مشاهده مطالب کاربر

خیام و حافظ هردو خردورزی را می‌ستایند، اما حافظ توجهی ویژه به عشق و رندی دارد

حافظ و خیام ؛ تفاوت‌ها و تشابه‌ها

خیام و حافظ دو ستاره‌ تابناك آسمان ادب از جمله نام‌آورترین پارسی‌سرایان در درازنای تاریخ به شمار می‌آیند.

با این كه این دو سخن‌سرای نامدار در 2 برهه زمانی متفاوت از یكدیگر می‌زیسته‌اند اما تشابه‌هایی فراوان در افكار و اقوال آنان دیده می‌شود كه سبب شده است ادب‌پژوهانی چون شبلی نعمانی در شعر العجم، بهاءالدین خرمشاهی در حافظ‌نامه، محمد امین ریاحی در گلگشت در شعر و اندیشه حافظ و تنی چند دیگر از نامداران این عرصه حافظ را خیامی دیگر بخوانند و بدانند.

اما آیا به‌راستی این‌گونه بوده و حافظ را به سبب همسانی برخی اندیشه‌هایش با خیام، خیامی دیگر باید خواند؟

نگارنده بر آن باور است كه افكار خیام و حافظ واجد بسی ویژگی‌های مشترك است، اما ناهمسانی گفتار و پندار آن دو نیز كم نیست و از این رهگذر تلاش می‌دارد با بیان برخی از موارد افتراق به تبیین این مدعا بپردازد. با وجود این، در وهله‌ نخست سخن از برخی اشتراكات خیام و حافظ خواهد گفت و آنگه رو به سوی ارائه شماری از موارد اختلاف خواهد نهاد، چرا كه ناگفته پیدا است تا تشابه‌ها ملموس نشوند، ذكر حدیث تفاوت‌ها بی‌معنی جلوه‌گر خواهد شد.

الف: همسانی‌های افكار خیام و حافظ

در شعر خیام مضامینی چندگانه دیده می‌شود كه همان مفاهیم در سروده‌های حافظ نیز دیده می‌شود و از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره كرد:

1ـ حیرت در كار جهان و عدم آگاهی از رمز و راز آن: یكی از ویژگی‌های اصلی تفكر خیامی حیرت ناآگاهی از كار جهان است:

در دایره‌ای كآمدن و رفتن ماست‌/‌ آن را نه بدایت نه نهایت پیداست ‌/‌ كس می‌نزند دمی در این معنی راست‌/‌ كاین آمدن و رفتن به كجاست

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من‌/‌ وین خط مقرمط نه تو خوانی و نه من

حافظ نیز بسان خیام مبهوت است و تشابه فكری آن دو بسی نمایان و از جمله در ابیات زیر:

ساقیا جام میم ده كه نگارنده‌ غیب‌/‌ نیست معلوم كه در پرده‌ اسرار چه كرد

عیان نشد كه چرا آمدم كجا بودم‌/‌ دریغ و درد كه غافل زكار خویشتنم

2ـ چون و چرا در كار خلقت: دیگر ویژگی اندیشه‌ خیام چون و چرا در كار خلقت است. او حكمت آفرینش را در نمی‌یابد و به این سبب دراین‌باره بسیار سخن گفته است:

دارنده چون تركیب طبایع آراست‌/‌ از بهر چه او افكندش اندر كم و كاست‌/‌ گر نیك آمد شكستن از بهر چه بود‌/‌ ور نیك نیامد این صور عیب كراست

حافظ هم چون و چرای بسیاری در اشعارش درباره‌ اسرار دنیا داشته است، از آن جمله می‌توان ابیات زیر را گواه آورد:

ز سر غیب كس آگاه نیست قصه مخوان‌/‌ كدام محرم دل ره در این حرم دارد‌/‌ وجود ما معمائیست حافظ‌/‌ كه تحقیقش فسون هست و فسانه

این چه استغناست یارب وین چه قادر حكمت است‌/‌ كاینهمه زخم نهان هست و مجال آه نیست

3ـ ناپایداری جهان: مرگ و زوال در شعر خیام واجد نمودی برجسته است. یاد مرگ در شعر او به طور معمول با گریزها و كنایه‌های شاعرانه به سبزه، سبو و یادكرد درگذشت صاحبان قدرت و پریچهرگان همراه است:

هان كوزه‌گرا بپای اگر هوشیاری‌/‌ تا چند كنی بر گل آدم خواری‌/‌ انگشت فریدون و كف كیخسرو ‌/‌ بر چرخ نهاده‌ای چه می‌پنداری

هر سبزه كه بر كنار جویی رسته است‌/‌ گویی ز لب فرشته‌خویی رسته است‌/‌ پا بر سر سبزه تا به خواری ننهی‌/‌كان سبزه ز خاك لاله‌رویی رسته است

حافظ نیز بر ناپایداری جهان پای فشرده و در بسیاری موارد، گفتمان خویش را خیام‌گونه بیان داشته است:

قدح به شرط ادب گیر زانكه تركیبش‌/‌ زكاسه‌ سر جمشید و بهمن است و قباد

روزی كه چرخ از گل ما كوزه‌ها كند‌/‌ زنهار كاسه‌ سر ما پرشراب كن

4ـ‌ شادی‌طلبی و عشرت‌جویی: به باور خیام دنیا فاقد اعتبار است و انسان نمی‌تواند دریابد سرانجامش در دوران پس از مرگ چه خواهد بود، بهترین كار غنیمت شمردن وقت به شادی و قدر دانستن زمان به عیش است:

ای دل غم این جهان فرسوده مخور‌/‌ بیهوده نه غمان بیهوده مخور‌/‌چون بوده گشت و نیست نابوده پدید‌/‌ خوش باش غم بوده و نابوده مخور

دهقان قضا بسی چو ما كشت و درود‌/‌ غم خوردن بیهوده نمی‌دارد سود‌/‌ پر كن قدح می‌بكفم درنه زود‌/‌ تا بازخورم كه بودنی‌ها همه بود

در اشعار حافظ نیز می‌توان ردپای تفكر خیامی را به عینه دریافت و براحتی پی برد كه او نیز بر شادجویی و شادزیستی تاكید دارد:

اگر غم لشگر انگیزد كه خون عاشقان ریزد‌/‌ من و ساقی بهم سازیم و بنیادش براندازیم‌/‌ چو دردستست رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش‌/‌ كه دست‌افشان غزل خوانیم و پاكوبان سر اندازیم

5 ـ جبرگرایی: اعتقاد به جبر خصیصه‌ای است كه در اشعار خیام كاملا جلوه‌ می‌نماید. از منظر او، انسان دستخوش بازی تقدیر است و همه امور به حكم و اراده تقدیر جریان می‌یابند:

بر من قلم قضا چو بی من رانند‌/‌ پس نیك و بدش چرا زمن می‌دانند‌/‌ دی بی من و امروز چو دی بی من و تو‌/‌ فردا به چه حجتم به داور خوانند

زین پیش نشان بودنی‌ها بوده است‌/‌ پیوسته قلم زنیك و بد فرسوده است‌/‌ در روز ازل هر آنچه بایست بداد‌/‌ غم خوردن و كوشیدن ما بیهوده است

دیوان لسان‌الغیب شیراز، حافظ نیز سرشار از اشعار مرتبط با جبر است و به‌وضوح تمایلات جبرگرایانه او را نمایان می‌سازد:

در كار گلاب و گل حكم ازلی این بود‌/‌كاین شاهد بازاری وین پرده‌نشین باشد

نیست در دایره یك نقطه خلاف از كم و بیش‌/‌ كه این مساله بی‌چون و چرا می‌بینم

ب: ناهمسانی‌های شعر خیام و حافظ
علاوه بر موارد یادشده در شعر حافظ، جلوه‌هایی چندگانه رخ می‌نماید كه در شعر خیام اثری از آنها دیده نمی‌شود یا اگر هم مشاهده گردد، كمرنگ و ابتر می‌نماید و از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره كرد.

