• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 42209
تعداد نظرات : 4513
زمان آخرین مطلب : 4076روز قبل
اهل بیت
از آیت الله العظمی وحید خراسانی:
ای دختر عقل و خواهر دین
وی گوهر درج وعز و تمكن
عصمت شده پایبند مویت
ای علم و عمل مقیم كویت
وی گوهر تاج آدمیت
فرخنده نگین خاتمیت
شیطان به خطاب"قم" براندند
پس تخت تو را به قم نشاندند
كاین خانه بهشت و جای حواست
ناموس خدای جایش اینجا است
اندر حرم تو عقل مات است
زین خاك كه چشمه حیات است
جسمی كه دراین زمین نهان است
جانی است كه در تن جهان است
این ماه منیرو مهر تابان
عكسی بود از قم و خراسان
ایران شده نور بخش ارواح
مشكاه صفت به این دو مصباح
از این دو حرم دلا چه پرسی
حق داند و صف عرش و كرسی
هر كس به درت به یك امیدی است
محتاج تر از همه"وحیدی" است
آیین غبارروبی
از آن روی كه در محدوده حرم، حریم ها وجود دارد و باید برای حفظ آن كوشید، حرم را، حرم نامیده اند. نقطه ثقل این حرم ضریح مقدس است كه چون انگشتری نگین خود را دربرگرفته است، پس باید با رعایت آداب وارده احترام حرم را حفظ كرد.
چنان كه می دانیم قسمتی از محدوده ضریح همواره محلی برای واریز نذورات و هدایای امت محمد(صلّى الله علیه وآله وسلَّم) به این ستاره پرفروغ بوده است چند صباحی كه می گذرد آیین غبار روبی برپا می شود، تلاوت آیات نورانی قرآن كریم، یادی از مصیبت های آل الله و مدح و مرثیه هماره به هنگام غبارروبی طنین انداز است.
درب ضریح كه گشوده می شود گروهی با لباس سفید بلند كه گویی لباس احرام به تن كرده اند با یاد خدا و با زمزمه یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه و سرشك از دیده جاری با بوسته به ضریح و با خضوع توفیق تشرف می یابند. زیارت قبر مطهر فروغ دیدگانشان می گردد و پس از جمع آوری نذورات و زدودن غبار، قبر شریف را با گلاب شستشو داده و با خاندان نماز در كنار قبر همنشین عرشیان می شوند. پس از پایان مراسم، غبارروبان بیش از همه آرزومندند تا حضرت معصومه (سلام الله علیها) در سرای باقی شفیع آنان باشد.
------------------------------------
محمد محمدی اشتهاردی
چهارشنبه 2/12/1391 - 12:5
لطیفه و پیامک
بارگاهی که به شهر قم به پاست
هم برای نجف هم کربلاست
خاک اورا غرق بوسه می کنم
چون که جای پای اربابم رضاست
* * * * * * * * * *
کبوتران، سیاه پوش غمی بزرگ بر رواق حرم مرثیه می خوانند
و زائران،اشک ریز و ماتم زده، رفتنت را به سوگ نشسته اند.
* * * * * * * * * *
یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائك خدم قم
این مژده بس او را كه بهشت است جزایش
هر كس كه زیارت كندش در حرم قم
* * * * * * * * * *
ای بانوی شکوفه و لبخند! ای گنجینه دانش و معرفت!
می روی و زمین در سوز سرمایی شگفت فرو می رود.
* * * * * * * * * *
اشک های «قم»، به خیابان های اندوه می ریزد.
همراه با متونِ فقاهت، پسکوچه های ماتم، نوحه می خوانند.
بانویی از جنس بهار، کوچ می کند و پرستوها را در غربتی پیوسته می گذارد.
* * * * * * * * * *
آه، خواهر امام غریب خراسان، سلاله پاکی و معصومیت!
دیوارهای خاک و افلاک، سیاه پوش داغ تواند.
* * * * * * * * * *
سلام بر بزرگ بانویی که نسیم یادش،
دل ها را به مهمانی چراغ ها آورده و دریای
جان های عاشق را خروشان کرده است،
با بوی شب بوها و صدای مناجات!
* * * * * * * * * *
رحلت غریبانه برترین بانوی زمان خود، کریمه اهل بیت،
حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام ، تسلیت باد!
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) تفسیر معصومیت است كه روزگارى در مدینه طلوع كرد،
معصومه اقامت غربت است
در روزگار غربت نگاه ها،
معصومه تفسیر بلند تبعیت است از ولایت .
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) فلسفه شیدایى است و غزل ماندن و بودن،
معصومه نگین ایران است كه درقم، شهر اقامه مى درخشد .
* * * * * * * * * *
خوب می دانم که روز وفات تو، روز تاریکی برای سرزمین قم بوده است.آسمانش، دل به هوای تو بسته بود و خاکش، به شوق قدم هایِ تو نفس می کشید؛ اما ناگهان، موج حزن و اندوه، در همه شهر جاری شد.
* * * * * * * * * *
سلام بر بزرگ بانویی که نسیم یادش، دل ها را به مهمانی چراغ ها آورده و دریای
جان های عاشق را خروشان کرده است، با بوی شب بوها و صدای مناجات!
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) نگاه سبزى است كه از معصومیت سرچشمه مى گیرد، معصومه، روزگار دلداگى است واز غربت به قربت رسیدن .
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) سرسلسله تنهایى است، معصومه فانى فى الله است.
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) ترجمان بلند عاشوراست و قصه با زینب هم سفرشدن .
* * * * * * * * * *
معصومه(سلام الله علیها) ضریت بالاى ارادت به ولایت است، معصومه، قصه بلند مدینه تامشهد است .
* * * * * * * * * *
از انجماد زمین می رهانی ام بانو!
به سمت آینه ها می کشانی ام بانو!
دلم به پنجره هایت دخیل می بندد
شبی که منتظر مهربانی ام بانو!
مگر برای دلم عارفانه می خوانی!
که روبه روی خدا می نشانی ام بانو!
تمام خانه ات از عطر یاس لبریز است
به مرز عشق و جنون می رسانی ام بانو!
شما کریمه ترین مریم کویر قمی
سروش لحظه بی هم زبانی ام! بانو!
وفات فاطمه معصومه (سلام الله علیها) تسلیت باد
چهارشنبه 2/12/1391 - 0:27
اهل بیت

