تبیان، دستیار زندگی

یه باغ خیلی زیبا داریم

دو روش هم داریم تا نذاریم این باغ آتیش بگیره:

اولیش این که یه چوب کبریت بندازیم توی یه گوشه باغ تا یه آتیش کوچیک روشن بشه، اون آتیش رو خوب باد بزنیم تا شعله ور بشه،  بعد هم با یه سطل آب هی خودمون رو به آب و آتیش بزنیم تا اون رو خاموش کنیم!!!!

ولی روش دوم هم این که از اول اون چوب کبریته رو نندازیم.

به نظرت کدومش بهتره ؟؟؟؟

حالا دو روش برای دوری از گناه هست:

اولیش این که  به اون چیزی که شهوتمون رو تحریک می کنه نگاه کنیم ، بعد هم هی بهش فکر کنیم و وقتی که دیگه شهوت زد به سرمون از خودمون بخوایم که گناه نکنیم!!!!

دومیش هم این که از اول اون نگاهه رو نکنیم.

به نظرت کدومش بهتره ؟؟؟؟

در ضمن الان تو فیلما (چه  ایرانی چه خارجی) روش اول رو ترویج می کنن!!!!

ولی....

http://www.tajrobehjadid1.mihanblog.com/post/19

معاد در یهودیت
در هیچ جای تورات سخنی از معاد به معنی بازگشت به عالم آخرت نیامده است. البته در مواردی کلمه ی آخرت آمده است ولی مراد از آن عاقبت دنیوی است نه آخرت اصطلاحی. امّا در کتاب تلمود که سنّت شفاهی یهود است از معاد به فراوانی سخن گفته شده است. برخی از فرق یهود مثل فرقه صدوقیان که منقرض شده اند معاد را قبول نداشتند ولی فرقه فریسیان که اکنون وجود دارد معاد را باور دارد. البته برخی از علمای این فرقه معاد را به معنی بازگشت دوباره به دنیا می انگارند ؛ ولی برخی دیگر معاد را بازگشت به عالمی دیگر می دانند. یهودیان کنونی به روح نیز اعتقاد داشته و به حیات روح بعد از مرگ ایمان دارند.
اختلاف عظیم دیگر در بین علمای یهود این است که آیا معاد برای همه افراد است یا تنها برای بعضی از انسانهاست؟ بعضی از علمای یهود قائل به این هستند که معاد برای همه مردگان است ؛ ولی برخی دیگر معاد را مختص یهودیان می دانند. عده ای دیگر گفته اند حتی یهودیانی که لیاقت و امتیازات لازم را کسب نکرده باشند نیز از پاداش زندگی بعد از مرگ محروم خواهند بود. اما اینکه یهود معاد را جسمانی می داند یا روحانی؟ از مجموع نوشته های آنها معاد جسمانی استفاده می شود گرچه در نحوه ی این معاد جسمانی اختلافاتی بین علمای آنها وجود دارد. مثلا پیروان مکتب شمای می گویند شکل یافتن انسان در جهان آینده مانند شکل یافتن او در این جهان نخواهد بود در این جها ن شکل یافتن بدن از پوست و گوشت شروع شده و با رگها و استخوانها خاتمه می یابد ولی در جهان آینده بر عکس از رگها و استخوانها آغاز و با پوست و گوشت پایان می پذیرد.(گنجینه ای از تلمود ص368 نقل از حزقیال 8:37) اما پیروان مکتب هیلل می گویند شکل پذیرفتن بدن انسان در چهان آینده مانند شکل یافتنش در این جهان خواهد بود یعنی از پوست و گوشت شروع شده و با رگها و استخوانها خاتمه می یابد.
سوال دیگر که در بین علمای یهود درباره رستاخیز مطرح است درباره افرادی است که در این دنیا دارای نقایص جسمانی بوده اند آیا در آخرت هم این نقایص جسمانی را دارند یا خیر. علمای یهود با استناد به برخی موارد از تورات و منابع دیگر قائل شده اند که با همان نقایص جسمانی برانگیخته می شوند. مثلا در کتاب جامعه سلیمان نقل شده که نسلی میرود و نسل دیگری می آید در شرح کلین جمله علمای یهود در تلمود می گویند یک نسل همان طور که می رود همانگونه نیز باز می گرد و اگر کسی با پای لنگ یا چشم کور از دنیا رفت با پای لنگ و چشم کور برانگیخته خواهد شد.(جامعه سلیمان 4:1) و قائلند که مأمور واقعه عظیم رستاخیز ایلیاس (الیاس) نبی است چنانچه در میشاسوطا جلد 9 ص15 نقل شده که رستاخیز مردگان توسط ایلیا عملی خواهد شد.
از تفحصّ در آثار یهودیان چنین بر می آید که آنها به عالم قبر(عالم برزخ) به آن شکل که مسلمانان اعتقاد دارند ، معتقد نیستند. در اعتقادمسلمین و بویژه شیعه انسان در عالم برزخ صرفاً موجود روحانی نیست بلکه دارای بدنی متناسب با عالم برزخ است که از نظر شکل ظاهری شبیه بدن مادّی است. فلاسفه اسلامی این کالبد برزخی را با الهام از روایات اهل بیت (ع) جسم مثالی نامگذاری کرده اند. امّا در اعتقاد یهودیان چنین مطالبی دیده نمی شود.
معاد در مسیحیت:

