تبیان، دستیار زندگی

اشک به دادم نرسد می شکنم

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

بر لب کلبه ی محصور وجود،

من در این خلوت خاموش سکوت،

اگر از یاد تو یادی نکنم، می شکنم

اگر از هجر تو آهی نکشم،

تک و تنها، می شکنم

به خدا می شکنم 

 چشمانمان را بر گذر قاصدک ها باز کنیم

که زمان ساز سفر می زند

دست به دست هم دهیم ، دلهایمان را یکی کنیم

بی هیچ پاداشی حراج محبت کنیم ،

باور کنیم که همه ی ما خاطره ایم

دیر یا زود

رهگذر قافله ایم