شاید سر برتری شخصیت والای فاطمه معصومه (سلام الله علیها) بر دیگر فرزندان حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) در همین نکته نهفته است که فاطمه معصومه (سلام الله علیها) مانند برادرش از هر دو طرف پاکیزه‌ترین خصال و ویژگی‌ها را به ارث برد.

در میان امام زادگان ایران و شهرقم و فرزندان حضرت امام موسی (علیه السلام) که نورافشانی می‌کنند، ماه تابانی که همه آن‌ها را تحت‌الشعاع انوار درخشان خود قرار داده، تربت پاک شفیعه محشر، کریمه اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) دخت گرامی موسی بن جعفر، حضرت معصومه (سلام الله علیها) است.برتری فاطمه معصومه (سلام الله علیها)بر فرزندان امام کاظم (علیه السلام) حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) از جهت شخصیت فردی و کمالات روحی در بین فرزندان موسی بن جعفر(علیه السلام) بعد از برادرش، علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در والا‌ترین رتبه‌ قرار دارد. این در حالی است که شیخ مفید و دیگران فرزندان دختر امام کاظم (علیه السلام) را حداقل هجده تن دانسته اند و فاطمه در بین این همه بانوی مکرمه سرآمد بوده است. شیخ عباس قمی درباره دختران موسی بن جعفر(علیه السلام) می‌نویسد: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل آن‌ها سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت امام موسی (علیه السلام) معروف به حضرت معصومه است». اما شیخ محمد تقی تستری در «قاموسی الرجال» فضیلت وی را نه تنها در بین دختران،‌ بلکه پسران حضرت غیر از امام رضا(علیه السلام) بی‌نظیر می‌داند و می‌نویسد: «در میان فرزندان امام کاظم (علیه السلام) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا (علیه السلام) کسی هم‌شأن حضرت معصومه(سلام الله علیها)نیست.»
او فضایلی را به ارث برد که تنها امام رضا(علیه السلام) آن‌ها را دارا بودبی‌گمان این نحوه اظهار نظر‌ها و نگرش به شخصیت فاطمه دختر موسی بن جعفر (علیه السلام) بر برداشتهایی استوار است که از متن روایات وارده از ائمه به دست آمده است. روایاتی که مقامهایی را برای فاطمه معصومه(س) برشمرده‌اند. مقامی که نظیر آن برای دیگر برادران و خواهران وی ذکر نشده است و به این ترتیب نام فاطمه معصومه (س) را در شمار زنان بر‌تر جهان قرار داده‌اند.حال به اختصار به بررسی بعضی از خصوصیاتی که آن حضرت را از دیگر امام‌زادگان جدا می‌کند اشاره می شود؛
1. شرافت خانوادگی: تأثیر شخصیت پدر و مادر در روح و جسم فرزندان را نمی‌توان انکار کرد. این تأثیرپذیری در وجود فاطمه معصومه(س) از برجستگی خاصی برخوردار است. او از هر دو طرف (پدر و مادر) فضایلی را به ارث برد که تنها برادرش علی بن موسی الرضا (علیه السلام) آن‌ها را به صورت کامل در خود جمع کرده بود و به نظر می‌رسد بتوان سر برتری شخصیت والای فاطمه معصومه (سلام الله علیها) بر دیگر فرزندان حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) را در همین نکته یافت که فاطمه معصومه (سلام الله علیها) مانند برادرش از هر دو طرف پاکیزه‌ترین خصال و ویژگی‌ها را به ارث برد با وجود بانوان دیگری در خاندان امام کاظم(علیه السلام) گویی «نجمه» ستاره پر نور بانوان امام کاظم است که به سان پرفروغ‌ترین ستاره‌ها می‌درخشد و به راستی که تمام فروغش را به دو پاکیزه گوهرش، علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و فاطمه معصومه (سلام الله علیها) منتقل کرد.