 http://www.berkah.mihanblog.com/post/32

گذشته از این، معاصر او «ذهبى» كه از نویسندگان بزرگ‏ در قرن هشتم هجرى است و آثار ارزنده‏اى در تاریخ و رجال دارد، در نامه دوستانه‏اى كه به او نوشته، او را در اشاعه فساد و ضلالت همتاى حجاج خوانده است این نامه را مؤلف «تكملة السیف الصیقل» صفحه 190 در كتاب خود آورده است و مرحوم علامه امینى نیز متن آن را در جلد پنجم، «الغدیر» صفحه 87- 89 نقل كرده است.

علاقمندان مى‏توانند به آنجا مراجعه كنند.

غائله «ابن تیمیه» با مرگ او در سال 728 در زندان شام فروكش كرد و شاگرد معروف او «ابن القیم» هر چند به ترویج افكار استاد خود پرداخت ولى در زمانهاى بعد اثرى از چنین افكار و آراء نبود.

ولى آنگاه كه فرزند «عبد الوهاب» تحت تأثیر افكار «ابن تیمیة» قرار گرفت و آل سعود براى تحكیم پایه‏هاى امارت خود در منطقه «نجد» به حمایت از او برخاستند بار دیگر عقاید موروثى از ابن تیمیه در مغز برخى از مردم نجد جوانه زد و به دنبال تعصب‏هاى خشك و متأسفانه به نام «توحید» سیل خون تحت عنوان جهاد با كافران و مشركان به راه افتاد و هزاران هزار از مرد و زن و كودك قربانى آن شدند و بار دیگر فرقه جدیدى در جامعه مسلمین پدید آمد و تأسف از روزى افزایش یافت كه حرمین شریفین در قبضه این گروه در آمد و نجدى‏هاى وهابى بر اثر سازش با بریتانیا و دیگر ابرقدرت‏هاى وقت، بر اساس متلاشى شدن امپراطورى عثمانى و تقسیم كشورهاى عربى میان ابرقدرت‏ها، بر مكه و مدینه و آثار اسلامى دست یافتند و در هدم آثار و اصالت‏ها و ویرانگرى قباب و قبور و بیوت الهى بیش از حد كوشش كردند.

                        نقدى بر وهابیت (آیین وهابیت )، ص: 36

در این موقع علماء شیعه در نقد آراء عبد الوهاب دوشادوش علماء اهل سنت كوششهاى فراوانى انجام دادند و هر دو گروه به نحو احسن جهاد منطقى و علمى را آغاز كردند.

نخستین ردى كه از طرف علماء اهل سنت بر عقاید محمد عبد الوهاب نوشته شد كتاب «الصواعق الالهیة فی الرد على الوهابیة» نگارش سلیمان بن عبد الوهاب برادر «محمد بن عبد الوهاب» است.

