دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
استجابت دعاى چهار گروه 3 ـ دعاى معتمر
عمره در كلام ائمه ى اطهار (علیهم السلام)
حج و عمره از اعمالى است كه قرآن مجید و اهل بیت عصمت (علیهم السلام) به انجام دادنش سفارشات مهم و تأكیدهاى فراوان و وصیت هاى باارزشى دارند .
حضرت على (علیه السلام) در روایاتى فرموده است :
نَفَقةُ دِرهَم فِى الحَجِّ تَعْدِلُ ألفَ دِرهَم(1) .
«هزینه كردن یك درهم در زیارت خانه ى خدا برابر با هزار درهم است .»
الحاجُّ وَالمُعْتَمِرُ وفدُ اللهِ ، وَیَحبُوهُ بِالمَغْفِرَةِ<(2) .
«حاجى و كسى كه به عمره رفته وارد بر خدایند و با آمرزش و مغفرت از آنان پشتیبانى مى شود .»
اَلله اَلله ! فِى بَیتِ رَبِّكُم لاَ تُخَلُّوهُ مَا بَقِیتُم(3) .
« خدا را خدا را نسبت به خانه ى پروردگارتان ، تا زنده هستید آنجا را خالى مگذارید .»
امام چهارم (علیه السلام) فرموده است :
حِجُّوا وَاعْتَمِرُوا تَصِحَّ اَجْسَامُكُم ، وَتَتّسِعْ أرزَاقُكُم وَیَصْلُحُ اِیمانُكُم وَتُكْفَوا مؤنَةَ النّاسِ وَمَؤنَةَ عِیالاَتِكُم(4) .
«حج و عمره به جا آورید ( كه با به جا آوردن این دو عمل ) بدنهایتان سالم مى شود ، و رزق و روزى هایتان فراوان مى گردد ، و ایمانتان اصلاح مى شود ، و از مؤنه ى مردم و مؤنه ى زن و فرزندانتان كفایت مى شوید .»
حضرت على (علیه السلام) مى فرماید :
وَحجّ البَیتِ والعُمرةِ ، فَإنّهما یَنفِیانِ الفَقرَ ، وَیُكفّرانِ الذَّنبَ ، وَیُوجِبانِ الجَنَّة(5) .
«و حج خانه ى خدا و عمره ، كه این دو عمل تهیدستى را از بین مى برند ،
و گناهان را مى پوشانند ، و بهشت را بر انسان واجب مى كنند .»
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود :
مَن مَاتَ فِى طَرِیقِ مَكَّةَ ذَاهِباً أو جَائِیاً ، أمِنَ مِنَ الفَزَعِ الأكبَرِ یَومَ القِیامةِ(1) .
« كسى كه در راه مكه چه در حال رفتن ، چه در حال بازگشت بمیرد از فزع و ترس اكبر در روز قیامت ایمن مى شود ».
از آنجا كه در روایات آمده : حاجى و عمره گزار وارد بر خدایند و مهمان حضرت حقند ، آن هم مهمان میزبانى كریم و رحیم و غفور و شكور و رزّاق و ودود ، پس دعایشان به طور یقین مستجاب است .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ خصال : 2 / 628 ، علم امیرالمؤمنین (علیه السلام) ; میزان الحكمه : 3 / 1000 ، الحجّ ، حدیث 3259 .
2 ـ خصال : 2 / 634 ، علم امیرالمؤمنین (علیه السلام) ; میزان الحكمه : 3 / 1000 ، الحجّ ، حدیث 3260 .
3 ـ نهج البلاغه : 668 ، نامه ى 47 ، من وصیة له ( ع ) للحسن و ال حسین ( ع ) .
4 ـ ثواب الاعمال : 47 ، ثواب الحج و العمرة ; میزان الحكمه : 3 / 1004 ، الحج ، حدیث 3271 .
