تو را هیچگاه نمی توانم از زندگی ام پاک کنم چون تو پاک هستی می توانم تو را خط خطی کنم که آن وقت در زندان خط هایم برای همیشه ماندگار میشوی و وقتی که نیستی بی رنگی روزهایم را با مداد رنگی های یادت رنگ می زنم

 صبر کن عشق زمین گیر شود بعد برو

یا دل ازدیدن تو سیر شود بعدبرو

ای کبوتر به کجا؟ قدر دگر صبر بکن آسمان پای پرت پیر شود بعد برو

نازنینم تو اگر گریه کنی بغض من نیز می شکند

خنده کن عشق زمین گیر شود بعد برو

یک نفر حسرت لبخند تو را میدارد صبر کن گریه به زنجیر شود بعد برو

خواب دیدی شبی از راه سوارت آمد باش ای نازنین خواب تو تعبیر شود بعد برو ...

زندگی یک بازی درد آور است ، زندگی یک بازی بی آخر است ، زندگی کردیم و اما باختیم ، کاخ خود را روی دریا ساختیم ، لمس باید کرد این اندوه را ، بر کمر باید کشید این کوه را ، زندگی را با همین غمها خوش است ، با همین بیش و همین کمها خوش است ، باختیم و هیچ شاکی نیستیم ، بر زمین خوردیم و خاکی نیستیم .

صبر کردن دردناک است ، و فراموش کردن دردناکتر ، ولی از این دو دردناک تراین است که ندانی باید صبر کنی یا فراموش . . .
-------------

چشم چشم دو ابرو نگاه من به هر سو پس چرا نیستی پیشم نگاه خیس تو كو؟...گوش گوش 2 تا گوش  یادم تو را فراموش چوب چوب یه گردن جایی نری تو بی من  دق میكنم میمیرم ...دست دست 2 تا پا یاد تو مونده اینجا یادت میاد كه گفتی بی تو نمیرم هیجا؟؟؟؟

دوست داشتن را باید از دختر بچه ها یاد گرفت. آنها در مقابل محبتی كه به عروسك خود می كنند از او انتظار محبت متقابلی ندارند آنها بدون هیچ توقعی عروسكشان را دوست دارند و دوست داشتن واقعی یعنی همین...

کاش چمدان عشقمان را آنقدر سنگین نمی بستیم که وسط راه آنرا به زمین بیاندازیم وراه را بدون آن ادامه بدهیم....