نكته: به باور حافظ ریا و دورویی جزئی از صفات اخلاقی بسیاری از مردمان معاصرش شده بود. بدین جهت، او بر صوفیان پشمینه‌پوش دروغین تاخت و نازاهدان زاهدنما را ملامت نمود. درحقیقت، حافظ از سالوس نفرت داشت و ریا را شرك خفی برمی‌شمرد

1- اعتقاد راسخ حافظ به معاد: آخرت‌اندیشی و معادگرایی حافظ با وجود شك و شبهه‌های كمرنگ و شیرینش از محكمات شعر او است:

هست امیدم كه علی‌رغم عدد روز جزا‌/‌ فیض عفوش ننهند بار گنه بر دوشم

از نامه‌ سیه نترسم كه روز حشر‌/‌ با فیض لطف او صد توان از این نامه طی كنم

این در حالی است كه اعتقاد به جهان دیگر در رباعی‌های خیام حالت ابهام دارد:

گویند مرا كه دوزخی باشد مست‌/‌ قولی است خلاف دل در آن نتوان بست‌/‌ گر عاشق و میخواره به دوزخ باشد‌/‌ فردا بینی بهشت همچو كف دست

من هیچ ندانم كه مرا آن‌كه سرشت‌/‌ از اهل بهشت كرد یا دوزخ و بهشت‌/‌ جامی و بتی و بربطی بر لب كشت‌/‌ این هر سه مرا نقد و ترا نسیه بهشت

2- ستایش عشق در شعر حافظ: حافظ پیرو مكتب عشق بود، عشق را مایه‌ امتیاز انسان می‌دانست و تمام سیر و سلوك شخصی خویش را بر پایه آن بنیاد نهاد:

طفیل هستی عشقند آدمی و پری‌/‌ ارادتی بنما تا سعادتی ببری

هر آن كسی كه در این جمع نیست زنده به عشق‌/‌ بر او نمرده به فتوای من نماز كنید

در شعر خیام به‌رغم آن كه سخن از خوبرویان و پریرویان و لب لعل و اصطلاحاتی چنین بسیار است اما توجه چندانی به عشق بویژه نوع عرفانی آن نشده و اگر هم سخنی دراین باره گفته آمده بیشتر دربار‌ه‌ شادجویی و عیش این جهانی است. شگفت آنجاست كه در كل رباعیات خیام به اندازه‌‌ انگشتان دو دست نیز از عشق و تركیبات آن نام برده نشده و اگر هم بندرت یادی شده هیچ‌گاه در ستایش آن نبوده بلكه بیشتر بر نشان از تاكید بر شادخواهی و یا نمایان ساختن هیبت مرگ دارد.

رباعی‌های زیر بر درستی این دعوی گواهند:

گویند هر آن كسان كه باپرهیزند‌/‌ ز انسان كه بمیرند چنان برخیزند‌/‌ ما با می‌و معشوقه از آنیم مدام‌/‌ باشد كه به حشرمان چنان انگیزند

این كوزه چو من عاشق زاری بوده است‌/‌ در بند سر زلف نگاری بوده است‌/‌ این دسته كه بر گردن او می‌بینی‌/‌ دستی است كه بر گردن یاری بوده است

3- انتقاد از زهد و تصوف ریاكارانه در شعر حافظ: به باور حافظ ریا و دورویی جزئی از صفات اخلاقی بسیاری از مردمان معاصرش شده بود. بدین جهت، او بر صوفیان پشمینه‌پوش دروغین تاخت و نازاهدان زاهدنما را ملامت نمود. درحقیقت، حافظ از سالوس نفرت داشت و ریا را شرك خفی برمی‌شمرد:

گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود‌/‌تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود

دلم از صومعه بگرفت و خرقه‌ سالوس‌/‌كجاست دیر مغان و شراب ناب كجا

واعظان كاین جلوه در محراب و منبر می‌كنند‌/‌چون به خلوت می‌روند آن كار دیگر می‌كنند

چنین مفهومی در شعر خیام به تقریب اصلا وجود ندارد. حتی می‌توان با كمی اغماض گفت خیام نه تنها به زهد ریاكارانه توجهی معطوف نداشته است بلكه برعكس به سبب اصرارش بر شادجویی بر زاهدان راستین نیز تاخته است.