نخستین كتابى كه از طرف علماء شیعه بر رد عقاید محمد ابن عبد الوهاب نوشته شد كتاب «منهج الرشاد» است و مؤلف آن شیخ بزرگوار مرحوم شیخ جعفر «كاشف الغطاء» است كه در سال 1228 در گذشته است، وى این كتاب را در پاسخ رساله‏اى كه یكى از امراء آل سعود به نام «عبد العزیز بن سعود» براى او فرستاده بود نوشت و در آن رساله مجموع عقاید محمد بن عبد الوهاب را جمع نمود و این كتاب در سال 1343 هجرى قمرى در نجف چاپ شده است پس از این شخصیت، نقدهاى علمى فراوانى به تناسب حركت‏هاى وهابى‏گرى در منطقه نگارش یافته و قسمت مهم آنها چاپ شده است ولى اكنون حركتهاى وهابى بر اثر ثروت هنگفتى كه آل سعود از طریق فروش نفت به چنگ مى‏آورند افزایش یافته و سال و ماهى نیست كه از طرف أبو جهل و أبو لهب‏هاى زمان كه كعبه را در قبضه دارند به گونه‏اى به مقدسات اسلامى حمله نشود و هر روز به نحوى آثار اسلامى از بین نرود چیزى كه حركت آنها را تند ساخته، همان اشارت‏هاى زیر پرده‏اى اربابان غربى آنها است كه از وحدت مسلمین بیش از كمونیسم بین المللى مى‏هراسند و چاره‏اى جز این نمى‏بینند كه به بازار مذهب تراشى و دین سازى داغى بخشند و بخشى از پول‏

                        نقدى بر وهابیت (آیین وهابیت )، ص: 37

نفتى كه به دولت وهابى «سعودى» مى‏پردازند از این طریق نفله كنند و سرانجام از وحدت مسلمین به شدت جلوگیرى نمایند و آنها را مشغول تكفیر و تفسیق یكدیگر سازند.

ما در این رساله كوشش نمودیم كه عقاید آنان را روى دایره بریزیم و با نیش قلم پرده‏هاى ابهام را بالا بزنیم و روشن سازیم كه عقاید تمام مسلمانان جهان مأخوذ از كتاب و سنت است و اعمال و حركتهاى ضد فطرى وهابیها بر خلاف قرآن و سنت رسول گرامى اسلام (صلّى اللّه علیه و آله) مى‏باشد و در این مورد از خلاصه گوئى پیروى مى‏نمائیم.

                        نقدى بر وهابیت (آیین وهابیت )، ص: 38

فصل دوم وهابیان و تعمیر قبور اولیاء خدا

از مسائلى كه «وهابیان» درباره آن حساسیت خاصى دارند مسأله تعمیر قبور، و ساختن بنا بر روى قبور پیامبران و اولیاء الهى و صالحان است.

براى نخستین بار این مسأله را «ابن تیمیه» و شاگرد معروف او «ابن القیم» عنوان كرد و بر تحریم ساختن بناء، و لزوم ویرانى آن، فتوى داده‏اند.

 «ابن القیم» در كتاب «زاد المعاد فی هدى خیر العباد» «1» چنین مى‏گوید:

 «یجب هدم المشاهد التّى بنیت على القبور، و لا یجوز إبقاءها بعد القدرة على هدمها و إبطالها یوما واحدا» «2».

در سال 1344 هجرى قمرى كه سعودى‏ها بر مكه و مدینه و اطراف آن تسلط پیدا كردند، به فكر افتادند كه براى تخریب مشاهد بقیع و آثار خاندان رسالت و صحابه پیامبر مستمسكى به دست آورند

(1) زاد المعاد ص 661

 (2) ویران كردن بنایى كه روى قبور ساخته شده است واجب است و پس از قدرت بر هدم و ویران كردن آن، ابقاء آنها به همان صورت حتى یك روز هم جایز نیست.

 http://www.shakheshytan.blogfa.com/post-169.aspx

 http://www.nm-leyla.mihanblog.com/post/77

علمای اهل سنت كراراً اشاره می‏كنند: «پیامبر اكرم (ص) وصیّت در مورد خلافتِ بعد از خودشان نكرده‏اند، و شیعه هیچ گونه دلیلی بر آن ندارد.» سئوال این است كه آیا پیامبر (ص) عقلًا و شرعاً مجاز بوده است كه برای خود جانشین تعیین نكند و یا در مورد تعیین جانشین مرتكب غفلت یا نسیان شده باشد؟!

