تبیان، دستیار زندگی

من همونم که همیشه غم و غصم بی شماره

اونی که تنهاترینه حتی سایه هم نداره

این منم که خوبی هامو کسی هرگز نشناخته!!!!

اون که در راه رفاقت همه هستی شو باخته

هر رفیق راهی با من دو سه روزی همسفر بود

انتهای هر رفاقت واسه من چه زودگر بود

هر کی با زمزمه ی عشق دو سه روزی عاشقم شد

عشق اون باعث زجر همه دقایقم شد

اون که عاشق بود و عمری از جدا شدن میترسید...

همه هراس و ترسش به دروغش نمی ارزید

چه اثر از این صداقت چه ثمر از این نجابت

وقتی قد سر سوزن به وفا نکردیم عادت