قومی متفكرند اندر ره دین‌/‌ قومی به گمان فتاده در راه یقین‌/‌ می‌ترسم از آن كه بانگ آید روزی‌/‌ كای بی‌خبران راه نه آنست و نه این

4- تبلیغ اعتدال و میانه‌روی در شعر حافظ: رعایت تعادل و میانه‌گزینی راهی است كه حافظ به اجرای آن در انجام هر كاری توصیه و سفارش می‌كند:

دلا دلالت خیرت كنم به راه نجات‌/‌ مكن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

زیادتی مطلب كار بر خود آسان گیر‌/‌ صراحی می‌لعل و بتی چو ماهت بس

در تفكر خیام، نشانی از اعتدال و میانه‌روی نمی‌توان جست، بلكه بالعكس این زیاده‌جویی بویژه در شادی است كه خیام تبلیغ می‌نماید:

گر یك نفست ز زندگانی گذرد‌/‌ مگذار كه جز به شادمانی گذرد‌/‌ هشدار كه پرمایه سودای جهان‌/‌ عمر است چنان كش گذرانی گذرد

برآیند سخن

بی‌گمان مراتب تشابه و تفاوت افكار خیام و حافظ بسی بیش از این است، اما چه شود كه این مختصر را مجالی برای هویدا ساختن تمام آنها نیست.

به عنوان برآیند سخن می‌توان گفت با وجود تمام تشابه‌های گفتمان‌های خیام و حافظ، در بسیاری از موارد آن دو در مسیرهایی جدا از هم طی طریق می‌كردند. به عبارت دیگر، اندیشه‌ خیام اندیشه‌ای سرشار از تردید و اعتراض است. به‌رغم ستایش خردورزی و تعقل، كلامش تلخ، سرد و بسان سرزنش است. او خود تا اندازه‌ای روشن‌بینانه این تردیدها، اعتراض‌ها، ابهام‌ها و سرزنش‌ها را پاسخ گفته است. نوشداروی وی برای درمان زخم‌هایی چنین رنج‌آور، خردورزی، پند گرفتن از سرنوشت گذشتگان، بیدار‌دل ماندن و بویژه بهره برگرفتن از حال است. اما كار حافظ در كنار ستایش خرد، كشیدن دست نوازش بر عشق و رندی است، از آمال و آلام زنده و همیشگی انسان سخن گفتن است، پرداختن به مسائل ابدی انسان است. به باور حافظ دار و ندار انسان دنیا و آخرت است. نوشداروی او برای التیام آلام بشری و نیل انسان به آمال همیشگی‌اش عشق و رندی است كه راه رهایی دنیوی و راز گشایش و رستگاری اخروی را نشان می‌دهد.

شنبه 30 مهر 1390 - ساعت 12:53

شماره خبر: 100857397009

«دحو الارض»روزی که جهان خاكی حیات گرفت

اعمال شب و روز 25 ذی‌القعده

جام جم آنلاین: به فرموده امیرالمؤمنین(ع) نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنجم ذی القعده بود و برای آن اعمالی چون «روزه»، «نماز» و «شب‌زنده‌داری» توصیه شده است.

«دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.

مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.

از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندک اندک زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.

از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده‌اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛ از جمله:

- میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه‌السلام
- میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام
- خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.
- در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه‌الشریف در همین روز قیام خواهد کرد.

اعمال شب و روز دحو الارض

*روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، در روایتی روزه‏اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود، از برای روزه‏دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.

* نماز: نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» .

*دعا: خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده، خواندن آن مستحب است:
«اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ». (فارس)

«دحو الارض»روزی که جهان خاكی حیات گرفت

اعمال شب و روز 25 ذی‌القعده

به فرموده امیرالمؤمنین(ع) نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنجم ذی القعده بود و برای آن اعمالی چون «روزه»، «نماز» و «شب‌زنده‌داری» توصیه شده است.

«دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.

مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.

از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندک اندک زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.

از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده‌اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛ از جمله:

- میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه‌السلام
- میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام
- خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.
- در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه‌الشریف در همین روز قیام خواهد کرد.

اعمال شب و روز دحو الارض

*روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، در روایتی روزه‏اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود، از برای روزه‏دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.

* نماز: نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» .

*دعا: خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده، خواندن آن مستحب است:
«اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

او منتظر توست
او منتظر آرزوهایت
خنده هایت
گریه هایت
ستاره شمردن هایت و عاشق بودن هایت است امروزت را دریاب
امروز جاودانه است
و
امروز زیباترین روز دنیاست!
چون امروز روزی است که آینده ات را آنطور خواهی ساخت که تا امروز فقط تصورش میکردی...