سعادت معصومه(سلام الله علیها) این بود که مادرش، مادر امام رضا (علیه السلام) نیز بودمطالعه سیره ائمه گواهی می‌دهد که طهارت و پاکی مادر شرط اساسی برای گزینش مادران امامان بوده است و سعادتی که نصیب فاطمه معصومه(سلام الله علیها) شد این بود که مادرش، مادر امام رضا (علیه السلام) نیز بود. لذا از هر آلودگی در هر اندازه‌اش به دور ماند.
2. شفاعت گسترده: بالا‌ترین جایگاه شفاعت از آن رسول گرامی اسلام است، اما دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم شفاعت گسترده‌ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می‌تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد: 1. خاتون محشر، صدیقه اطهر، حضرت زهرا(سلام الله علیها) 2. شفیعه روز جزا حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در مورد شفاعت گسترده حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) طبق احادیث منقول از اهل سنت و شیعه هیچ شکی نیست. اما در مورد حضرت معصومه (سلام الله علیها) از جهت گستردگی شفاعت، هیچ‌کس ـ حداقل هیچ بانویی ـ به شفیعه محشر معصومه نمی‌رسد، ‌که امام جعفر صادق (علیه السلام) در این رابطه می‌فرماید: «تدخل بشفاعت‌ها شیعتنا الجنه باجمعهم» با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند.
3. ویژگی‌های دیگر: مثل عصمت، محدثه بودن، ورود زیارتنامه مخصوص، و... باعث شده که حضرت معصومه(سلام الله علیها) از دیگر امام‌زادگان وبرادران وخواهران پیشی گیرد. و همچون ستاره‌ای درخشان در این آسمان بدرخشد و صاحب شأن و مقام خاصی بشود همان‌طوری که امام رضا (علیه السلام) در فقره‌ای از زیارتنامه آن حضرت می‌فرماید: ‌ «فان للک عند الله شانا من الشان» یعنی تو در محضر الهی شأن و منزلت وصف‌ناپذیری داری، که بر خاک‌نشینان این عالم قابل تصور نیست و تنها خدا و پیامبر و اوصیاء طاهرینش بر آن واقفند.
4- کراماتی که از آن حضرت به مسلمانان وعلاقه مندان اهل بیت و اهل علم و مراجع عظام رسیده برتری و فضل آن حضرت را به اثبات می‌رساند که باتامل در ابعاد مختلف گوشه‌هایی از انوار ملکوتی و شعاع آسمانی روشن خواهد شد.امام رضا(علیه السلام) فرمود: هرکس خواهرم معصومه را در قم زیارت کند (بامعرفت وشناخت) بهشت براو واجب می‌شود
نویسنده: امیرعلی حسنلو مدیرگروه تاریخ وسیرهٔ مزکز مطالعات وپاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم

چهارشنبه 2/12/1391 - 0:26
اهل بیت
پدید آورنده : سید علی اصغر موسوی ، صفحه 40

 

 

دهم ربیع الثانی سال 201 ه ق؛ سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه(س)

 

غم، غربت، خستگی، توان از دل و آرامش از جانش گرفته بود. گویی در بیت الاحزان مادر پا نهاده است؛ «بیت النّور» زخمه به غریبانه های دلش می زد! گویی غربت، همزاد ازلی این خاندان است! غربتی که گاهی در «مدینه» گاهی در «طوس» و این بار در «قم» تجسّم یافته بود.