جواب اجمالی:

1- اهمیت وصیت اولًا از آیاتی در قرآن كه تصریح به این امر دارند فهمیده می‏شود و ثانیاً از كلام خود پیامبر اكرم (ص)، كه وصیت برای هر مسلمان را یك حق می‏دانند.

2- كسی كه شایستة جانشینی پیامبر (ص) برای هدایت امت اسلامی بود، بنابر آیة قرآن آل و اهل بیت پیامبر (ص) می‏باشد و پیامبر (ص) خود افضل پیامبران بود و آل او هم افضل از آل دیگر پیامبران می‏باشند.

3- چگونه قابل قبول است كه پیامبر (ص) برای خود جانشین تعیین نكرده است اما ابابكر برای خود جانشین تعیین كرده است؟!

جواب تفصیلی:

با كمی دقت و تفحص در آثار و اخبار و تاریخ، هیچ پیامبری را نمی‏یابیم كه از دنیا رفته باشد و برای خود جانشینی تعیین نكرده باشد. این موضوع از كلام خود پیامبر اكرم (ص) فهمیده می‏شود، كه در روایتی هیثمی از سلمان نقل می‏كند: «قلت: یا رسول الله، ان لكل نبی وصیاً فمن وصیك؟ فسكت عنّی فلمّاكان بعد رآنی. فقال: یا سلمان فأسرعت الیه، قلت: لبیك، قال: تعلّم من وصیّ موسی (ع) قال: نعم، یوشع بن نون. قال: لِمَ؟ قلت: لانه كان اعلمهم یومئذ (قال) فان وصیی وموضع سرّی و خیرمن اترك بعدی و ینجز عدتی ویقضی دینی علی بن ابی طالب.» (1) مبنی بر اینكه وصی رسول خدا (ص)، حضرت علی بن ابی طالب (ع) است.

همچنانكه خداوند در قرآن می‏فرماید: «و وصی بها ابراهیم بنیه و یعقوب یابنیَّ انّ الله اصطفی لكم الدین فلا تموتن الّا و انتم مسلمون» (2) یعنی: «ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر) فرزندان خود را به آیین، وصیت كردند و (گفتند) فرزندان من! خداوند این آیین پاك را برای شما برگزیده است؛ و شما جز به آیین اسلام از دنیا نروید.» و نیز در آیات دیگر می‏فرماید: «كتب علیكم اذا حضر احدكم الموت ان ترك خیراً الوصیه للوالدین والاقربین حقاً علی المتقین، فمن بدله بعدما سمعه، فانما اثمهُ علی الذین یبدلونه» (3) یعنی: «بر شما نوشته شده، هنگامی كه یكی از شما را مرگ فرا می‏رسد، اگر چیز خوبی از خود برجای گذارده، برای پدر و مادر و نزدیكان، به طور شایسته وصیت كند. پس كسی كه بعد از شنیدنش آن را تغییر دهد، گناه آن، تنها بر كسانی است كه آن (وصیت) را تغییر می‏دهند.»

پیامبر (ص) هم می‏فرماید: «ما من حق امری مسلم ان یبیت الا وصیّته تحت راسه.» (4) یعنی: «آنچه از حقوق هر مرد مسلمان است اینكه، نخوابد مگر وصیتش زیر سرش باشد.» و در جای دیگر می‏فرماید: «من مات بغیر وصیتی، مات میة جاهلیته.» (5)

این آیات و اخبار در تحریص امر كردن به وصیت وارد شده است تا عظمت آن را مشخص نماید؛ و به سادگی نمی‏توان از كنار این همه تصریح در مورد وصیت گذشت. از طرفی به حكم این آیة قرآن كه می‏فرماید: «أتامرون الناس بالبرّ وتنسون انفسكم» (6) یعنی: «آیا مردمان را به نیكویی دعوت می‏كنید در حالی كه نفس‏های خود را فراموش می‏كنید.»، باید گفت آنچه پیامبر (ص) امت را به لفظ عام امر فرمود، كه امر پیامبر (ص) هم مطابق امر خداوند متعال است؛ پس باید خود نیز به آن امر قیام كرده باشد، چرا كه او خود از مكلّفین در برابر اوامر الهی است و لفظ عام او را هم شامل می‏شود.

