموزشگاه‌های تخصصی برای آموزش این رشته، چندان رونق ندارد.

براساس اظهارات وی هر سایت هم به کمک سئو نمی‌تواند در رتبه‌های اول جست‌وجوگر قرار بگیرد و در این زمینه هم رقابت سختی وجود دارد و تنها کسانی می‌توانند در این رقابت پیروز باشند که ظاهر سایت استاندارد و محتوای قوی داشته باشند. محمود بشّاش، اما با مخالفت بر تمرکز روی رده‌بندی در موتور جست‌وجوها اظهار می‌کند که چرا ما می‌گوییم که محتوای یک وب‌سایت برای افزایش ترافیک آن حیاتی است؟ قطعا منظور این نیست که این محتوا خوراک موتورهای جست‌وجو باشد. اتفاقا اگر مدیر وب‌سایت هدف اصلی خود را موتورهای جست‌وجو قرار دهد، زشت‌ترین و نامقبول‌ترین وب‌سایت ممکن را ایجاد خواهد کرد. وی تصریح می‌کند که محتوای وب‌سایت برای بازدیدکننده وب‌سایت مهم است. بازدیدکننده‌ای که ببیند محتوای اصیل و به‌روز در یک وب‌سایت وجود دارد، حتما آن وب‌سایت را به طور مرتب بازدید خواهد کرد. پس مدیران وب‌سایت باید حتما این موضوع را سرلوحه تمامی فعالیت‌های افزایش بازدید وب‌سایت خود قرار دهند.

افزایش بازدید از یک سایت می‌تواند به عوامل زیر وابسته باشد:

نحوه طراحی وب‌سایت (User Experience)

زبان برنامه‌سازی وب‌سایت

پارامترهایی که به شرکت میزبانی‌کننده وب‌سایت مربوط است

میزان فعالیت وب‌سایت در شبکه‌های اجتماعی

محبوبیت وب‌سایت از نظر لینک‌های ورودی به وب‌سایت

قابلیت نمایش وب‌سایت در دستگاه‌های موبایل

نبود یک وب‌سایت در لیست فیلترینگ کشور

روایت کارشناس آمریکایی از عاشورا

یک‏شبه عاشق محرم شدم/ شیفته شخصیت حضرت عباس (ع) هستم

توضیحی درباره پروفسور چلكوفسكی:

پروفسور پیتر ج. چلکوفسکی (Peter J. Chlkowski) دانشمند آمریکایی لهستانی‌تبار، از دانشمندان متخصص فرهنگ مشرق‏زمین است که هم‌اکنون استاد رشته‌های مطالعات خاورمیانه، شرق‌شناسی و اسلام‌شناسی در گروه مطالعات اسلامی و خاورمیانه دانشگاه نیویورک است.

وی لیسانس خود را در سال 1958 در رشته واژه‌شناسی شرقی از "دانشگاه جگیلونیان" شهر کراکوف لهستان و فوق لیسانسش را در سال 1962 در رشته تاریخ خاورمیانه اسلامی از "مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی" لندن دریافت کرده است. چلکوفسکی همچنین در مدرسه درام کراکوف به تحصیل در رشته هنرهای تئاتری پرداخته است.

بخش عمده‌ای از تحقیقات و مطالعات 40ساله‏ی وی مربوط به اسلام شیعی و به‌طور خاص محرم و واقعه کربلا است و در این حوزه تاکنون ۳ کتاب و مقالات متعددی نوشته ‌است.

چلکوفسکی هم‏اکنون برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات زبان فارسی به ایران آمده است و خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری فارس فرصت را غنیمت دانسته و با وی درباره داستان کربلا به گفتگو نشسته است:

به كوشش: مصطفی افضل‏زاده

ــ شما یکی از معروف‏ترین محققان غربی در حوزه محرم و عاشورا هستید. از آشنایی خود با محرم بگویید.

چلکوفسکی: درباره آشنایی با محرم و عاشورا باید بگویم که قبل از اینکه به ایران سفر کنم چیز زیادی درباره محرم نمی دانستم و زمانی که برای ادامه تحقیقاتم به شهر رشت سفر کردم مصادف بود با ماه محرم و آنجا با یک اجرای تعزیه مواجه شدم. آنجا خیلی شیفته این مراسم شدم و باید اعتراف کنم که یک شبه عاشق محرم شدم. این نمایش برای من که هنرهای نمایشی در لهستان خوانده بودم فوق‌العاده بود. از آن زمان شروع کردم به تحقیق و نوشتن درباره تعزیه و محرم. از این نمایش به قدری هیجان‌زده و شگفت‌زده شده بودم که از آن روز به تحقیق درباره عاشورا و محرم پرداختم.

چیزی که در ابتدا من را به عاشورا و محرم علاقه‌مند کرد ـ به دلیل اینکه اطلاعی از واقعه عاشورا نداشتم ـ هنر تعزیه بود. رسم و اجرای فوق العاده ای است. اینکه نقش‌ها دیالوگ خود را با شعر بیان می‌کردند و رنگ‌هایی به‌کار می‌رفت که آدم خوب‌ها و آدم بدها با آن تفکیک شده بودند. من درباره تعزیه تحقیقات گسترده‌ای در کشورهای مختلف دنیا کرده‌ام و ماحصل تحقیقاتم را در یکی از کتابهایم آورده‌ام.