از روز 23 ربیع الاول که بانو وارد شهر «قم» شده بود، دردهای توأمان رهایش نمی ساختند: گاه به دیدار نافرجام «برادر» می اندیشید و گاه برای «شهادت» یاران و همراهانش می گریست!

17 روز، چه روزهای تلخ و شیرینی که، شیرینی اش از شور و شوق نگاه شیعیان قم می تراوید و تلخی اش از رنج و بیماری بانو، آکنده بود. 17 روز، شکیبایی زهرایی اش (س) را به تماشا نشست و برای دیدار تبارش، ثانیه شماری کرد!

اینکه دهم بیع الثانی سال 201 ه ق است! و بهار جوانی حضرت معصومه (س) را خزانی نابهنگام فراگرفته است! گویی سکوت بیت الاحزان به فضای عارفانه ی بیت النّور، سرایت کرده است!

دیگر از صدای تسبیح وصلوات فرشتگان و عطر حضور «معصومه آل الله (ع)» خبری نیست؛ شهر در اندوهی سنگین جابجا می شود و آسمان چتر غم را برگلدسته های شهر می گستراند...

چه زود، زمانه از تو تهی گشته است ای کوثر جاری در نگاه قم! ای بانوی کرامت! دل به صفای حرمت می سپارم و غرق در شکوه گلدسته هایت به اشک های عاشقانه ام می بالم! اینک زمان، زمان راز دل با تو گفتن است! زمان نجواهای عارفانه است و چشیدن طعم آسمانی اجابت: «اللهم و رضاک و الدار الاخرة، یا فاطمة اشفعی لی فی الجنة، فان لک عند الله شأنا من الشأن.»

سلام بر تو و زائران دردمندت! سلم بر تو و همجواران با فضیلتت! بانو! ما را در این اندوه بشکوه، همراهی کن تا از عهده ی وظیفه بر آمده باشیم.

http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/6023/6810/81719
چهارشنبه 2/12/1391 - 0:26
اهل بیت
بارگاه حضرت معصومه (س) در قم، زیارتگاه خاص و عام شده است و چه بسا بزرگانی که به قم مهاجرت نموده، تا از فیوضات آن مزار نوارنی بهره مند شوند؛ از جمله ی آن بزرگان، حضرت آیت الله مرعشی نجفی است. ایشان تعریف نموده اند که علت آمدن من به قم این بود که پدرم، آقا سید محمود مرعشی(که از زهّاد و عبّاد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت امیر(ع) بیتوته نمود و معتکف شد تا آن حضرت را زیارت کند؛ شبی در حال «مکاشفه » دیده بود که آن حضرت به او می فرماید: «سید محمود! چه می خواهى؟» عرض می کند: «می خواهم بدانم قبر فاطمه ی زهرا (س) کجاست، تا آن را زیارت کنم.» حضرت فرموده بود: «خداوند «جلال» و «جبروت» حضرت فاطمه زهرا(س) را به فاطمه ی معصومه (س) عنایت فرموده است؛ هر کسی بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا(س) را درک کند، به زیارت فاطمه معصومه (س) برود.»
خود آیت الله مرعشی نجفی در آن زمان به طلاب می فرمودند که «شصت سال است که هر روز، من اول زائر حضرت هستم!»
پی نوشت:
1- تاریخ قم؛ ص 213 و بحار 48/290 . (به نقل از «کریمه ی اهل بیت» ص 177 )
چهارشنبه 2/12/1391 - 0:25
اهل بیت


دهم ربیع الثانی سال 201 ه ق؛ سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه (س)

حضرت فاطمه ی معصومه، بنت موسی بن جعفر که درود خداوند بر آن دو بزرگوار باد در ذیالقعده سال 173 ه ق در مدینه متولد شد.

حضرت فاطمه معصومه(س) در تحت تربیت پدر بزرگوارش، حضرت موسی بن جفعر(ع) و برادر گرامی اش حضرت رضا(ع) به مقام والایی رسید. ارزش متعالی ایشان را در این جمله ی کوتاه که از پدر بزرگوارش نقل شده، می توان یافت : «فداها ابوها» یعنی: «پدرش به فدایش!»

حضرت امام کاظم(ع) بواسطه ی علاقه خاص به نام مادر بزگوارشان، نام چهار دخترشان را «فاطمه» نهادند:

1- فاطمه کبری(حضرت فاطمه ی معصومه) 2- فاطمه وسطی 3- فاطمه صغری 4- فاطمه اخری؛ که در برخی منابع با نام «فواطم اربعه» از آنها یاد شده است.

