تبیان، دستیار زندگی

خوبرویان جهان رحم ندارد دلشان باید از جان گذرد هر که شود عاشقشان  روزی که نوشتنذ گل پیکرشان سنگی اندر گلشان بود که آن شد دلشان

مهدی فاظمه شبهای زیادی را به امید دیدنت به صبح رساندم عزیزا گو که کی میایی و مرا از این دنیای بدون خودت رها می کنی