ــ امکان دارد یکی از مواردی که در مورد تعزیه و محرم در کشورهای دیگر بررسی کرده‌اید، بگویید؟

چلکوفسکی: در قرن 19 میلادی در منطقه کارائیب، انگلیسی‌ها کارگران سیاه‌پوست را در مزرعه‌های نیشکر به خدمت گرفته بودند و آنها را استثتمار می‌کردند و این کارگران سیاه‏پوست با انگلیسی‏ها درگیر شدند ولی از ادامه کار زیر سلطه انگلیسی‏ها که برای آنها به معنای بردگی بود کنار کشیدند و فرار کردند. به همین خاطر انگلیسی ها برای جبران نیروی کار در مزرعه‏های نیشکر هزاران نفر را از هند به این منطقه آوردند. هندی‏هایی که به این منطقه آمده بودند مراسم عاشورا را برای دور هم جمع شدن و نشان دادن خود به مردم بومی منطقه انتخاب کردند با وجود اینکه اکثر آنها مسلمان و شیعه نبودند.

این مراسم در این منطقه رفته رفته بومی شد و به با نام "تجا" که شکل تغییر یافته تعزیه بود برگزار شده است. در این مراسم حسینیه‏های خاصی که ارتفاع سقف آن بسیار بلند بود برپا می شود و از رنگ های متنوعی استفاده میشود.

ــ تاثیر محرم را در میان مردم ایران چگونه دیده اید؟

چلکوفسکی: مردم ایران و در کل شیعیان، واقعه عاشورا را بزرگترین مصیبت تاریخ بشریت می‌دانند. در ایران علاوه بر اینکه فرهنگ عاشورا در تکیه ها و در ماه محرم گرامی داشته می شود در شئون مختلف زندگی مورد توجه قرار می‌گیرد. جمله "هر روز عاشوراست و همه جا کربلا است" در جنگ 8 ساله تاثیر زیادی در مبارزه سربازان ایرانی داشت و همین مساله باعث انگیزه آنها برای ادامه مبارزه میشد. و اتفاقا همین فرهنگ بود که باعث پیروزی سربازان ایرانی شد. من مسلمان یا شیعه نیستم ولی خیلی مجذوب این فرهنگ شده‌ام.

ــ آیا بررسی فرهنگ عاشورا تاثیری بر خود شما هم داشته؟

چلکوفسکی: با مرور واقعه کربلا بارها تحت تاثیر قرار گرفته‌ام و اشک درچشمانم جمع شده است؛ ولی به خود اجازه نداده‌ام که گریه کنم چراکه من محقق هستم و نباید تحت تاثیر احساساتم قرار بگیرم.

ــ چه کسی در واقعه عاشورا شما را بیشتر تحت تاثیر قرار داده است؟

چلکوفسکی: من به‌صورت خاص شیفته شخصیت "حضرت عباس" هستم. من مقالات زیادی را درباره ایشان نوشته و چاپ کرده‌ام و متون زیادی را درباره مراسمی که به حضرت عباس مرتبط می‌شود، جمع‌آوری کرده‌ام.

ــ  اگر بخواهید حضرت عباس را برای مخاطبان آمریکایی معرفی کنید، چه می‌گویید؟

چلکوفسکی: عباس جنگ‌آور، آزادی‌خواه و مدافع شجاع و بی‌باکی است که از حسین و خانواده‌اش محافظت کرد.

عباس فردی است که شما در فارسی به آن می‌گویید پهلوان. عباس پهلوان واقعی بود. او از حسین و خانواده او تا آخرین لحظه محافظت می‌کند. او زمانی که می‌رود برای کودکان آب بیاورد دستانش را از دست می‌دهد بعد مشک را به دهان می‌گیرد و زمانی که می‌بینند او ایستادگی می کند و به راه خود ادامه می‌دهد، او را می‌کشند.

ــ دردناک‏ترین حادثه کربلا از نظر شما کدام حادثه است؟

چلکوفسکی: تشنگی کودکان در خیمه‌ها و طلب آب از عباس داستان دردناکی دارد که مرا واقعاً تحت تاثیر قرار می‌دهد.

ــ مردم ایران همه علاقه زیادی به حضرت عباس دارند و مراسم زیادی با نام ایشان برگزار می‌شود...

چلکوفسکی: من عاشق مراسمی هستم که نذر حضرت عباس می‌کنند. مانند سفره حضرت عباس. من بسیار در آیین سفره حضرت عباس دقت کرده‌ام و مشاهده کرده‌ام که چقدر زنان شیعه و زنان ایرانی اعتقاد به این رسم دارند ولی متاسفانه من هیچ‌گاه نتوانستم در این مراسم شرکت کنم چون این مراسم را زنان برپا می‌کنند. من شاهد بوده‌ام زنانی را که نذر سفره حضرت عباس کرده‌اند و حاجت گرفته‌اند. برای مثال زنی که بچه‌دار نمی‌شد و از این طریق توانست حاجت خود را بگیرد.

منبع: خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ‌ابنا ـ