به جز دو لقب معروف، القاب دیگری نیز به ایشان نسبت داده شده است: «طاهره» ، «حمیده»، «رشیده»، «تقیه» ، «رضیه»، «اخت الرضا» و «صدیقه».

سفر به قم

از معروف ترین وقایع زندگانی حضرت معصومه(س) سفر آن حضرت به دیار قم است. از قرار معلوم، به واسطه ی عشق و علاقه ی خاص ایشان به برادر بزرگوار، هم چنین نامه ای که از امام به دست ایشان رسید، عزم سفر به ایران نمود. هنگامی که موکب شریف ایشان به «ساوه» رسید آن حضرت به بیماری مبتلا شدند؛ در آن حال، ترجیح دادند که در قم باشند.

وقتی اهل قم آگاه شدند که قرار است دختر امام کاظم (ع) به قم تشریف فرما شوند، به استقبال ایشان شتافتند. در میان آن جمع، «موسی بن خزرج » در این کار مقدم همه ی آنان بود؛ همین که به خدمت آن مکرمه رسید، مهار ناقه ی آن حضرت را گرفت و ایشان را با اجلال تمام به قم آورد و خانه خود را به نور حضور ایشان روشن ساخت. خانه ی «موسی بن خزرج» به احترام اقامت هفده روزه ی آن بانوی بزرگ اسلام به صورت مدرسه در آمد و به «مدرسه ی ستّیه» موسوم گرید و محراب عبادت ایشان به نام «بیت النّور» تا امروز، عبادتگاه خاص و عام شده است .

رحلت جانگداز

حضرت معصومه سلام الله علیها مدت هفده روز در خانه ی موسی بن خزرج به حال بیمار و رنجور به عبادت پرداخت و سرانجام در روز دهم ربیع الثانی 201 ه پیش از آنکه دیدگان مشتاق با دیدار برادرش روشن گردد، در دیدار غربت و در اندوه فراوان، رحلت نمود و شیعیان قم را در ماتم خود به سوگ نشاند . مردم قم ، با تجلیل فراوان، پیکر پاکش را تشییع کردند و در محل فعلی حرم، که آن روز در بیرون شهر بود و به موسی بن خزرج تعلق داشت، با احترام زاید الوصفی مهیای دفن نمودند.

هنگامی که قبر مهیا شد، در مورد این که چه کسی وارد قبر شود، به بحث و مشورت پرداختند. پیرمرد پرهیزگاری به نام «قادر» مطرح شد و همه در مورد او به اتفاق نظر رسیدند. کسی را به دنبالش فرستادند؛ اما پیش از آن که «قادر» بیاید، خداوند قادر منّان با قدرت بیکرانش دو تن سواره، نقاب بر چهره، از جانب ریگزار(محل رودخانه ی فعلی) نمودار ساخت که به سرعت نزدیک آمدند و به تجهیز آن بانوی مظلومه پرداختند.

یکی وارد قبر شد و دیگری جسد پاک و مطّهر آن حضرت را برداشته، به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.

آن دو بزگوار پس از پایان مراسم دفن، بدون این که با احدی سخن بگویند، بر اسبهای خود سوار شده، از محل دور شدند.(1)

زیارت او، زیارت فاطمه(س) است.

بارگاه حضرت معصومه (س) در قم، زیارتگاه خاص و عام شده است و چه بسا بزرگانی که به قم مهاجرت نموده، تا از فیوضات آن مزار نوارنی بهره مند شوند؛ از جمله ی آن بزرگان، حضرت آیت الله مرعشی نجفی است. ایشان تعریف نموده اند که علت آمدن من به قم این بود که پدرم، آقا سید محمود مرعشی(که از زهّاد و عبّاد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت امیر(ع) بیتوته نمود و معتکف شد تا آن حضرت را زیارت کند؛ شبی در حال «مکاشفه » دیده بود که آن حضرت به او می فرماید: «سید محمود! چه می خواهی؟» عرض می کند: «می خواهم بدانم قبر فاطمه ی زهرا (س) کجاست، تا آن را زیارت کنم.» حضرت فرموده بود: «خداوند «جلال» و «جبروت» حضرت فاطمه زهرا(س) را به فاطمه ی معصومه (س) عنایت فرموده است؛ هر کسی بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا(س) را درک کند، به زیارت فاطمه معصومه (س) برود.»

خود آیت الله مرعشی نجفی در آن زمان به طلاب می فرمودند که «شصت سال است که هر روز، من اول زائر حضرت هستم!»