آری، زندگی را آنگونه که دوست داری تصور کن تا آنگونه شود!آنتونی رابینز در شرح این جمله ارزشمند پایانی می گوید : ذهن ما بهترین دوست ماست و ما را به کارهایی هدایت می كند كه حس می کند به نفع ماست. اگر آمال و آرزوهایی که دوست دارید را در ذهن خود تجسم کنید ذهن پرقدرت ما این طور احساس می کند که با بدست آوردن آن آرزو به شادی می رسیم، در نتیجه ما را واردار می کند تا به موارد دوست داشتنی خود دست یابیم تا از این راه ارباش را خشنود سازد. به طوری كه همانند آهن ربایی پر قدرت عمل كرده و موارد مورد نیاز برای رسیدن به زندگی دوست داشتنی را هویدا می سازد و جالب اینجاست كه این عوامل از قبل در اطراف ما وجود داشتند ولی چون ذهنمان حس نکرده بود که ما به چه چیز علاقه مندیم به همین خاطر نمی توانستیم عوامل رسیدن به زندگی دوست داشتنی را مشاهده كنیم. پس بهتر است زندگی را آنگونه که دوست داری تصور کنی تا آنگونه شود ...

آش لپه مخصوص فصل پاییز!از آنجایی که در فصل پاییز به دلیل شرایط نامساعدو متغیر هوا سرماخوردگی در بین افراد به خصوص بچه ها زیاد می شود غذای پیشنهادی این هفته آش مخصوص این فصل است...
با شروع فصل پاییز و متغیر بودن هوایی که قابل پیش بینی نیست معمولا افراد به خصوص بچه ها بیشتردر معرض سرماخوردگی خواهند بود، غذای پیشنهادی این هفته می تواند برای این زمانها بسیار مفید باشد. مواد لازم برای پنج نفر:لپه نصف پیمانهسویا 1 پیمانه خرده برنج نصف پیمانهعدس نصف پیمانهسبزی آش 1 کیلوگرمنعناع و جعفری 200 گرمروغن زیتون به میزان لازم آب به میزان لازمنمک وزردچوبه به میزان لازم طرز تهیه:لپه ی خیس کرده را یک ساعت بپزید، سویا را نیز به مدت نیم ساعت با آب و زردچوبه و برنج جداگانه پخته، پس از پخته شدن، لپه، عدس و سبزیها را به آن اضافه کنید و به مدت 45 دقیقه با حرارت ملایم طبخ دهید، باید مراقب باشید که ته نگیرد و با فاصله ای نه چندان زیاد آنها را به هم بزنید پس از آماده شدن با روغن زیتون نوش جان شود. نکته:این طریقه ی پخت گیاهی آش لپه است در صورت تمایل می توانید به جای سویا از گوشت نیز استفاده کنید.