پس اگر پیامبر (ص) وصیت نكرده باشد، مطابق دستور این آیات رفتار ننموده است و این درحالی است كه پیامبر (ص) حاوی و هادی وحی است و از هرگونه عیب و اشتباه مصون و محفوظ است. اما اگر پیامبر (ص) وصیت كرده باشد پس كسی نمی‏تواند آنرا تبدیل كند؛ چرا كه مطابق آیة گذشته، گناه آن را بر گردن گرفته است.

حال كه محرز و مسلم گشت پیامبر (ص) هم مانند دیگر افراد حق وصیت كردن دارد و اگر این حق را از خود سلب كرده باشد تناقض میان كلام و عملش به وجود می‏آید و نیز متناقض با آیات قرآن است، پس نهایتاً اینكه آن حضرت وصیت كرده است، از جمله وصیت‏های آن حضرت، بلكه مهمترین و اساسی‏ترین آنها، باید وصیت بر جانشینی رسالت خویش و ادامة راه هدایت مسلمین باشد؛ و این مهم را پیامبر (ص) پس از نزول این آیه در غدیر خم، كه می‏فرماید:

 «یا ایها الرسول بلّغ ما انزل الیك من ربك، و ان لم تفعل فما بلغت رسالته، والله یعصمك من الناس ....» (7) یعنی: «ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده است، كاملًا (به مردم) برسان؛ و اگر انجام ندهی رسالت او را انجام نداده‏ای، خداوند تو را از (خطراتِ احتمالیِ) مردم، نگاه می‏دارد ...»، به انجام رسانید؛ چرا كه اگر به انجام نرسانیده بود مطابق این آیة شریفه حتماً رسالت او از جانب خداوند زیر سؤال می‏رفت، بلكه می‏توان گفت خداوند هدف، اتمام و اكمالِ رسالت پیامبر اكرم (ص) را بر طبق آیه كه می‏فرماید: «الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی و رضیت لكم الاسلام دینا» (8) یعنی: «امروز دین شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودانی) شما پذیرفتم.» و تعیین نمودن جانشین و خلیفه توسط آن حضرت را برای مردم، منحصر نموده است؛ به طوری كه اگر پیامبر (ص) این اعلان در بازگشت از حجه الوداع و در غدیر خم- كه به تصریح علمای اهل سنّت این دو آیه در این مكان نازل گشته و در خصوص جانشینی علیّ بن ابی طالب است.- (9) انجام نمی‏داد، تمام 23 سال رسالت و پیامبری او زیر سؤال می‏رفت و مثل این بود كه اصلًا رسالتش را به انجام نرسانیده باشد.

در ثانی، اگر پیامبر (ص) وصیت كرده است، و مسأله جانشینی خود را معلّق و جامع بی سرپرست رها نكرده است، این لباس بر تن چه كسانی سزاوارتر و برازنده‏تر بوده است و در نظر او چه كسی اصلح بوده است؟

همانطور كه خداوند متعال در این آیة شریفه می‏فرماید: «ان الله اصطفی آدم و نوحاً و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین.» (10) یعنی: «خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد (به واسطة نبوّت).» و نیز در ابتدای سورة یس می‏فرماید: «یس والقرآن الحكیم، انك لمن المرسلین.» (11) یعنی: «سوگند به قرآن حكیم، به درستی كه تو از جماعتی كه فرستاده شده و رسول بودند، می‏باشی.»

