بسم الله الرحمن الرحیم

یوسف ازنورتوشد صاحب رخســــارصبیح

بود مـوسی زتو سرگرم منــــاجــات فصیح

فارغ ازکـشـتـه شدن شد به وجـودتو ذبیح

زنده می کرد اگـــرمرده زاعــجاز،مسیح

تو همانی كه بود زنده مسیحا به دمت

اللهم عجل فرجه

آمین یارب العالمین

بسم الله الرحمن الرحیم

امام عصر گلویم فشرده از درد است

هنوز حال و هوای قبیله ام سرد است

قسم به چهره نورانیت که پنهان است

قسم به دست دعایت که رحمت از آن است

قسم به ناله جانسوز شام عاشورا

قسم به نور هدایت امام عاشورا

قسم به روح شهیدی که غرق لبخند است

قسم به جسم شهیدی که پشت اروند است

شب بسیجی تو با حسین می گذرد

و با صحیفه پیر خمین می گذرد

دم بسیجی سید،دم مسیحایی است

اگر اشاره کند پا و سر تماشایی است

اگر زپای خود اکنون فتاده اند آن ها

اگر دو چشم خود از دست داده اند آن ها

اگر زبعد شبی که ستاره می چینند

دو دست عاشق خود را دگر نمی بینند

"بدان نهایت رویایشان ظهور شماست"

و روشنایی چشمشان حضور شماست

 كاش برگردی كه باز آید بهار

 كاش گردد دست بوست ذوالفقار

 كاش یك دم میهمانت می شدم

 نیمه شب روضه خوانت می شدم

 كاش یك ساعت عنان گیرت شوم

 یا جوانمرگ تو یا پیرت شوم

 بانگ "هل من ناصر" از مكه برآر

 كعبه را از این سیه پوشی در آر

این شعر بسیار زیبا تقدیم به امام زمان (عج) : 

         نیامدی وغزلها به خاک غلطیدند 

     به کوچه های غریبی غریب پوسیدند

         نیامدی و دلم چارپاره غم شد

         و چشمه های رباعی به ذوق خشکیدند

         قصیده های بلندی که از تو می گفتند 

        به باغ شعر نماندند جمله کوچیدند 

        فدای مثنوی چشمهای زیبایت   

      غزل غزل دل سبزی که شاعران چیدند 

        فدای امدنت یاسهای احساسی  

       که زیر پای صبوری زعشق پرسیدند

         به جرم آنکه من عشق اشک احساسیم 

        به گریه های دل بیقرار خندیدند 

         شعور شعر شکوه غزل الهه عشق

          نیامدی و غزلها به خاک غلطیدند

                       میلاد پرمیمنت امام رضا(ع) بر همه دوستان عزیز مبارک باد

        "اللهم عجل لولیک الفرج"

تو را می خوانم به هزار نام پاکت، به هزار نام آشنا،

موعود من!

درمیان آسمان ها نگاهم تو را می کاود؛

حالا که چشمانم در غیبت تو چنین در تمنایند،

در قلبم به دنبال تو خواهم گشت و خواهم یافت؛

موعود من!

در خیالم یاد تو را نقش می زنم!

و در فریادهای خاموشم تو را می خوانم

ای امام مهر!

چشم به راه جاده های حضورت می مانم،

تا روزی که ظهور باشد؛

تا کی سلام هایم را برایت پست کنم

و نشانی ات را پشت پاکت ننویسم؟

تا کی شمع های قلبم را نذر آمدنت کنم و حاجت نگیرم؟

تا کی کفش های سرسخت زندگی ام، پرسه زدن را تجربه کنند

و کوچه باغ بودنت را رد نشوند؟

تا کی چارچوب قاب عکست را ، بدون وجود عکسی،

بر چاردیواری تنهایی ام میخکوب کنم؟

تا کی چتر پلک هایم را

در بارش یکریز باران های طولانی نبودنت بگشایم و ببندم؛

و تو نیز نباشی و نیایی؟

 تا به کی؟ تا به کی؟ تا به کی؟ 

«تا کـــی به تمنــای وصـــال تـــــو یگانه

اشکم شورد از هر مژه چون سیل روانه»

اللهم عجل فی فرجه

بدان که امیرالمؤمنین علیه السلام نزد خداوند از همه پیشوایان معصوم تر است.

وسائل الشیعه،ج 14، ص 376