پی نوشت:

1- تاریخ قم؛ ص 213 و بحار 48/290 . (به نقل از «کریمه ی اهل بیت» ص 177 )

http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/6023/6810/81718

چهارشنبه 2/12/1391 - 0:25
اهل بیت

از معروف ترین وقایع زندگانی حضرت معصومه(س) سفر آن حضرت به دیار قم است. از قرار معلوم، به واسطه ی عشق و علاقه ی خاص ایشان به برادر بزرگوار، هم چنین نامه ای که از امام به دست ایشان رسید، عزم سفر به ایران نمود. هنگامی که موکب شریف ایشان به «ساوه» رسید آن حضرت به بیماری مبتلا شدند؛ در آن حال، ترجیح دادند که در قم باشند.

وقتی اهل قم آگاه شدند که قرار است دختر امام کاظم (ع) به قم تشریف فرما شوند، به استقبال ایشان شتافتند. در میان آن جمع، «موسی بن خزرج » در این کار مقدم همه ی آنان بود؛ همین که به خدمت آن مکرمه رسید، مهار ناقه ی آن حضرت را گرفت و ایشان را با اجلال تمام به قم آورد و خانه خود را به نور حضور ایشان روشن ساخت. خانه ی «موسی بن خزرج» به احترام اقامت هفده روزه ی آن بانوی بزرگ اسلام به صورت مدرسه در آمد و به «مدرسه ی ستّیه» موسوم گرید و محراب عبادت ایشان به نام «بیت النّور» تا امروز، عبادتگاه خاص و عام شده است .

http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/6023/6810/81718

چهارشنبه 2/12/1391 - 0:24
اهل بیت
دهم ربیع الثانی سال 201 ه ق؛ سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه (س)
حضرت فاطمه ی معصومه، بنت موسی بن جعفر که درود خداوند بر آن دو بزرگوار باد در ذیالقعده سال 173 ه ق در مدینه متولد شد.
حضرت فاطمه معصومه(س) در تحت تربیت پدر بزرگوارش، حضرت موسی بن جفعر(ع) و برادر گرامی اش حضرت رضا(ع) به مقام والایی رسید. ارزش متعالی ایشان را در این جمله ی کوتاه که از پدر بزرگوارش نقل شده، می توان یافت : «فداها ابوها» یعنى: «پدرش به فدایش!»
حضرت امام کاظم(ع) بواسطه ی علاقه خاص به نام مادر بزگوارشان، نام چهار دخترشان را «فاطمه» نهادند:
1- فاطمه کبری(حضرت فاطمه ی معصومه) 2- فاطمه وسطی 3- فاطمه صغری 4- فاطمه اخرى؛ که در برخی منابع با نام «فواطم اربعه» از آنها یاد شده است.
به جز دو لقب معروف، القاب دیگری نیز به ایشان نسبت داده شده است: «طاهره» ، «حمیده»، «رشیده»، «تقیه» ، «رضیه»، «اخت الرضا» و «صدیقه».
چهارشنبه 2/12/1391 - 0:24
اهل بیت

علت هجرت حضرت معصومه به قم

محمدکاظم بدرالدین

حضرت معصومه(س) با گروهی از همراهان (علویان)، به ظاهر برای زیارت امام رضا(ع) مدینه را به سوی خراسان ترک می­کنند. یک سال از آخرین ملاقات با برادرشان گذشته و اینک پس از یک سال تحمّلِ رنجِ فراق برادر و جلب امام رضا(ع) به خراسان، قصد هجرت کرده­اند.

اما روی دیگر سکه آن است که این زیارت، یک ملاقات عادی نبوده است؛ بلکه یک حرکت است. تحول عظیمی است که آغاز آن با حضرت امام رضا(ع) بوده است و ادامه آن با حضرت معصومه(س). (گرچه دیدار حضرت معصومه با امام رضا انجام نشد و در اثنای سفر و در ساوه، جنگ سختی درگرفت و کریمه اهل بیت 23 تن از عزیزان خود را در این ستیز از دست داد و خود نیز پس از هفده روز در قم وفات یافت).

