تبیان، دستیار زندگی

ای مرغ سحر! صبح شد و یار نیامد

ای شب! چه شد؟ آن شمع شب تار نیامد

ای نخل! غریبی که به دامان سحرگاه

آبت دهد از دیدۀ خونبار   نیامد

ای چاه! امامی که ز سوز جگر خویش

می‌گفت به تو راز دل زار نیامد

خورشید ولایت که در اطراف فقیران

پوشید دل شب گل رخسار نیامد

فریاد برآرید ز دل، منبر و محراب!

کای مسجدیان حیدر کرار نیامد

هر شب ز غم فاطمه می‌سوخت و می‌گفت

آمد سحر و قاتل خونخوار نیامد

با اشک نوشته است به رخسار یتیمی

مادر! پدرم از پی دیدار نیامد

مظلوم‌ترین رهبر تاریخ علی بود

بی یارتر از او به جهان یار نیامد

دیدند همه فاطمه‌اش نقش زمین شد

بر یاری او یک تن از انصار نیامد

«میثم»به خدا جامعه خواب است،وگرنه

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز

کان سوخته را جان شدو آواز نیامد

این مدعیان در طلبش بی خبرانند

آن را که خبر شد خبری باز نیامد

علی کوچولو تو قصه ها نیست

مثل من و تو اون دور دورا نیست

نه قهرمانه

نه خیلی ترسو

نه خیلی پر حرف

نه خیلی کم رو

خونشون در داره

در خونشون کلون داره

حیات داره ایون داره

اتاقش طاقچه داره

حیاتش باغچه داره باغچه ای داره گل گلی

کنار حوضش بلبلی

لای لای لای

لی لی لی لی - لی لی لی لی

این مادرش مادر علی

مامان خوبش چه مهربونه

علی کوچولو اینو می دونه

اینم باباش چه خالیه جاش

رفته به جبهه

خدا به همراش

علی کوچولو چه خوب و نازه

واسمون داره حرفای تازه

            عارفان علم عاشق می شوند          بهترین مردم معلم می شوند

         عشق با دانش متمم می شود        هرکه عاشق شد معلم می شود

ناگهان در نماز جمعه شهر عطر محراب جمکران گل کرد بغض تو تا شکست بر لبها ذکر یا صاحب الزمان (عج) گل کرد *** جان ایران! چه شد که جانت را جان ناقابلی گمان کردی؟

2،2 مگابایت

دانلود کلیپ تصویری

مستقیم یا غیرمستقیم

شب و سکوت وخلوتی ندارم        که سر به شانه خدا گذارم

کنون که شب هزار پرده تار است      نماز من دو رکعت انتظار است

به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم      تویی که نقطه عطفی به اوج آئینم

 کدام گوشه ی مشعر کدام کنج منا          به شوق وصل تو در انتظار بنشینم

روا مباد که بر بنده ات نظر نکنی             روا مباد که ارباب جز تو بگزینم

چو رو کنی به رهت درد و رنج نشناسیم        زلطف روی تو دست از ترنج نشناسیم

ای آفتاب رشحه ای از چشم تو          یک شب مباد بی نظرت سر کنم

انصاف نیست چشمه خورشید را      با چشم روشن تو برابر کنم

از چهره ات نقاب در افکن که من        خورشید را به پای تو پرپر کنم...

برای آمدنت انتظار کافی نیست                             

دعای اینهمه چشم انتظار كافی نیست