چطور به کودک خردسال آموزش دهیم اسباب بازی‌هایش رامرتب کند؟ تمیز کردن اتاق و مرتب کردن اسباب بازی‌ها بعد از یک روز شاد و مفرح و پر از بازی، احتمالا یکی از کارهایی است که کودک تمایلی به انجام آن ندارد. اما کودک باید اسباب بازی‌ها و ریخت و پاش‌هایش را جمع کند. یکی از مهمترین قسمت‌های پیشرفت و رشد یک جوان، مسئولیت پذیری است که همین مرتب کردن اسباب بازی‌ها در دوران کودکی ، به شکل گیری مسئولیت پذیری در آینده وی کمک می‌کند. چگونگی آموزش کودک در مورد مرتب کردن اسباب و لوازم‌اش، زمینه ساز مسئولیت پذیری او در بزرگسالی، و ساختن شخصیت وی برای مواجهه با کارهای سخت و مهم است. اگر در دوران کودکی، بعد از بازی فرزندتان، شما ریخت و پاشهایش را جمع کنید در بزرگسالی هم توقع دارد کسی کارهایش را برایش ساماندهی کند. در اینجا چگونگی این آموزش را با هم بررسی می‌کنیم: در انتخاب کلمات خود دقت کنیدهیچگاه نگویید " جمع و جور کن" زیرا یک به هم ریختگی وسیع به راحتی می‌تواند کودک خردسال را دست پاچه کند. به او طوری فرمان دهید که در آن راهنمایی نهفته باشد مثلا بگویید " اول ماشین‌ها رو جمع کن، بعد سراغ کتابها برو" بدین ترتیب با شکستن کارها و تقسیم آنها به کارهای کوچک‌تر، یک کار به ظاهر بزرگ و بی انتها تبدیل به مجموعه‌های کوچک و قابل کنترل می‌شود. برای کودک توضیح دهید چرا مرتب کردن لوازم ضروری استضرورت نظم و ترتیب برای شما روشن است اما برای کودک خردسال انجام این کار بیهوده و مضحک به نظر می‌رسد. برای کودک انبارهایی جذاب ایجاد کنیدبرچسب‌های تصویری برای روی کشوها و درهای کمد کودک تهیه کنید تا بدین ترتیب به کودک کمک کنید جای لوازم را بهتر و راحت‌تر پیدا کند. برای این کار می‌توانید از نقاشیهای خود کودک یا تصاویری که از مجلات در می‌آورید استفاده کنید. زیر هر تصویر هم با خط خوانا و درشت طوری که خواندن آن برای کودک راحت باشد، نام لوازمی که باید در آن قسمت قرار گیرد را بنویسید. آواز بخوانید و موزیک پخش کنیدخواندن آواز هنگام مرتب کردن یا انجام این کار همراه با موزیک باعث می‌شود کسالت کار از بین رفته و این کار تبدیل به کاری شاد و مفرح شده ضمن این که سرعت انجام کار هم در این شرایط افزایش پیدا می‌کند. جمع و جور کردن را تبدیل به یک بازی کنیدمثلا یک زمان ده دقیقه‌ای را با ساعت تنظیم کنید و به کودک بگویید "بیا ببینیم تا ده دقیقه‌ای که این ساعت زنگ می‌زند می‌توانی تو تکه‌های پازل را جمع کنی و من هم لباس‌های عروسک را جمع کنم؟" کارهای کودک را اصلاح نکنیدوقتی کار مرتب کردن اتاق کودک انجام شد،‌کارهایی که به نظر شما به خوبی انجام نشده را دوباره خودتان انجام ندهید. رو تختی صاف نیست؟ نباید شما آن را صاف کنید. عروسک‌ها و لوازم‌شان به خوبی در قفسه مرتب نشدند؟ نادیده بگیرید. مطمئن باشید در سایه تکرار این کارها، کودک می‌آموزد که به خوبی از عهده انجام آنها بر آید. مسلم است یک کودک 4 ساله نمی‌تواند به خوبی یک آدم بزرگسال از عهده انجام کارها برآید. برای کارهای صحیح به کودک پاداش بدهیدیک نمودار تهیه کنید و هر وقت که کودک کارش را تکمیل کرد و به خوبی آن را انجام داد، یک برچسب روی این نمودار به او جایزه دهید، با این شرط که مثلا تعداد برچسب‌ها به 10 عدد رسید برای کودک جایزه‌ای تهیه کنید.

جلوی خاک بازی کودکان را نگیرید ! در اروپای شرقی، بسیاری از کودکان عادت دارند تا هنگام خاک بازی دستان کثیف خود را به دهان ببرند که معمولا مورد خوشایند والدین نیست.

در تازه ترین تحقیقات انجام شده در دانشگاه کرنل نیویورک مشخص شد: خاک بازی کودکان و ورود گرد و غبار به سیستم گوارشی کودکان خطری برای سلامتی آنان ندارد.
به گزارش ایسنا در اروپای شرقی، بسیاری از کودکان عادت دارند تا هنگام خاک بازی دستان کثیف خود را به دهان ببرند که معمولا مورد خوشایند والدین نیست. با این حال جدیدیترین تحقیقات صورت گرفته بر روی ۴۸۰ کودک در نیویورک نشان می دهد گل و خاک به مانند سپری در برابر انگل ها و سموم عمل می کند و ورود مقداری از آن به سیستم گوارشی کودک علاوه بر بالابردن مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها مشکلی برای سیستم گوارشی ایجاد نمی کند.در این مطالعه گفته شده كه بیش از دو هزار سال پیش در برخی از مناطق روستایی برای درمان اختلالات روده ای و اسهال از خاک رس و گل استفاده می‌شد.براساس گزارش پایاگاه اطلاع رسانی دلفی، با این حال این بدان معنا نیست که به کودکان آموزش داده شود تا خاک بخورند بلکه نباید از ورود احتمالی گرد و غبار و خاک به دستگاه گوارشی کودک نگران شد.

چطور یک بانک بزنیم؟ ! در شرایطی که هر بانکی در بهترین شرایط 10 تا 17 درصد کارمزد برای ساده ترین وام های به اصطلاح قرض الحسنه! خود دریافت می کند، بانک زدن راه بهتری است !   آیا تا به حال به این فکر افتاده اید که برای خودتان و اعضای خانواده تان بانک بزنید؟بله خود شما تا به حال به این فکر بوده اید که بانکدار باشید؟ اشتباه نکنید این یک مطلب طنز نیست بلکه تلاش ما این است که شما را با نحوه راه اندازی یک صندوق قرض الحسنه خانوادگی آشنا کنیم تا از این به بعد بانکدار خود و خانواده تان باشید و به این ترتیب از مزایای یک بانک خانوادگی بهره مند شوید.  قرض الحسنه نوعی قرض است که در آن بهره‌ای در کار نباشد. این ویژگی خود سبب شده تا قرض الحسنه در بین مردم محبوبیت یابد و همه ما در پی گرفتن وام بدون بهره و سود باشیم.یکی از ویژگی های قرض الحسنه امکان همگانی و اجرایی بودن آن در تمامی محیط های کوچک و خانوادگی است. صندوق های قرض الحسنه خانوداگی,صنفی و کارکنان شرکت های کوچک سالهاست در کشور وجود داشته و صندوق های قرض الحسنه مساجد را می توان جزو پیشگامان عرصه قرض الحسنه پس از انقلاب دانست.   مزایای قرض الحسنه   وام بدون بهرهدر شرایطی که هر بانکی در بهترین شرایط 10 تا 17 درصد کارمزد برای ساده ترین وام های به اصطلاح قرض الحسنه! خود دریافت می کند وامی که هیچ بهره ای ندارد از نظر اقتصادی بسیار جذاب خواهد بود.   بهبود کیفیت زندگیوقتی سنت قرض الحسنه رواج پیدا می کند سطح زندگی تمامی اعضا به یک شکل موزون و موازی بهبود می یابد و این امر به نوبه خود در بهبود شرایط زندگی تمامی اعضا موثر خواهد بود.    چطور صندوق قرض الحسنه تاسیس کنیم؟تاسیس یک صندوق قرض الحسنه کوچک کار چندان پیچیده ای نیست و احتیاج به مهارت های عجیب و غریب بانکداری و حتی حسابداری هم ندارد و یک فرد معمولی با حد اقل سواد و توانایی استفاده از ماشین حساب می تواند قرض الحسنه تاسیس کند برای اینکار کافیست:   الف: هیات رئیسه تعیین کنیداز هر خانواده 5 تا 7 نفر انتخاب می شوند که وظیفه اصلی آنها تعیین اساسنامه صندوق,تعیین حق عضویت,جمع آوری مبالغ و در نهایت تعیین نوبت های وام است. البته این به آن معنا نیست که سایر اعضا حق اظهار نظر در این امور را ندارند بلکه به معنی آنست که این افراد در این مسائل مسئول هستند.معمولا اعضای هیات موسس یا هیات رئیسه از طریق نظرسنجی و به انتخاب اعضا صورت می گیرد.   ب: اساسنامه بنویسید 1-درابتدا باید مبلغ واریزی هر فرد به صورت ماهیانه مشخص شود.
2-پرداخت وام به اعضا تامدت صلاحدید خودشان مثلا 6یا12ماه متوقف باشد.
3-پس از مدت توقف وام 6 یا 12 ماه هریک از اعضا می تواند درخواست وام نماید.
4-سقف وام پرداختی نسبت به توافق اعضای اصلی5تا7نفر است.
5-مثلا اگر سال اول پرداخت حق عضویت ماهیانه 10هزارتومان است بهتر است سقف وام پرداختی از 100هزار توام بیشتر نباشد.
6-مبلغی بعنوان رسوب صندوق درنظرگرفته شود تا هم موجودی صندوق از آن مبلغ کمتر نباشد و هم در مواقع ضرورت یک خانواده بتوان سریع در اختیار آن قرارداد.
7-مبلغ ماهیانه به صورت دوره ای که بهتر است سال باشد افزایش یابد، البته نسبت به توان پرداخت اعضا می توان کاهش نیز داد.
8-بصورت سالیانه مجمعی برگزار شود تا همه اعضا در جریان فعالیتهای یکدیگر قرار گیرند.
9- 2یا 3 نفر بعنوان بازرس قراداده شوند تا در صورت عدم پرداخت دیگران گزارشی تهیه کنند و به مجمع ارائه دهند.
10-هرسال با افزایش پرداختی ماهیانه مبلغ وام افزایش می یابد.   ج: تشکیل جلسات مداوم و قرعه کشی برای پیشگیری از هر گونه اختلاف نظر و به منظور تبادل مستمر افکار لازم است کلیه اعضا در جلسات منظمی شرکت داشته و ضمن تبادل افکار و نظرات در خصوص اولویت های اعطای وام و همچنین نحوه مقابله با دیرکردهای احتمالی پرداخت اقساط تبادل نظر کنند.   د: نظارت بر منابع و مخارج از آنجا که نظارت بر منابع و مصارف موجودی قرض الحسنه های کوچک کار چندان پیچیده ای نیست در صورتی که حسابدار و مسئول حسابرسی به طور مستمر بر منابع و مصارف نظارت کنند مشکل کسری بودجه پیش نخواهد آمد. البته این در صورتی است که کلیه اعضا هم به تعهدات خود پایبند بوده و حق عضویت و اقساط خود را به موقع پرداخت نمایند.   در صورت صلاحدید اعضای اصلی ورود اعضای جدید به دو صورت امکان پذیر است: *اعضای جدید می توانند باپرداخت کلیه حق عضویت ها به صورت یکجا به عضویت درآیند ولی باز هم حق رای دادن ندارند و می توانند نصف مبلغ حق عضویت را همان ابتدای کار وام درخواست نمایند.
*اعضای جدید می توانند روند سال ابتدایی مجمع را پیش گیرند یعنی با همان حق عضویت سال اول آغاز نمایند و تاسقف همان مبلغ 100هزارتومان وام دریافت کنند.  به این ترتیب می توان از محل مبلغ جمع آوری شده مبالغ مناسبی را به سایر اعضای صندوق اختصاص داد و به ترتیب همگی از مزایای این وام بدون بهره استفاده کنند.