منظور از آل ابراهیم، اسماعیل و اسحاق و یعقوب می‏باشد و اینها اوصیای تمام انبیاء بودند و آل عمران، موسی و هاورن بودند كه آنها هم پیغمبران زمان خود بودند، لكن پیغمبر اسلام (ص) افضل انبیاء بود؛ زیرا خود پیامبر (ص) فرمود: «انا سید ولد آدم یوم القیامه و ... و مامن نبیّ یومئذٍ آدم فمن سواه الا تحت لوائی ...» (12) یعنی: «من آباء و بزرگ فرزندان آدم در روز قیامت می‏باشم و ... وهیچ پیامبری در این روز نیست، آدم و هر كس كه مثل او نبی و پیامبر باشد مگر اینكه تحت لوا و پرچم من (اسلام) خواهد بود.» پس باید آل پیامبر (ص) هم افضل از آل ابراهیم و آل عمران باشند؛ و این نیست مگر كلام خود پیامبر (ص) كه فرمود: «عن جابر بن سمره، ان هذاالامر لاینقضی حتی یمضی فیهم اثنی عشر خلیفه ثم تكلّم بكلامٍ خفیّ «علی» (قال) قلت لأبی: ما قال؟ فقال: قال كلهم من قریش» (13) یعنی: «جابر بن سمره از پیامبر نقل كرد كه فرمود: «همانا این امر (رسالت) به پایان نمی‏رسد تا اینكه دوازده خلیفه در ایشان (امّت من) بیایند، سپس كمی آهسته فرمود: علی است. روای می‏گوید: از پدرم پرسیدم چه فرمود؟ پدرم گفت: فرمود همة ایشان از قریش می‏باشند.» و خداوند هم به پیامبر (ص) و امتش امر فرمود: «فاتبعوا ملّه ابراهیم حنیفاً» (14) یعنی: «ملت ابراهیم را تبعیت كنید، كه به حق گرایش داشت.» چرا كه ذریّة او خلیفه و جانشین او بودند.

نكته‏ای ظریف را در پایان یادآورد می‏شویم كه اگر تمام استدلال‏های عقلی و شرعی فوق را قبول نداشته باشیم و بگوییم اصلًا در مورد خلافت، پیامبر اكرم (ص) جانشینی را برای خود تعیین نكرده است، پس چگونه بود كه ابوبكر در وصیت خویش، خلیفة بعدی و جانشین خود را تعیین كرد و به صراحت عمر بن الخطاب را بعد از خود به عنوان خلیفة مسلمین خواند، در حالی كه پیامبر (ص)- كه ابابكر به فرض جانشین اوست- در تعیین جانشین خود و رسالت الهی دچار غفلت و نسیان گشته است و هیچ جانشینی را برای خود بر مردم تعیین نكرده است.

هرگز! چرا كه بنابر آیات گذشته پیامبر مأمور به تعیین جانشین و وصی خود بود و اگر هم تعیین نموده است پس چرا آن را تغییر دادند.

 «فمن بدّله بعد ماسمعه، فانّما اثمه علی الذین یبدلونه.» (15)

--------------------------------------------------------------------------------

 (1)- هیثمی، مجمع الزوائد، مكتبه قدسی، ج 9، ص 113 و ابن حجر، تهذیب التهذیب، مطبعه مجلس، ج 3، ص 106.

 (2)- سورة بقره، آیة 132.

 (3)- سورة بقره، آیة 180 و 181.

 (4)- صحیح بخاری، ج 4، ص 2 و صحیح مسلم، ج 3، ص 1249، ح 1 و سنن ابن ماجه، ص 901، ح 2699.

 (5)- شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، ج 19، ص 259 و ج 13، ص 352.

 (6)- سورة بقره، آیة 44.

 (7)- سورة مائده، آیة 67.

 (8)- سورة مائده، آیة 3.

 (9)- واحدی، اسباب النزول، مطبعة هندیه، ص 150 و فخر رازی، مفاتیح الغیب، مطبعة دارالطباعه عامره، ذیل آیة 67 از سورة مائده و سیوطی، الدرالمنثور، مطبعة میمنیه مصر، ذیل آیة 3 مائده، و خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، مطبعة سعادت، ج 8، ص 290.

 (10)- سورة آل عمران، آیة 33.

 (11)- سورة یس، آیة 1 و 2.

 (12)- صحیح ترمذی، مطبعة بولاق، ج 2، ص 195 و صحیح مسلم، مطبعة بولاق، كتاب الفضائل، باب التفصیل نبیّنا علی جمیع الخلائق.

 (13)- صحیح مسلم همان، كتاب الاماره، باب الناس تبع لقریش و صحیح بخاری، كتاب الاحكام و مسند احمد حنبل، مطبعة میمنیه مصر، ج 5، ص 90 و 92.