5 ـ تحف العقول : 149 ، خطبته ( ع ) المعروفة بالدیباج ; بحار الانوار : 74 / 291 ، باب 14 ، حدیث 2 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
شنبه 11/12/1386 - 14:37
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
استجابت دعاى چهار گروه 2 ـ دعاى ستمدیده بر ضد ستمكار
گاهى ستمدیده در برابر ستمكار قدرت دفاع از خود را دارد و مى تواند از ستمكار انتقام بگیرد ، كه دفاع از خود در برابر ستمكار ، و انتقام گرفتن از او ، علاوه بر این كه حقیقتى فطرى و وجدانى است ، كار شایسته و مناسبى است كه آیین مقدس اسلام از پیروانش خواسته است . و از این كه انسان در برابر ستمكار ضعف و زبونى نشان دهد به شدت نهى كرده است .
گاهى ستمدیده در برابر ستمكار توانایى دفاع از خود را ندارد و براى دفع ستم یا انتقام از ستمكار ، پشتوانه و پشتیبانى جز خدا براى او نیست ، و سلاحى جز دعا و تضرّع و زارى به درگاه خدا در اختیار ندارد ، و بر این اساس اگر دعا كند به فرموده ى پیامبر دعایش از دعاهایى است كه یقیناً به اجابت مى رسد .
روایات اهل بیت (علیهم السلام) مردم را از ستم كردن به دیگران نهى مى كند و از این كه بر كسى كه جز خدا یار و یاورى ندارد ستم ورزند برحذر مى دارد .
پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید :
اشتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَلى مَن ظَلَمَ مَن لاَ یَجِدُ نَاصِراً غَیرَ اللهِ(1) .
«خشم خدا بر ستمكار ، بر كسى كه یاورى جز خدا ندارد ، بسیار شدید است .»
امام باقر (علیه السلام) مى فرماید : هنگامى كه لحظه ى وفات حضرت على بن الحسین (علیهما السلام) رسید مرا به سینه گرفت ، سپس فرمود : فرزندم ! تو را به آنچه كه پدرم لحظه ى وفاتش به من وصیت كرد وصیت مى كنم ، به من گفت : فرزندم ! از ستم كردن بر كسى كه بر ضد تو یاورى جز خدا ندارد بپرهیز(2) .
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود :
اِنَّ العَبدَ اِذَا ظُلِمَ فَلَمْ یَنْتَصِرْ وَلَمْ یَكُن لَهُ مَن یَنْصُرُهُ وَرَفَعَ طَرْفَهُ إلى السَّماءِ فَدَعَا اللهَ قالَ اللهُ : لَبَّیكَ أنَا أنْصُرُكَ عَاجِلا وَآجِلا(3) .
هنگامى كه به كسى ستم شود و یارى نگردد و به سود او كسى هم نباشد كه یارى اش دهد ، و چشم به عالم بالا بدوزد و دعا كند خدا مى فرماید : دعایت را مستجاب كردم ، من تو را در دنیا و آخرت یارى مى دهم .
این كه ستمدیده ى ناتوان و بى یاورى به درگاه خدا براى دفع ستم و انتقام از ستمكار بنالد و ناله اش براى او مفید افتد و دعا كند و دعایش مستجاب شود ، حقیقتى است كه تاریخ بشر آن را ثابت كرده و واقعیتى است كه بارها به وقوع پیوسته است .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
جمعه 26/11/1386 - 16:42
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
استجابت دعاى چهار گروه 1 ـ دعاى پدر به فرزند
چنان كه حضرت صادق (علیه السلام) از پدرانش از امیرالمؤمنین(علیه السلام) از رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) روایت مى كند :
اَربَعةٌ لاَ تُرَدُّ لَهُم دَعوةٌ وَتُفَتَّحُ لَهَا أَبوابُ السَّماءِ وَتَصِیرُ إلى العَرشِ : دُعاءُ الوَالِدِ لِوَلَدِهِ ، وَالمَظلومِ عَلى مَن ظَلَمَهُ ، وَالمُعتَمرِ حَتّى یَرجِعَ ، وَالصّائِمِ حَتّى یُفْطِرَ(1) .
«« چهار نفر دعایشان رد نمى شود ، و درهاى آسمان به روى دعایشان باز است و دعایشان تا عرش انتقال مى یابد :
دعاى پدر براى فرزندش ، دعاى ستمدیده بر ضد ستمكارش ، دعاى عمره دار تا به وطنش باز گردد ، دعاى روزه دار تا افطار كند . »»
داستانى عجیب از دعاى پدر به فرزند
امیرالمؤمنین با حضرت مجتبى (علیهما السلام) در مسجد الحرام نشسته بودند كه ناگاه زمزمه اى سوزنده و مناجاتى جگرسوز شنیدند كه مى گفت :
ßاى خدایى كه كلید حل همه ى مشكلات به دست قدرت تو است !