این حرکت، مانند حرکت حضرت ابی عبدالله است که آغاز حرکت، با سیدالشهدا و ادامه آن با حضرت زینب(س) بود. اینکه هجرت امام رضا(ع) از مسیر بصره ـ اهواز ـ فارس به مرو صورت گرفت و هجرت حضرت معصومه یک سال بعد، از مسیر دیگری انجام شد، می­تواند علت مهم­تری داشته باشد و آن این است که معصومین (علیهم­السلام) می­خواستند پایگاهی بسیار قوی در سرزمین ایران ایجاد کنند که قم را بهترین و مناسب­ترین مکان یافتند؛ لذا نخستین جرقه از لسانِ مبارک امام صادق(ع) بود که خبر دفن یکی از اولادشان در قم را بیان فرمودند. حضرت معصومه(س) قم را انتخاب کردند تا با آمدن به این شهر، سخن امامان خود را به تحقق برسانند که تا آن زمان هیچ یک از اولاد معصومین(علیهم السلام) در قم دفن نشده بودند؛ بلکه حتی به این شهر قدم نیز نگذاشته بودند.[9]

چهار فاطمه در خانه امام

مطابق نوشته مورّخان، حضرت موسی بن جعفر(ع) چهار دختر به نام «فاطمه» به شرح زیر داشته­اند (که به فواطم اربعه معروفند):

1. فاطمه کبری، ملقب به «حضرت معصومه»(س) که در قم مدفون است.

2. فاطمه صغری، ملقب به «بی­بی هیبت» که در مدخل شهر باکو در جمهوری آذربایجان مدفون است.

3. فاطمه وسطی، ملقب به «ستّی فاطمه» که در اصفهان مدفون است.

4. فاطمه اُخری، مشهور به «خواهر امام» که در رشت مدفون است.[10]

نکته: فقط حضرت معصومه(س) از نجمه خاتون (مادر امام رضا(ع)) تولد یافته است.

ـ محدّث گران قدر، حاج شیخ عباس قمی(ره) به هنگام بحث از دختران حضرت موسی بن جعفر(ع) می­نویسد: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل آنها سیده جلیله معظّمه، فاطمه بنت امام موسی(ع)، معروف به حضرت معصومه است».[11]

ـ این خاتون دوسرا و شفیعه روز جزا، القاب فراوانی دارد که برخی از آنها عبارتند از:

معصومه، کریمه اهل بیت، اُختُ الرضا، نقیه، سیده، طاهره و حمیده.[12]

عالمه آل­عبا

پیرمردهای عالم اسلام، سؤال­هایشان را جمع کرده، نوشته و آورده بودند خدمتِ امام کاظم(ع). چون امام(ع) نبودند، سؤال­ها را دادند به دختر او (حضرت معصومه(س)) تا مطمئن شوند که سؤال­ها به دست پدر خواهد رسید. وقتی فردا آمدند، هنوز امام کاظم(ع) نیامده بودند. سؤال­ها را گرفتند و رفتند. دختر امام، سؤال­ها را کامل جواب داده بود. میان راه به امام کاظم(ع) برخوردند و جواب­ها را به او نشان دادند. حضرت(ع) همه جواب­ها را تأیید کردند و فرمودند: «فِداها اَبُوها؛ پدرش به فدایش»!

 

بیت­النور

بیت­النور حجره­ای است که حضرت معصومه(س) در مدت اقامت هفده روزه­اش در منزل موسی بن خزرج، در آنجا مشغول عبادت بودند که هم­اکنون نیز این حجره در محله میدان میر قم وجود دارد و مورد توجه دوست­داران اهل بیت است. عبادت و شب­زنده­داری هفده روزه این بانوی مکرمه در واپسین روزهای عمر شریفش، گوشه ای از یک عمر عبودیت و خضوع و خشوع او در برابر ذات پاک الهی است. بر سرْدرِ آن مکان مقدس این دو بیت به چشم می­خورد:

شده بنیاد این کاخ منوّر

به پاس دختر موسی بن جعفر

عبادتگاه معصومه است این جا

کز اینجا قم شرافت یافت دیگر[13]

http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/3872/6505/75407

چهارشنبه 2/12/1391 - 0:23
اهل بیت

محمدکاظم بدرالدین

نام مقدس: فاطمه کبری

لقب شریف: معصومه(س)

پدر بزرگوارش: حضرت موسی بن جعفر(ع)

مادر گرامی­اش: حضرت نجمه خاتون

ولادت باسعادت: اول ذیقعده الحرام 173 هـ .ق

محل ولادت: مدینه منوّره

ورود به قم: 23 ربیع­المولود 201 هـ .ق

هدف از مسافرت: دیدار برادر ـ علی بن موسی الرضا(ع) که در خراسان بود ـ

رحلت یا شهادت جانگداز: دهم ربیع­الثانی 201 هـ .ق (بنا به قول معتبر)

سنّ مبارک: 28 سال

محل عبادتش در قم: بیت­النّور (واقع در میدان میر «قم»)

پاداش زیارت آن حضرت: بهشت برین[3]

بشارت باد

اول ذیقعده سال 173 هجری قمری، با ولادت فرزندی از تبار رسول الله(ص)، مدینه، فروغی دیگر یافت و خانه پرمهر امام کاظم(ع) و نجمه خاتون، غرق سرور و شادمانی شد.

