تبیان، دستیار زندگی

 آن هایی که بیدارند در تاریکی و آن هایی که خوابند در روشنایی.

مردی كه فكر نو دارد مادام كه فكرش به ثمر نرسیده است آرام و قرار ندارد.

دختری با چهره ای پر از ملال                                  

 گفت مادر از تو دارم یک سوالبا دلیل روشن و خُلقِ نکو                                                      

 چیست تعریف حجاب زن بگو ؟گفت مادر پوشش از سر تا به پاست                                          

آنچه استثنا شده زین حد دو تاستگردی صورت یکی از آن دوتاست                                         

دیگری مشت تا سر انگشتهاست چون شنید این است تعریف حجاب                                         

دخترک گفتا به مادر با شتاب        پس چرا باید کنم چادر به سر                             

                  از چه باید روی گیرم بیشتر  

گفت مادر پند من را گوش گیر                                             

 دخترم حق جوی باش و حق پذیرگر کنی روزی تو منزل را تمیز                                           

 آیدت ناگاه مهمانی عزیزگوید این طفلم چو گشته بی قرار                                          

 اندکی نان لطف کن بهرش بیار گفت اندک،لیک برخورد تو چیست؟                                     

  هیچ گویی بیش از این مطلوب نیست؟دخترک گفتا بگوید او چنین                                               

من کجا آرم برای او همین؟نصف نانی در یکی سینی نهم                                           

  خامه هم در کاسه ای چینی نَهَمبا پنیر و گردو وبا نیمرو                                                 

جملگی را می گذارم نزد اوچونکه محبوبم زمن آن کار خواست                                     

 هر چه من کوشم برای آن رواستگفت مادر حال گو رأی تو چیست؟                                    

   از خدا محبوبتر نزد تو کیست؟از چه در امر خدای مهربان                                           

  ما نکوشیم آنچه باشد در توان؟چون حجاب زن بُوَد فرمان دوست                        

              هر چه کامل تر به جا آرد نکوست

به زبانت اجازه نده که قبل از اندیشه ات به را افتد .

                      « شیلون »

عاقلی از بهر تعلیم پسر 

گفت او را رو دو تا برّه بخر

تا دهی تشخیص هر یک را بنام

این یکی اعمی و آن بینا بنام

بهر اَعمی آغُلی زیبا بساز

کن زروی آغلش راهی تو باز

آخورش زان راه تو پر کن ز کاه

تا نپیچد سر ز آخور هیچگاه

آنچنان مشغول خوردن دم به دم

تا نفهمد او چه باشد بیش و کم

بهر بینا آغلی دیگر بساز

آخور او از علوفه پر مساز

گاه او را از علوفه سیر کن 

گاه در آذوقه اش تأخیر کن

تا برآرد سر ز آخور گاه او

پرسد از خود صاحب آگاه کو؟

رفت و بعد از مدتی آمد پسر

گفت شرح ما وَقع را با پدر

چون که پُر بود آخور اَعمی مدام

او نداند صاحبش باشد کدام

لیک بینا سر ز آخور می کشید

 مزّه کمبودها را می چشید

چون مرا می دید نازش می خرم

بهر او آب و علوفه می برم

شاد می گشت و به سویم می دوید

با محبت سر به پایم می کشید

شد فزون مهرش به من بر این اساس

کم کمک شد برّه ای صاحب شناس

خوب بشنید این وقایع را پدر

گفت آنگه این چنین او با پسر

در مثل ما نیز همچون برّه ایم

جملگی مدیون صاحب گله ایم

گر همه نعمت دهد طغیان کنیم

جای شکر نعمتش کفران کنیم

زین جهت گه درد و گه درمان دهد

گاه شادی گه غم وحِرمان(1) دهد

تا بیاید بنده سوی کِردِگار

گردد از راه اطاعت رستگار

گفت زیبا حکمتم آموختی

خوب شمعی در دلم افروختی

چون نمودم آنچه دستور تو بود

یافتم من حکمت بود و نبود

(1)حِرمان : محرومیت

منبع :

برگرفته شده از کتاب پند حکیم ، مؤلف جناب استاد مهدی عدالتیان ، کاری از مؤسسه فرهنگی موعود

 40-ورقهای جزوه ء ۳۰۰ صفحه ای دوستتون كه ازش گرفتین زیراكس كنین رو قاطی پاتی بذارین ، یه بر هم بزنین ، بعد بهش پس بدین

41- موقع عكس رسمی انداختن برای هر كس جلوتونه شاخ بذارین

42- توی ظرفهای آجیل برای مهموناتون فقط پسته ها و فندقهای دهان بسته بذارین

43- شونصد بار به دستگاه پیغام گیر تلفن دوستتون زنگ بزنین و داستان خاله سوسكه رو تعریف كنین

44- توی روزهای بارونی با ماشینتون با سرعت از وسط آبهای جمع شده رد بشین

45- توی جای كارت دستگاههای عابر بانك چوب كبریت فرو كنین

46- جای برچسبهای قرمز و آبی شیرهای آب توالت هتل ها رو عوض كنین

47- یكی از پایه های صندلی معلم یا استادتون رو لق كنین

48- توی مهمونی ها مرتب از بچه چهار ساله تون بخواین كه هر چی شعر بلده بخونه

49- چراغ توالتی كه مشتری داره و كلید چراغش بیرونه رو خاموش كنین