ßاى خدایى كه رنج ها را برطرف مى كنى !
ßاى خدایى كه بیچاره و درمانده جز تو یارى ندارد !
ßاى خدایى كه مالكیت دنیا و آخرت در سیطره ى تو است !
آیا هنوز نمى خواهى به دعاى من كه همه ى راه ها به رویم بسته شده است توجه كنى ؟ اینجا مسجد الحرام است ، اینجا اگر دعا به اجابت نرسد كجا به اجابت خواهد رسید ؟
امیرالمؤمنین (علیه السلام) به حضرت مجتبى فرمود : صاحب این ناله و مناجات را نزد من آور ! حضرت نزد صاحب ناله رفتند ، دیدند جوانى است صورت بر خاك نهاده و به پیشگاه حق تضرّع و زارى مى كند در حالى كه یك طرف بدنش خشك و بى حركت و لمس است .
فرمود : جوان نزد امیرالمؤمنین بیا ! جوان به محضر مولاى عارفان و امیر مناجاتیان آمد .
امام فرمود : چرا این گونه ناله مى كنى ؟ عرض كرد : بدنم را ببینید كه نیمى از آن از كار افتاده ، زندگى براى من بسیار سخت شده است .
حضرت فرمود : چه شده كه به این بلا دچار شده اى ؟ گفت : در اوج جوانى آلوده به هر گناهى بودم ، پدرم از من بسیار رنجیده بود . بارها مرا نصیحت كرد و من توجهى به نصایح او نكردم . یك بار در این شهر به من گفت : یا دست از گناهان بشوى یا به مسجد الحرام مى روم و تو را نفرین مى كنم . گفتم : آنچه از دستت برآید كوتاهى مكن . و چوبى هم بر سرش كوبیدم كه نقش بر زمین شد ! به مسجد الحرام رفت و با اشك چشم به من نفرین كرد ، ناگهان بدنم از كار افتاد و به این صورت كه مى بینید درآمدم .
روزى به محضر پدر شتافتم ، سر به زانویش نهادم و گفتم : اشتباه كردم ، بد
كردم ، نفهمیدم ، كلید حل مشكلم به دست تو است ; زیرا پیامبر فرموده : دعاى پدر درباره ى فرزند مستجاب است .
پدرم نگاهى به من كرد و گفت : پسرم بیا به مسجد الحرام برویم ، آنجا كه تو را نفرین كردم همانجا به تو دعا كنم . پدرم را بر شترى سوار كردم و به سوى مسجد الحرام راندم ، در راه پرنده اى از پشت سنگى پر كشید ، شتر رم كرد و پدرم از پشت شتر افتاد و مرد و من او را در همان ناحیه دفن كردم !
حضرت فرمود : از این كه پدرت حاضر شد به مسجد الحرام آید و براى تو دعا كند معلوم مى شود از تو راضى شده بود ، من به خاطر رضایت پدرت برایت دعا مى كنم ، آن گاه سر به سوى حق برداشت و با اشاره به جوان گفت :
یَا أكرَمَ الأكْرَمِینَ ، یَا مَنْ یُجیبُ دَعوَةَ المُضْطَرّین . . .
هنوز دعاى حضرت به پایان نرسیده بود كه جوان سلامتش را بازیافت !
1 ـ امالى صدوق : 265 ، المجلس الخامس والاربعون ، حدیث 4 ; مستدرك الوسائل : 5 / 248 ، باب 42 ، حدیث 5798 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
جمعه 26/11/1386 - 16:42
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
كم خورى در روایات
از حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است كه :
مَن قَلَّ طَعامُهُ قَلَّت آلاَمُهُ(2) .
«كسى كه غذایش اندك است ، بیمارى هایش كم است .»
مَن كَثُرَ تَسبِیحُهُ وَتَمجِیدُهُ وَقَلَّ طَعامُهُ وَشَرابُهُ وَمَنامُهُ ، اشْتَاقَتْهُ المَلاَئِكةُ(3) .
«كسى كه تسبیح و تمجیدش به حق زیاد است و خوراكى و آشامیدنى و خوابش كم است ، فرشتگان مشتاق اویند .»
اِذَا اَرادَ اللهُ سُبحانَهُ صَلاحَ عَبدِهِ ، ألهَمَه قِلَّةَ الكَلامِ وَقِلَّةَ الطَّعامِ وَقِلَّةَ المَنامِ(4) .
«هرگاه خداى سبحان صلاح و مصلحت بنده اش را بخواهد ، كم گویى و كم خورى و كم خوابى را به او الهام مى كند .»
حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) فرمود :
لَوْ أنَّ النَّاسَ قَصَدُوا فِى الطُّعْمِ ، لاَعْتَدَلَتْ اَبدانُهُم(1) .
«اگر مردم در خوردن میانه روى كنند ، بدن هایشان به اعتدال مى گراید .»
انسان اگر روزه ى ماه رمضان را با رعایت شرایطش انجام دهد ، اگر پرخور باشد پس از یك ماه از پرخورى باز مى ماند و به كم خورى عادت مى كند و همان یك ماه باعث مى شود كه وضع خون اگر نامناسب باشد به تناسب آید و قند خون به میزان بهترى تنظیم گردد و چربى خون از میان برود و رسوبات میان رگ ها و معده تا اندازه اى كاهش یابد و در نتیجه سلامت لازم به بدن باز گردد و صحت و امنیت جسم تأمین شود ، به این خاطر پیامبر اسلام در روایت بسیار مهمى فرمود :
صوُمُوا تَصِحُّوا(2) .
«روزه بگیرید تا سلامت و صحت خود را باز یابید ».
امروزه بسیارى از طبیبان براى علاج بیماران خود فرمان امساك از پرخورى و پیشه كردن كم خورى و پرهیز از غذاهاى چرب و متنوع و امتناع از خوردن چند نوع غذا را در یك وعده مى دهند .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ غرر الحكم : 360 ، الفصل الرابع ، حدیث 8164 ; مستدرك الوسائل : 5 / 119 ، باب 34 ، حدیث 5478 ; میزان الحكمه : 1 / 156 ، الأكل ، حدیث 584 .
2 ـ غرر الحكم : 320 ، الفصل السابع فى الجوع ، حدیث 7401 ; میزان الحكمه : 1 / 156 ، الأكل ، حدیث 576 .
3 ـ مجموعه ى ورّام : 2 / 115 ، الجزء الثانى ; میزان الحكمه : 1 / 156 ، الأكل ، حدیث 581 .
4 ـ غرر الحكم : 211 ، قلة الكلام وآثارها ، حدیث 4084 ; مستدرك الوسائل : 16 / 213 ، باب 1 ، حدیث 19634 ; میزان الحكمه : 1 / 156 ، الأكل ، حدیث 582 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
پنج شنبه 25/11/1386 - 15:23
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
پرخورى در روایات
در رابطه با پرخورى و كم خورى روایات بسیار مهمى از اهل بیت (علیهم السلام) در كتاب هاى حدیث ثبت شده كه به برخى از آنها اشاره مى شود :
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود :
اِیَّاكُم وَالبِطْنَةَ ; فَإنَّهَا مَفْسَدَةٌ لِلبَدَنِ ، وَمَوْرثَةٌ لِلسَّقَمِ ، وَمَكسَلَةٌ عَنِ العِبَادَةِ(1) .
«از پرخورى و شكم خوارگى بپرهیزید ; زیرا پرخورى فاسد كننده ى بدن ، و عامل بیمارى ، و كسل كننده از عبادت است .»
و نیز آن حضرت فرمود :
لَیْسَ شَىْءٌ أَبْغَضَ إلَى اللهِ مِن بَطْن مَلاَنٌ(2) .
«چیزى نزد خدا از شكم پر و انباشته مبغوض تر نیست .»
و نیز فرمود :
اِیَّاكُم وَفُضُولَ المَطْعَمِ ; فَاِنَّهُ یَسُمُّ القَلْبَ بِالفَضْلَةِ ، وَیُبطِى الجوارِحَ عَن الطَّاعَةِ ، وَیصُمّ الهِمَمَ عَن سَماعِ المَوعِظَةِ(3) .
«از زیادى طعام بپرهیزید ; زیرا قلب با زیادى طعام مسموم مى شود ، و طعام اضافه جوارح را از طاعت كند مى كند ، و اندیشه ها را از شنیدن موعظه كر مى نماید .»
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود :
«پرخورى و پرخوابى وجود آدمى را فاسد و عامل جلب آسیب و خسارت است»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ الدعوات : 74 ، حدیث 172 ; مستدرك الوسائل : 16 / 210 ، باب 1 ، حدیث 19621 .
2 ـ عیون اخبار الرضا : 2 / 36 ، باب 31 ، حدیث 89 ; میزان الحكمه : 1 / 158 ، الأكل ، حدیث 598 .
3 ـ بحار الانوار : 69 / 199 ، باب 105 ، حدیث 29 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
پنج شنبه 25/11/1386 - 15:22
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
نماز شرط قبولى اعمال
امام صادق (علیه السلام) در روایتى فرموده :
مَن أَحَبَّ أنْ یَعْلَم أقُبِلَتْ صَلاَتُهُ أمْ لَمْ تُقبَل ، فَلْینظُر هَلْ منَعَتْهُ صَلاَتُهُ عَنِ الفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ؟ فَبِقَدْرِ مَا مَنَعَتْه قُبِلَت مِنه(1) .
«كسى كه دوست دارد بداند آیا نمازش پذیرفته شده است یا آن را نپذیرفته اند ، با تأمّل بنگرد كه آیا نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته ؟ پس به اندازه اى كه او را باز داشته از او پذیرفته مى شود »
یك نماز گزار واقعى به سبب شرایط نماز و وجوب رعایتش از نظر مادى و اخلاقى و روابط با دیگران و دیگر امور زندگى پیوسته در حال شست و شوى معنوى است ، از این جهت تا پایان عمرش پاك و پاكیزه مى ماند ، و از باب عنایت و لطف و رحمت خدا سزاوار ورود به بهشت است ; بهشتى كه جز پاكان راهى به آن ندارند ، چنان كه امام باقر (علیه السلام) فرموده است :
وَالجَنَّةُ لاَ یَدخُلُهَا إلاَّ طیّبُ(2) .
«فقط انسان پاك وارد بهشت مى شود »
نماز آب دین است ، كسى كه اهل نماز نیست درخت وجودش با همه ى شؤونش خشك مى شود و از هویتش جز هیزمى براى دوزخ باقى نمى ماند .
( وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً )(3) .
«و اما تجاوز كارانِ از حدود حق ، آنان براى دوزخ هیزم كارهاى خیر بى نماز مانند نباتات سرزمینى هستند كه آب به آنها نرسد و در نتیجه از سرسبزى و طراوت و رشد و نمو باز مانند ، به همین صورت كارهاى خیر بى نماز كه نباتات معنوى هستند به سبب نبود نماز زمینه اى براى رشد ندارند ، به این خاطر به خدا نمى رسند و از ثمر دهى كه قبولى حضرت حق است باز مى مانند . »
( إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ )(3) .
«نماز آدمى را از فحشا و منكر باز مى دارد .»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ بحار الانوار : 79 / 198 ، باب 1 .
2 ـ كافى : 2 / 269 ، باب الذنوب ، حدیث 7 ; بحار الانوار : 70 / 317 ، باب 137 ، حدیث 5 .
3 ـ جن ( 72 ) : 15 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
چهارشنبه 24/11/1386 - 14:22
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
نماز ستون دین
از حضرت امام صادق (علیه السلام) روایت شده است :
أوَّلُ مَا یُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ عَلَى الصَّلاَةِ ، فَإذَا قُبِلَتْ قُبِلَ مِنْهُ سَائِرُ عَمَلِهِ ، وَإذَا رُدَّتْ عَلَیْهِ رُدَّ عَلَیْهِ سَائِرُ عَمَلِهِ (1) .
« اولین چیزى كه عبد بر آن محاسبه مى شود نماز است ، پس اگر نمازش قبول شود سایر اعمالش نیز قبول مى شود ، و اگر نمازش رد شود سایر اعمالش نیز رد مى شود .»
این روایت اشاره به انسانى دارد كه اهل نماز بوده ولى اگر نمازش شرایط قبولى را نداشته باشد پذیرفته نمى شود و به خاطر پذیرفته نشدن نمازش ، اعمال دیگرش را نیز نمى پذیرند ، چه رسد به این كه انسان از زمره ى بى نمازان باشد ، در این صورت هیچ راهى به حریم دوست ندارد ، كه تا چیزى از اعمال او را بسنجد و ببینند آیا قابل پذیرفتن هست یا نیست ؟
( فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلاَ نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَزْناً )(2) .
پس اعمالشان تباه و نابود است ، در نتیجه روز قیامت براى آنان میزانى ( به خاطر این كه عملى در اختیار ندارند ) برپا نمى كنیم .
قرآن مى فرماید :
( كُلُّ نَفْس بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ * إِلاَّ أَصْحَابَ الْیَـمِینِ * فِی جَنَّات یَتَسَاءَلُونَ * عَنِ الْمُـجْرِمِینَ * مَا سَلَكَكُمْ فِی سَقَرَ * قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ )(3) .
«هر انسانى در گرو اعمالى است كه مرتكب شده است ، مگر سعادتمندان كه در بهشت هایى كه به سر مى برند با اِشراف و اطلاع بر دوزخ از مجرمان مى پرسند : چه چیزى شما را در دوزخ وارد كرد ؟ گویند : از نمازگزاران نبودیم .»
این گونه نیست كه بى نمازان كار خیر و عمل مثبت و سخن حقى نداشته باشند ، بلكه بسیارى از بى نمازان كارهاى خیرى را انجام مى دهند ، و كمك هایى را به محتاجان و نیازمندان مى رسانند ، ولى از آنجا كه به تعبیر پیامبر « نماز آب دین است » ; چون باغ اعمالشان به چنین آب معنوى اتصال ندارد ، اعمالشان تباه و ضایع مى شود و چیزى در پرونده ى آنان كه مورد پذیرش قرار گیرد نمى ماند ، از این جهت تهیدست و ندار وارد قیامت مى شوند و تهیدست و ندار هم جایى جز دوزخ نخواهد داشت .
1 ـ الفقیه : 1 / 208 ، باب فضل الصلاة ، حدیث 626 .
2 ـ كهف ( 18 ) : 105 .
3 ـ مدثر ( 74 ) : 38 ـ 43 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
چهارشنبه 24/11/1386 - 14:21
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
لطیفه ى روایى
از آنجا كه عرب در مسابقه ى اسب دوانى برنده ى اوّل را سابق و پس از آن را مصلّى مى نامد ، روایتى جالب در تأویل این آیات به مناسبت كلمه ى مصلّى از حضرت صادق (علیه السلام) در كتاب هاى حدیث نقل شده است :
ادریس بن عبدالله مى گوید : از تفسیر ( لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ) از حضرت صادق
پرسیدم ، حضرت فرمود :
منظور مجرمان از این كه در زمره ى مصلین نبودیم این است كه پیروان امامانى كه خدا در قرآن از آنان به عنوان سابقین یاد كرده نبودیم ، اى ادریس بن عبدالله ! آیا نمى بینى كه مردم در مسابقه ى اسب دوانى از اسبى كه به دنبال سابق درآید تعبیر به مصلّى مى كنند ؟(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ عن ادریس بن عبدالله عن ابى عبدالله (علیه السلام) قال سالته عن تفسیر هذه الآیة ( مَا سَلَكَكُمْ فِی سَقَر قَالُوا لُمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ) ، قال عنى بها لم نك من أتباع الأئمة الذین قال الله تبارك وتعالى فیهم ( وَالسَّابِقُونَ السّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ) اما ترى الناس یسمون الذى یلى السابق فى الحلبة مصلى فذلك الذى عنى حیث قال لم نك من المصلین لم نك من اتباع السابقین .
كافى : 1 / 419 ، باب فیه نكت ونتف من التنزیل فى الولایة ، حدیث 38 ; بحار الانوار : 24 / 7 ، باب 23 ، حدیث 19 .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
چهارشنبه 24/11/1386 - 14:21
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
راه ظهور سلامت جسم و جان عروق معنوى
پیامبر بزرگ اسلام روزه را به منزله ى رگ هاى دین قلمداد كرده است كه با انجام صحیح آن و رعایت شرایط معنوى اش سلامت به همه ى بدن ، و تقوا كه نتیجه و میوه ى روزه است به همه ى اعضا و جوارح و قلب و نفس و روح و روان مى رسد .
همان طور كه رگ ها براى رسیدن خون به همه ى بدن باید باز باشند تا بدن بتواند به حیات خود ادامه دهد ، و اگر انسان از ورزش و رعایت غذا و آشامیدنى غفلت ورزد رگ ها مى گیرد و نهایتاً انسان با سكته ى شدید مغزى یا قلبى مى میرد ، به همان صورت باید روزه ى ماه رمضان و بلكه پاره اى از روزه هاى مستحبى تا پایان عمر طبیعى در زندگى معنوى انسان جریان داشته باشد تا سلامت بدن و سلامت قلب و نفس حفظ شود .
انسانى كه به خاطر تكبّر و غرورش از روزه فرارى است و به این تكلیف پرفایده ى معنوى عمل نمى كند ، در حقیقت در حالِ بستن رگ هایى است كه فیوضات الهى را به سراسر وجودش مى رسانند و با دست خود زمینه ى هلاكت و سقوط خود را فراهم مى آورد .
سى روز روزه ى ماه مبارك رمضان رگ هایى است كه یك سرش به منبع فیوضات و سر دیگرش به انسان وصل است ، و انسان از این طریق مى تواند كمالات معنوى و تقواى الهى و سلامت بدن خود را تأمین نماید .
اگر مكلّف از روزه روى بگرداند و این تكلیف باارزش را انجام ندهد ، خون
حیات بخش رحمت و كرامت و رضایت و شرافت و تقوا و سلامت به انسان نخواهد رسید ، و در نتیجه آدمى به مرگ معنوى دچار مى شود و از دایره ى انسانیت خارج و به مدار حیوانیت و بلكه بدتر از حیوانیت وارد مى گردد .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
چهارشنبه 24/11/1386 - 14:20
دعا و زیارت
بسم الله الرحمن الرحیم
راه ظهور سلامت جسم و جان 1عروق بدن
گردش خون در بدن یعنى رفتن خون از قلب به دورترین بخش هاى بدن و بازگشت آن به قلب كه در كم تر از یك دقیقه انجام مى گیرد .
خون در گردش خود در سراسر بدن دو معبر اصلى دارد ، وقتى بطن راست منقبض مى شود خون با فشار به دو سرخ رگ ششى مى ریزد ، در شُش ها گلبول هاى سرخ خون اكسیژن هوا را مى گیرند و انیدرید كربنیك را كه در خود دارند پس مى دهند .
از شُش ها ، خون از راه دو سیاه رگ به قلب باز مى گردد ، خون وارد دهلیز چپ مى شود و از دریچه اى به بطن چپ مى ریزد ، وقتى بطن چپ منقبض مى شود خون وارد سرخ رگ بزرگ دیگرى مى شود ، این سرخ رگ به دو سرخ رگ كوچك تر و پس از آن به سرخ رگ هاى كوچك دیگرى تقسیم مى شود و این تقسیم ادامه مى یابد و سرخ رگ هاى بسیار كوچك كه موى رگ نام دارند وارد بافت ها مى شوند .
از طریق این موى رگ ها ، خون اكسیژن و مواد غذایى را به یاخته هاى بدن مى رساند و انیدریك كربنیك و مواد زاید دیگر را مى گیرد .
در اینجا سرخ رگ هاى مویین با سیاه رگ هاى مویین مى پیوندند و این سیاه رگ ها هرچه به قلب نزدیك تر مى شوند بزرگ تر مى گردند و به این ترتیب خونى كه در سیاه رگ ها جریان دارد سرانجام به سیاه رگ بزرگى مى ریزد كه وارد
دهلیز راست مى شود ، از دهلیز راست و از راه دریچه ى قلب وارد بطن راست مى شود و به این ترتیب گردش كامل خون در بدن انجام مى گیرد(1) .
برگرفته از کتاب زیباییهاى اخلاق اثر استاد حسین انصاریان به نشانی Erfan.ir
چهارشنبه 24/11/1386 - 14:15