حضرت فاطمه معصومه(س) دیده به جهان گشود و در بوستان معنویت، نسیم سبز بشارت وزیدن گرفت.

شرافت نسبی حضرت معصومه(س)، فراتر از آن است که قلم، توان ِدرکش را داشته باشد. نیاکان او، پرچم­داران هدایت و فضیلت و خود، دختر امام، خواهر امام و عمّه امام است. بیست و پنج سال تمام، امام رضا(ع) تنها فرزند نجمه خاتون به شمار می­رفت، تا اینکه بعد از یک ربع قرن انتظار، ماه تابانی از افق امامت درخشید. کریمه اهل بیت ـ حضرت معصومه(س) ـ لحظه­ای از خورشید فروزان امامت جدا نمی­شد و از دریای بی­کران علوم پدر و برادر، کسب فیض می­کرد.

ما ایرانیان، افتخار هم­نشینی با مقام آن بزرگوار را داریم و اینک این دل­های پرشعف از آمدنش، زائر معصومیّت زلال اویند.

جلال و جبروت حضرت فاطمه معصومه(س)

نقل شده که حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) به طلاب می­فرمود: علت آمدن من به قم این بود که پدرم آقا سید محمود مرعشی نجفی (که از زهّاد و عبّاد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت علی(ع) بیتوته نمود که آن حضرت(ع) را ببیند. شبی (در حال مکاشفه) حضرت را دیده بود که به ایشان می­فرماید: سید محمود، چه می خواهی؟ عرض می­کند: می­خواهم بدانم قبر فاطمه زهرا(س) کجاست تا آن را زیارت کنم. حضرت فرموده بود: من که نمی­توانم برخلاف وصیتِ آن حضرت قبر او را معلوم کنم. عرض کرد: پس من هنگام زیارت چه کنم؟ حضرت فرمود: خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه(س) را به فاطمه معصومه(س) عنایت فرموده است. هر کس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا(س) را درک کند، به زیارت فاطمه معصومه(س) برود.[4]

فضیلت زیارت حضرت معصومه در کلام امام رضا(ع) و امام جواد(ع)

امام رضا(ع) خطاب به «سعد بن سعد اشعری» فرمودند: ای سعد! از ما قبری در نزد شما هست. سعد می­گوید: عرض کردم: فدایت گردم، آیا قبر فاطمه دختر حضرت موسی بن جعفر(ع) را می­فرمایید؟ امام رضا فرمودند: آری، هر کس او را زیارت کند در حالی­که عارف به حقّ او باشد، بهشت از آن ِاوست. پس هرگاه به کنارِ قبر او آمدی، بالای سرش بایست و 34 مرتبه الله اکبر، 33 مرتبه سبحان الله، 33 مرتبه الحمدلله بگو. آن گاه بگو: السلام علی آدَمَ صَفْوَةِ اللهِ ـ تا پایان زیارت شریفه ـ[5].

نیز از امام رضا(ع) روایت شده که فرمودند: هر کس حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند، همانند کسی است که مرا زیارت کرده باشد.[6]

از امام جواد(ع) روایت شده که فرمود: «مَنْ زارَ عَمَّتی بِقُمْ فَلَهُ الجَنَّهُ ؛ هر کس عمه­ام را در قم زیارت کند، بهشت از آنِ اوست».[7]

مخدّرات مدفون در داخل حرم

در داخل حرم مطهر حضرت معصومه(س) و در زیر گنبد، علاوه بر کریمه اهل بیت، 5 تن از مخدّرات آرمیده­اند که عبارتند از:

1. میمونه؛ دختر موسی مبرقع و نوه امام جواد(ع)

2. امّ محمّد؛ دختر موسی مبرقع و نوه امام جواد(ع)

3. امّ قاسم؛ دختر علی کوکبی

4. امّ اسحاق؛ جاریه (کنیز) محمد فرزند موسی مبرقع

5. امّ حبیب؛ جاریه (کنیز) ابوعلی نوه امام رضا(ع)

طبق گزارش کتاب «تاریخ قم»، در قرن سوم هجری، دو قبّه به جای گنبد فعلی بوده است که قبّه اول بر فراز قبر مطهر حضرت معصومه و قبور امّ محمد و ام قاسم قرار داشته و قبّه دوم بر فراز قبور ام حبیب، ام اسحاق و میمونه بوده است.[8]

http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/3872/6505/75407

 

چهارشنبه 2/12/1391 - 0:23
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته