بهترین دوست انسان ، انسان است نه کتاب
کتاب ها تا آن حد که رسم دوستی و انسانیت بیاموزند ، معتبرند
نه تا آن حد که مثل دریایی مرده از کلماتِ مرده
تو را در خود غرق کنند و فرو ببرند
یک کندو عسل
شب عمیق است
و روز از آن هم عمیق تر
غم عمیق است
و شادی از آن هم عمیق تر
زمستون
تن عریون باغچه چون بیابون
درختا
با پاهای برهنه زیر بارون
نمی دونی تو که عاشق نبودی
چه سخته مرگ گل برای گلدون
گل و گلدون چه شبها
نشستن بی بهانه
واسه هم قصه گفتن عاشقانه
چه تلخه
چه تلخه،باید تنها بمونه قلب گلدون
مث من که بی تو
نشستم زیر بارون زمستون
زمستون برای تو قشنگه پشت شیشه
بهاره زمستونها برای تو همیشه
تو مثل من زمستونی نداری
که باشه لحظهءچشم انتظاری
گلدون خالی ندیدی
نشسته زیر بارون
گلای کاغذی داری تو گلدون
تو عاشق نبودی
ببینی تلخه روزای جدایی
چه سخته
چه سخته بشینم بی تو با چشمای گریون
برای خاطرم غم آفریدند
طفیل چشم من نم آفریدند
جهان خون ریز بنیاد است هشدار
سر سال از محرم آفریدند
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
سال ها پیش ، دل من که به عشق ایمان داشت ،
تا که آن نغمه ی جان بخش تو از دور شنید ،
اندر این مزرع آفت زده ی شوم حیات ،
شاخ امیدی کاشت
چشم بر راه تو بودم که تو کی می آیی .
بر سر شاخه ی سر سبز امید دل من ،
که تو کی می خوانی
دکتر علی شریعتی
خدایا به من زیستنی عطا کن، که در لحظه ی مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم
و مردنی عطا کن که بربیهودگیش سوگوار نباشم
برای اینکه هر کس آنچنان می میرد که زندگی می کند
خدایا تو چگونه زیستن را به من بیاموز ،
چگونه مردن را خود خواهم آموخت
آن كه پاداش الهى را باور دارد در بخشش سخاوتمند
است
چون نشانه هاى نعمت پروردگار آشكار شد
با ناسپاسى نعمت ها را از خود دور نسازید