 (14)- سورة آل عمران، آیة 95.

 (15)- سورة بقره، آیة 181.

http://www.shakheshytan.blogfa.com/post-170.aspx

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید بعضی وقت ها ما آنقدر از موضوع سیمای حجاب غافلیم که هروقت صحبت از بد حجابی میشه مستقیما ذهنمان به طرف کسانی میره که موهاشون از روسریشون زده بیرون و یا لباس نازک و چسپانی پوشیدند.

البته در مردها هم به نوعی این موضوع چسپندگی لباس صدق می کند. داخل پرانتز( دیگه داره حالم از این آقایونی که شلوار فاق کوتاه می پوشند، بهم میخوره. نمونه اش دیروز تو مسجد . جلوم بود وقتی می رفت سجده ...! اون پشت موتوری ها که دیگه هیچی! به قول محمد امین من! ایییییییییییییییی!)پرانتز بسته

اما دو سه شب پیش من نمونه ی بارزی از بدحجابی رو دیدم که اگر بگم تعجب می کنید!

سکانس اول: مهمون هامون اصلا مذهبی نبودند/ اهل نماز بودند ولی خب زیاد با تیپ ما جور نبودند/ ولی انگار خیلی از مهمونی خوششون اومده بود که می گفتند: حاج آقا اگر خونه ما نیاید به خدا ناراحت میشیم/

سکانس دوم: آخر شب بود که مهمون هامون داشتند می رفتند/ خب خونه‌ی آپارتمانی و مشکلاتش!/ دخترکوچولویه مهمون ما هم ناشنوا/ جیغ هاش خیلی بلند بود/ مادر بیچاره اش هی اشاره می کرد بهش که/ فایده ای نداشت/ طفلکی که دست خودش نبود.

سکانس سوم: یک دفعه سر کله زن همسایه بالایی پیدا شد/ چراغ های محوطه خاموش بود/ ناگهان خانوم همسایه در حالی که فقط نوک بینیش از چادر پیدا بود جلوی مهمون ها سبز شد/ و با صدای بلند و عصبانیت که شما چقدر بی فرهنگین؟/ نمی تونید صدای این بچه تونو خفه کنید؟/ مرد مهمون درحالی که تیپ مذهبی هم نداشت گفت: خانوم! شما مگه شوهر ندارید که ساعت 12 شب جلو 3 مرد نامحرم دراومدیدو.../ گفت: مگه چه اشکالی داره؟ خانوم فاطمه زهرا هم در اجتماع ظاهر می شدند و.../ دیگه نتونستم تحمل کنم و گفتم: دهنتو آب بکش/ کی حضرت زهرا(س) ساعت 12 شب میاد بین 3 مرد نامحرم ظاهر بشه؟/ کی حضرت زهرا (س) همسایشو جلوی مهمون ضایع می کنه؟/ و ادامه داستان که بگذریم...

سکانس چهارم: زن مهمان ما که مانتویی بود ولی اون روز نمی دونم چطور شده بود که چادر گذاشته بود؟/ وشاید قصد داشت همیشه چادر بذاره، گفت: همین کارهارو می کنید که حالمون از شما چادری ها بهم میخوره/ نمی تونستی همسایه تو جلوی مهمون ها ضایع نکنی؟/ خانوم محجبه؟؟؟!!!

.......................................

پی سکانس: دختر مانتویی پولدار بالاشهری وقتی دید شهید گمنام آوردند نتونست تو خونه بشینه و رفت برای تشییع جنازه/ خیلی متاثر شده بود / خیلی هم گریه کرده بود/ موقع برگشتن باباش دنبالش نیومد/ ناچار سوار اتوبوسی شد که خواهران سوارش بودن/ همه هم محجبه بودند الا خودش/ ناگهان یک خانوم محجبه ای از ته اتوبوس با صدای بلند فریاد زد: برای اینکه بعضی ها از شهدا خجالت بکشند و حجاب رو رعایت کنند صلوات بفرست ...

حالا به نظر شما خود حجاب مهمتره یا سیمای حجاب ؟؟؟

  http://www.rutin.blogsky.com/1390/02/20/post-84/

 http://www.harimeandisheh.blogfa.com/post-174.aspx