اصرار نوعروس‌ها برای لاغرشدن قبل از جشن عروسی به تشدید چاقی منجر می‌شود.

كارشناسان استرالیایی در یك مطالعه جدید ادعا كردند: عروس‌هایی كه تلاش فراوان می‌كنند تا پیش از جشن عروسی‌شان، وزن خود را كم كنند ظرف چند ماه پس از مراسم با خطر چاقی بیشتر مواجه می‌شوند.

دكتر «ایوانكا پریچارد» از متخصصان دانشگاه «فلیندرز» در جنوب استرالیا با مطالعه روی 350 عروس به این نتایج دست یافته است.

وی می‌گوید: نوعروس‌هایی كه برای لاغرتر شدن در ماه‌های قبل از مراسم اصرار می‌ورزند، اغلب شش ماه پس از ازدواج، چاق‌تر می‌شوند.

به گزارش روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد، پریچارد می‌گوید: درك من از وضعیت فوق این است كه زنان در این شرایط و قبل از جشن ازدواج به شدت رژیم می‌گیرند و ورزش می‌كنند اما از آنجا كه جشن عروسی را به عنوان هدف خود برای لاغر شدن در نظر می‌گیرند، بنابراین با تمام شدن مراسم تصور می‌كنند كه دیگر دلیلی برای رعایت كردن و كنترل وزن وجود ندارد و به همین خاطر رژیم خود را رها می‌كنند.

عشق هرگز خطا نمی کند و زندگی تا زمانیکه عشق هست ، به خطا نمی رود.

مرور بخشها

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

تبیان، دستیار زندگی

در حال بار گزاری ....

همه

متن

فیلم

صدا

تصویر

دانلود

مرور بخشها دین زندگی جامعه فرهنگ

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

مرور بخشها

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